Always On My Mind - 12 -
მოთხრობის მეთორთმეტე თავი. გირჩევთ ნახოთ ეს თავი..
დამიჯერეთ არ ინანებთ : ))
"ჰარი"
დილით ადრე გამეღვიძა, თავი ძალიან მტკიოდა. ადგომას არ ვაპირებდი, მაგრამ შემდეგ გამახსენდა რომ დღეს შობა იყო..
ჯანდაბა!! მე არავისთვის მაქვს საჩუქარი ნაყიდი, სულ გადამავიწყდა
ფეხზე წამოვდექი წყალი გადავივლე და მაღაზიებში გავვარდი .
უამრავი საჩუქარი ვიყიდე ყველასთვის, ყველაზე მეტად რეიჩელის საჩუქრის ყიდვა გამიჭირდა მაგრამ ბოლოს მაინც ავარჩიე და სახლში დავბრუნდი. რეიჩელს ისევ ეძინა, საწოლზე მივუწექი და ყურში ჩავჩურთულე
-გაიღვიძე პატარა უკვე შუადღეა
რეიჩელმა ნელ ნელა გაახილა თვალები, როგორცკი დამინახა მაშინვე გაეღიმა მერე კი ერთი წამოიქვნესა
-ვაიმე თავი
ამაზე სიცილი ამიტყდა ალბათ ეხლა თავი უსკდება
-რატო მისკდება თავი
წამოისლიკუნა
-გუშინ ბევრი დალიე და გაგივლის მალე დამშვიდდი. უი შობას გილოცავ
ვუთხარი და ვნებიანად ვაკოცე
მერე კი საჩუქარი მივაწოდე
საწოლიდან წამოიწია და გახნა დაიწყო, ხსნიდა და თან ქვედა ტუჩს იკვნეტტა, ჰაჰა როგორ აინტერესებდა რიაყო. იმედი მაქვს მოეწონება
-ო ღმერთო არა ! წამოიყვირა, შემოხმედა და მაგრად ჩამეხუტა, თვალები უბრწყინავდა
-ღმერთო რა ლამაზია.. ორი ყელსაბამი ვიყიდე, ვერცხლის, ცეპზე უსასრულობის სიმბოლო იყო ჩამოკიდებული..ორი ვიყიდე, მინდოდა გვქონოდა ისეთი რაღაც რაც ერთმანეთს გაგვახსენებდა.
-რეიჩელ შეიძლება ამის თქმა ზედმეტად ბანალურია მარა მე მაინც მჯერა რო ჩვენი სიყვარული უსასრულო იქნება. სამუდამოდ ერთად ვიქნებითერთი.
ერთი ცეპი გამოვართვი, სახით ვანიშნე შებრუნებულიყო.
-თმა გადაიწიე, ვუთხარი მშვიდად, შემდეგ კი ყელსაბამი გავუკეთე..
-სამუდამოდ ერთად...
მითხრა და ეხლა მე გამიკეთა ყელსაბამი
-მიყვარხარ , ვუთხარი, ლოგინზე გადავწვინე და ჩავეხუტე, ერთმანეთზე მიკრულები ვიყავით, ის ჩემს თმებს ეთამაშებოდა და თან იღიმოდა.. უცებ მკითხა
-დღეს რა გეგმები გაქ?
-მმ არვიცი, მინდა შობა ჩემს ოჯახთან გავატარო
რეიჩელს ცოტა სახე მოეღრიცა
-მეგონა ერთად გავატარებდით ამ შობას
-ხოდა ასექ იქნება საყვარელო. მე შენ და ჩემი ოჯახი
რეიჩელმა თვალები დაჭყიტა
-რააააააა?
-ხო ხო შობას ყველანი ერთად შევხვდებით
ვუთხარი ღიმილით და ცხვირზე ვაკოცე
-უი სულ დამავიწყდა მინდა რომ დედაშენიც წამოვიდეს.
-დედაჩემიც?
-დიახ დიახ...
-ოხ ეს ხომ ზედმეტად ოფიციალური შეხვედრა იქნება
-არა რატო, გავერთობით. თან აუცილებელია რომ ჩემი ოჯახის წევრები გაიცნოთ.
-რა გაეწყობა
მითხრა და თავზე დაიდო ხელები თან დაიმანჭა
-მისკდება
თქვა დაბალი ხმით
-გაგივლის სულელო
დავამშვიდე და ლოყაზე ვაკოცე.
უცებ ვიბრაციის ხმა ვიგრძენი ჩემი ტელეფონი იყო
ერთი მესიჯი ნიკისგან
*შარში ხარ ძმაო*
*შობას გილოცავ ნიკ*
*შეამოწვე სიახლეები უკვე? მიდი მიდი შეამოწმე, არამგონია მერე შობის მოლოცვის გუნებაზე იყო*
აჰ ალბათ გუშინდელი ფოტოები რეიჩელთან
სახე მომეღრიცა
რეიჩელმა ეგრევე შეატყო რომ რაღაც რიგზე არიყო
-რამოხდა?
-მოიცა ვნახოთ
ვუთხარი და ლეპტობი ავიღე
-ღმერთო ეს რაარის
თავში წამოირტყა რეჩიელმა ხელი
-რასიფიქრებს ხალხი ჩემზე, ღმერთო! რა უხერხულია, როგორი სახე მაქვს, ყველა მიხვდება რომ უგონოდ მთვრალი ვარ.
-კარგი ნუღელავ დაწყნარდი
-არ შემიძლია საშინელებაა! შეგარცხვინე!!
-ნუ ამბობ ! არაფერიც არ შეგირცხვენივარ
-არ მინდა გაიგონ რო ერთად ვართ..მითრა მოწყენილი სახით რეიჩელმა და თვი ჩახარა, გავცოფდი ამ სიტყვებზე, როგო თუ არ უნდოდა!
-რააა? რატო? მე არ ვაპირებ დამალვას.. მზად ვარ ყველას ვუთხრა რომ უზომოდ მიყვარხარ.
-ჰარი ჯობს ჯერჯერობით თქვა რომ უბრალოდ მეგობარი ვარ
-მე აღარ მინდა ტყუილები
-არც მე, მაგრამ ეხლა ესეა საჭირო.. ნახე თან უკვე იციან ვინ ვარ. და საერთოდ საიდან იგებენ ესე უცებ ყველაფერს?
მე მხრები ავიჩეჩე
-ალბათ ეხლა რამდენ გოგოს ვძულვარ, მითხრა და თვალები გადაატრიალა
-მოდი გთხოვ შობას ნუ ჩავიშხამებთ, აღარ იფიქრო მაგაზე და ამ ყველაფერზე სხვა დროს ვისაუბროთ, კარგი ?
-კარგი
მითხრა და სევდიანად გამიღიმა..ლეპტოპი ჩავხურე და მივიხუტე, ეჭვიც არ მეპარება იმაში რომ დიდი სკანდალი ატყდება,თუმცა მე ის მიყვარს და თუ სიმართლეს ვიტყვი, პირიქით ყველაფერი დადებითისკენ შემოტრიადლება და ხალხიც შეეგუება ნელნელა.
-მიყვარხარ, ვუთხარი ბაგეების მოძრაობით და უფრო ძლიერ მივიხუტე, ვიგრძენი როგორ გაეღიმა და ჩურჩულით თქვა ‘მეც’ . არ შემეძლო მისი დაკარგვა, მითუმეტეს იმის გამო თუ ხალხი რას იფიქრებდა. არ მაინტერესებდა არავის აზრი, ეხლა კი არავის მივცემ ჩაერიოს ჩემს ცხოვრებაში. ეს დრო ტყუილად არ გამიტარებია რეიჩელთან, მივხვდი.. ამით მივხვდი თუ რა ძლიერია ჩემი გრძნობა მისდამი და რაც არუნდა იყოს ყოველთვის ჩემთან მეყოლება.
ვიცი ძალიან პატარაა მაგრამ რა ვქნა..!! მეჩქარება.. :3 ხოდა ისა :დ :დ შეიძლება ეს ამ მოთხრობის ბოლო თავიც იყოს.. ^_______^
:* 
