იქ....მძღოლი დაგვხვდა და სახლში მიგვიყვანა.დიდი ხანია აქ არავინ ყოფილა:თქვა მამამ. მაილია:ცოტა დასალაგებელია ტეი:ცოტა? ჩვენც არ დავაყოვნეთ და ყველაფერი დავალაგეთ. მაილი:უი,თურმე რა ლამაზი სახლი ყოფილა ტეი:აბაა :D:D მამა:აი მეც მოვედი.პიცა და სასმელები მოვტანე.დაიმსახურეთ გოგონებო გემრიელად მივირთვით,სახლა მარრთლა ძალიან ლამაზი იყო,დიდი ეზო,აუზი და პრესტიჟული უბანი. ტეილორს დაურეკეს და გახარებული სამოდელოში გავარდა.მე და მამა ტელევიზორს ვუყურებდით როდესაც ,ტეილორი შემოვიდა და გვითხრა:ყველაფერი გენიალურადაა,ფოტოსესი მქონდა. მამა:ჰოდა თუ ეგრეა,თქვენთვის სიურპრიზი მაქვს,ვეღარ ვითმენ და მამამ ორივე უკანა ეზოში გაგვიყვანა. მაილი:ემელის ჯიპი-არ არსებობს ,,ჩემი უსაყვარლესი მანქანა,, მე და ტეი ერთმანეთს ვეხუტებოდით სიხარულისგან. ჩვენ:მაა,დიდი მადლობა <3 :* მამა:ოღონდ სამი პირობის შემდეგ გახდება ეს მანქანა სრულფასოვნათ თქვენი. 1.საბუთებს რომ მოაწესრიგებთ,მეერე დაჯდებით. 2.სანამ ქუჩებს კარგად არ ისწავლით არ გაატარებთ მაქნანას და 3.სანამ საქართველოში დავბრუნდები მათხოვეთ ხოლმე ასე გადიოიდა დღეები,მანქანის საბუთები მოვაწესიგეთ,მაგრამ მე მანქანაზე დაჯოდამს ვერ ვბედავდი,გზები არ ვიცოდი წესიერად.ეგ კი არა საღამოობით ,გავდიოდი ჩემს უბანს ფეხით პირდაპირ ჩავუყვებოდი და ჩამოვუყვებოდი(რამდენი შევძელი არა?)იმის იქით მარტო მეშინოდა. უკვე ოთხი დღე გავიდა ,საღამოს 6 საათია.მამა ძველ მეებორებთან ერთად რესტორანშია,ტეი კი ახალ მეგობრებთან ერთად.მეც რა მინდა სახლში და პლაჟზე წასვლა დავაპირე.გზაში starbucksi ვიყიდე. ბევრი ვისეირნე ჯერ დაღამებული არ იყო რომ,ძლერმა წვიმამ დაცხო.მივხვდი ,რომ სახლში წასვლას აზრი არ ქონდა,პატარა ქოხი შევნიშნე და იმას შევაფარე თავი.პატარა აივანივით იყო და იქ ჩამოვჯექი,შიგნით შესვლა შემეშინდა :D,რა უნდა გამეკეთებია?ჩემს ცხოვრებაში ერთი სიმღერა მაქვს დაწერილი და იმის სიმღერა დავიწყე,წვიმის ფონზე კარრგი გამომივიდა,სიმღერა რომ დავამთავრე..... შიგნიდან ვირაცამ ტაშის დაკვრა დაიწყო,:D,გული გამისკდა,მივხვდი რომ,მარტო არ ვიყავი.კარი ერთმა სიმპატიურმა კაცმა და გოგომ გააღო. უცნობი:გამარრჯობა მე ჯონათანი ვარ,პროდუსერი,გენიალურად მღერით. მაილი:მე მაილი ვარ,დიდი მადლობა: ჯონათანი:ჩვენც აქ შევაფარეთ წვიმას თავი და ვერასდროს წარმოვიდგენდი თუ ამომავალ ვარსკვლავს აქ ვნახავდი.ალბათ თანახმა ხართ ,ჩემთან მუშაობაზე? მაილი:გაოგნებული ვარ,ამაზე უარს როგორ გეტვით. ცოლი:მგონი წვიმამ გადაიღო,წავიდეთ მალე ჯონათანი:წავიდეთ...აი მაილი ჩემი კოორდიანეტები და ხვალ არა ,ზეგ გელოდები(ფეხმძიმედაა და ყველანაირად ვემორჩილები.(ეს ჩუმად მითხრა) მაილის:მესმის შენი და თბილად გავუღიმე. მე ფურცელი ხელში მეჩირა და დავშტერებოდი,თანდათან ვხვდებოდი თუ რა ხდებოდა ჩემს თავს.თავდახრილი მივდიოდი,პლიაჟს გავცდი ,ქუჩაზე ავედი,რომ თავი ვირაცას მივარტყი. მაილი:ვაიმე ,დიდი ბოდიში არ მინდოდა.თავი ავწიე და...........
