გავარკვიე და ტონი არ ყოფილა ავად..როგორ იქნებოდა ავად??..როდესაც უკვე 2 წელია მკვდარი იყო : ( მართალია მე და დედას ბევრი რამ დაგვიშავა მაგრამ მაინც მიყვარდა .. მამაჩემი ეჰ : (( .. ეს ტატიანას მოგონილი იყო .. ჯასტინის ხელში ჩაგდება უნდოდა..და მოახერხა კიდეც
- ჯასტინი იმის გამო გაგიბრაზდა რო მიდიოდი..ეხლა ისევ ერთად იქნებით..ყველაფერი აუხსენი..(ამბობდა კიმი)
- ხო მართალი ხარ კიმ...ყველაფერს ავუხსნი რო დაბრუნდება.. (მე)
რაღაც ხმაური იყო..ეს ჯასტინი იყო..სულ ესე იცოდა ხმაურით შემოსვლა :დ
გაუბედავად ავდექი და ჯასტინს ოთახში შევაკითხე
- შეიძლება??
- როგორც გინდა ეს ხო შენი სახლია (არც კი შემომხედა)
- ჯასტინ..მინდა სიმართლე იცოდე ..
- მერე ვინ გითხრა რო არ ვიცი??(ჯასტინი)- ხოო??..აუუ რა მაგარია ესეიგი რადგან სიმართლე იცი..უკვე..
- ნუცა რა გინდა??(მკითხა მკვახედ)
- მე უბრალოდ..(თვალებში ცრემლი ჩამიდგა)
- შეგიძლია გახვიდე (ისეთი ზიზღით შემომხედა ტირილი ამიტყდა)
ოთახში შევვარდი და ტირილი მოვრთე
კიმი შემოვიდა და გვერიდთ მომიწვა
-რა გატირებს..რა გითხრა
-კიმ უნდა წავიდე..(ბალიშიდან ავწიე თავი)
-სად უნდა წახვიდე..
-მეც წამოვალ
- არა არა და არა...მე სწავლა უნდა გავაგრძელო საზღვარგარეთ.
- მერე მე??..ჯასტინი??..ეშლი??..იანი??..ნუ იანი გამოვრიცხოთ და ჩვენ??
- ხვალ წავალ..და მინდა..მინდა რო არ დამივიწყოთ..გამიგეთ არ შემიძლია ჯასტინის ასეთი მზერით ვიარსებო..ვეზიზღები..ერთი თხოვნა შემისრულე
- გისმენ : (
- მინდა რო ბავშვებს უთხრა სასტუმრო ოთახსი შეიკრიბონ რაღაც უნდა ვუთხრა ყველას..
კიმი უსიტყვოდ გავიდა და ბავშვები
შეკრიბა ჯასტინის ჩათვლით...და მეც ამომაკითხა
ქვემოთ ჩავედი და ყველას გავუღიმე
- ჰაი : ))) მაპატიეთ რო მოგაცდინეთ..უბრალოდ მინდოდა მეთქვა რო..მინდოდა სიმართლე მეთქვა მაგრამ აზრი არააქვს მოყოლას..მე წესით აღარ უნდა მივდიოდე ... მაგრამ გადავწყვიტე კოლეჯში სწავლა სხვაგან გავაგრძელო..მიზეზები მაქვს..მე უბრალოდ მინდა გთხოვოთ რო არ დამივიწყოთ (ცრემლები წამომივიდა) და გამიხსენოთ ხოლმე..მეტი არაფერი მინდა..ძაან მიყვარხართ თითოეული თქვენგანი (ჯასტინს გავხედე)
ესეთი სახით იჯდა და მიყურებდა 
ყველა მოვიდა დამომეხვია იანიც კი..
- რა თბილი ხარ (ვუთხარი და მოვეხვიე)
- აჰ დაიწყო ამან (იანი) ისე მომენატრება შენი ჭიჭყინი (შუბლზე მაკოცა)
ჯასტინი გაქვავებული იდგა..და აიი მარტონი დავრჩით ოთახში გასვლა დავაპირე..გონებაში ვფიქრობდი "გამაჩერე რა მიდი რამე მითხარი "
- ნუცა მოიცა..
- ხო ჯასტინ (ვუთხარი თბილად)
- მინდა გითხრა რო .. კარგია რო გადაწყვიტე წასვლა(თავში ამარტყა) ალბათ იქ ახალ ვინმეს იპოვი და დამივიწყებ კიდევაც...(გამიღიმა)
- მაპატიე ჯასტინ .. ამას ვერ დაგპირდები (ვუთხარი და ტირილი დავიწყე)
- როგორც გინდა (დამეჭყანა)
ოთახში ავვარდი და მთელი ღამე ვიტირე..დილას ძვლივს ავდექი 5 ზე უკვე აეროპორტში უნდა ვყილიყავი ამიტომ დილას ვიძინე :დ..10 ზე ჩემი ოთახის კარი გაიღო და ჯასტინი შემოვიდა არ გავნძრეულვარ მიყურა მიყურა თვალებით მჭამდა და ბოლოს გავიდა "ღმერთო რა სულელია"
მალევე ავდექი და გამოვიცვალე
ბევრი ვიბოდიალე ბარგი ჩავალაგე მე კიმი და ეშლი ვტიროდით წასვლა არ მინდოდა იანი მამშვიდებდა ჯასტინი მზერას მაპარებდა..5 ის ნახევარზე ყველა აეროპორტში გავიკრიფეთ ჯასტინის გარდა..იქაც ბევრი ვიტირეთ...ათი აკლდა ხუთს რო გამომშვიდობება დავიწყე
- ყოველდღე დამირეკავ ყოველ წამს მომწერ გაფრთხილებ თორე ჩამოგაკითხავ (დამიყვირა კიმმა ატირდა და მომეხვია)
- მეც იგივე (მომეხვია ეშლი და ატირდა)
- რავი თუ გინდა მომწერე ხოლმე (გამიღიმა იანმა და ხელში ამიყვანა) დაიწყო ბზრიალი ბევრი ვიხალისეთ ბოლო წამს ჯასტინი გამოჩნდა..მომიახლოვდა და თმები გადამიწია
- თუ გინდა არ დამემშვიდობო (მე)
გავუღიმე..
- ნუ მიღიმი..არ ვარ ამის ღირსი (დაიწყო სლუკუნი)
- ჯასტინნ (ცრემლები წამომივიდა)
- გახსოვს მკითხე რო წავიდე დაგავიწყდებიო ??
- მახსოვს..
- არ დამავიწყდები თუ ყოველდღე ვიდეოთვალით დამელაპარაკები და მომწერ..
- კი მოგწერ გპირდები (მოვეხვიე)
უცებ თავისკენ მიმწია და მაკოცა..
- არ წახვიდე (ჯასტინი)
vicodi, vicodi,vicodi... 
