თვალები გავახილე და ჩემს საწოლთან მჯდარი ჰარი დავინახე..თავი ჰქონდა ხელებზე დადებული.. და მგონი ეძინა კიდევაც. გვერდზე გავიხედე და ჩემი ტელეფონი დავინახე..სიხარულით ავიღე .. და ვნახე რომ 33 მესიჯი იყო.. ყველა წავიკითხე ..ერთი ჩემი კურსელისგან დემისგან იყო მონაწერი.. მალე გამოჯანმრთელებას მისურვებდა..დანარჩენები სულ ჯასტინისგან იყო... პირველი ასე იწყებოდა :
"შენ რომ რამე მოგივიდეს თავს არ ვიცოცხლებ..შენს გარეშე არ აქ სიცოცხლეს მართლა აზრი.."
მეორე ასე "ძალიან მიყვარხარ..,მენატრება შენი ჩახუტებები,სიცილი,კოცნა,ყველაფერი! შენ მენატრები!"
"მალე გამოჯანმრთელდი" და ასეთები..მალე ოთახში ქვეყნის ყვავილები და სათამაშოები შემოიტანეს...
ჰარის გაუკვირდა ვინ გამოაგზავნაო..მერე ერთ დიდ ბუკეტში იპოვა პატარა წერილი..
რათქმაუნდა მე მომაწოდა აბა თვითონ ხო არ ნახავდა? ;დ
გავხსენი და წწავიკითხე ჩემთვის ..
"ჩემს საყვარელ სელენიტას. ძალიან მიყვარხარ და გისურვებ მალე გამოჯანმრთელებას..იცოდე რომ უშენოდ ვერ გავძლებ..მოსვლას ვერ ვბედავ ..ამიტომაც ყვავილები და სათამაშოები გამოგიგზავნე..იმედია მოგეწონება ! სიყვარულით ჯ."
ეგრევე მივხვდი რომ ჯასტინი იყო..მარტო მე არა..ჰარიც მიხვდა.. და უკმაყოფილოდ გამომხედა..თითქოს მანიშნა " რას აკეთეებ? :|"
მეც უცბადვე გადავდე ყვავილები გვერდზე და კარგად მოვკალათდი.
ჰარიც გვერდზე მომიჯდა და უხეერხულად მკითხა
-ჯასტინი იყო?
- ჰო..
-მერე რაო ?
-შენი აზრით?
-კაი ხო.. წავალ მე შევხედავ ნიკს როგორ არის და მოვალ ახლავე :*
-მეც წამოვალ გემუდარებიიი რაა :(( (საწყლად შევეხვეწე და უარი ვერ მითხრა)
-კარგი მარა შეგიძლია სიარული?
-შენ დამეხმარები))
-ოჰჰ კარგი ..
ცოტა გავიარეთ და ძლივს ნიკის პალატას მივუახლოვდით..
კარებთან ვიდექი და ვუყურებდი :(( როგორ საშინლად იყო ვერც კი წარმოიდგნედით :(( ფეხი გიფსში,ხელიც,თავიც შეხვეული,სასუნთქი აპარატი და ქვეყნის რაღაცეები..მე ახლოს მივედი(მივბობღდი)
და გვერდზე ჩამოვუჯექი .. არ ინძრეოდა საერთოდ ..ის რაღაცა აპარატი კიდე წრიპინებდა და ნერვებს მიშლიდა.. ჰარიც იქვე იდგა და უყურებდა თავის ძმას..ჰარიც ძალიან მეცოდებოდა :(( როგორ ნერვიულობდა.. :X
ჰარის ექიმმა დაუძახა და გავიდა.მეკიდე ნიკთან დავრჩი ...10 წუთი ასე ვიყავი .. მერე დავინახე თითი როგორ გაანძრია და ექიმებს დავუძახე,მგონი მთელი სავადმყოფო შევყარე ;დ
ექიმებმა რომ ნახეს ყველაფერი ძველებურად იყო .. არადა ნამდვილად ვიცი რომ არ მომჩვენებია..
-ალბათ მოგეჩვენა,ამდენი ნერვიულობისაგან (მამშვიდებდა ჰარი)
-არ მომეჩვენა! ნამდვილად დავინახე როგორ გაანძრია თითი!
-კარგი დაწყნარდი..წამო შენს ოთახში ..ცოტა დაისვენე.
-კარგი..
-სელ რაღაცა უნდა გითხრა..ცუდი ამბავია..ჯერ მეთვითონ ვერ გამოვედი მდგომარეობიდან :(((
-რა მოხდა თქვიი!
-რა და ექიმმა რომ გამიყვანა ხომ იცი?
- კი ..მერე? რა გითხრა?
-რა და თუ ერთ კვირაში არ გაიღვიძებსო აპარატს გამოვრთავთო..
-რა ? არ აქვთ მაგის უფლება შენ ან მამაშენი თუ არ მისცემთ ! უფრო მამაშენი !
- ვიცი მაგრამ ...
-არანაირი მაგრამ! გესმის? მაგაზე ფიქრიც არ გაბედო! (გავუჯავრდი ჰარის)
-კარგი .. :(( იმედია მართალი ხარ და მალე გამოჯანმრთელდება :(
-დარწმუნებული ვარ რომ ეგრე იქნება!
- კკარგი :* (მოვიდა და შუბლზე მაკოცა) კარგი ეხლა მე წავალ ბიჭები უნდა ვნახო და მერე ანი და მერე ყველანი მოვალთ აქ :)
-კარგი :*
ჰარი წავიდა და 10 წუთში კარებზე კაკუნი იყო..მე ფანჯრისკენ ვიყავი გადატრიალებული.. ვიფიქრე ჰარის დარჩა რამე მეთქი და ვუთხარი
-შემოდი რას აკაკუნებ-მეთქი..
შემოვიდა და ხელში შემრჩა....