მალევე გამაღვიძა ტელეფონის ხმამ...თავი ბალიშიდან ნერვებ მოშლილმა ავწიე..და ჩემთვის ჩავიბუძღუნე.. –ვინაა ამ დილაუთენიაა რაა....:@მაგრამ საათს რომ შევხედე თურმე 12 ყოფილა... –ჰმ არც ისე ადრე ყოფილა და ჩავიცინე...ტელეფონს დავხედე და mms იყო მოსული...გავხსენი და ისეთი რამ დავინახე რომ გავქვავდი ერთ ადგილზე...ეს ხომ ეს ხოომ.... დავინახე როგორ კოცნიდა კოდი უცნობ გოგონას...გავგიჟდი..თვალებიდან ცრემლები უნებრად წამომივიდა...აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა..ის მეფიცებოდა რომ ვუყვარდი...მაშინ რატომ გამიკეთა ეს...არა არა მე მასთან ვეღარ დავრჩები..საწოლოლიდან სასწრაფოდ წამოვდექი..ჩემოდნიდან არაფერი მქონდა ამოლაგებული ამიტომაც ბევრი აღარ დამიცდია....მხოლოდ წერილი დავწერე ემილისთვის.. ემილი ემილი..მინდა ბოდიში მოგიხადო რომ არც კი დაგემშვიდობე მაგრამ იმედა გამიგებ... ალბათ უკვე იცი მიზეზი თუ რატომ დავტოვე ლოს–ანჯელესი ...იცოდე რომ მიყვარხარ და ყოველთვის მეყვარები დაიკო..მე შენს დავიწყებას ვერსადროს მოვახერხებ..იმედია მოვა ის დღე ისევ, როდესაც მე შენ ისევ გნახავ,ჩაგეხუტები,გაკოცე,ჩემს ამბებს მოგიყვები და გულს გადაგიშლი...მიყვარხარ დაიკო... შენი დაიკო...
.მის ოთახში შევედი და ჩანთაში ჩავუდე...შემდეგ ტაქსი გამოვიძახე ლინდას ხელი მოვკიდე..ჩანთაც ჩავიტანე...და საბოლოოს დავტოვე ჩემი ოჯახი...;(..გზაში ვტიროდი..არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა..საყვარელი ადამიანები ასე 2 წუთში დავკარგე...არა ღმერთო რას მერჩოდი..არა არა...;(;(...აეროპორტში მალე მივედით..
.და მე სამუდამოდ დავტოვე ლოს–ანჯელესი... მგზავრობა ძალიან დამღლელი იყო..როგორც კი საქართველოში ჩავედი ტაქსში ჩავჯექი და სასწრაფოდ სახლში წავედი...ჩემი ოჯახი გახარებუი შემეგება..მაგრამ ეს იყო ის ერთადერთი მომენტი ჩემს ცხოვრებაში როდესაც მე მათ დანახვაზე არ ვხტოდი სიხარულისგან..აღარ შემეძლო აქ ყოფნაც...ყოველი ადგილი მის თავს მახსენებდა...სასრაფოდ ჩემს ოთახში ავედი კარები ჩავკეტე იქვე კუთხეში ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე... –რატომ ღმერთო...მე ხომ ისეთო ბედნიერი ვიყავი..რას მერჩოდი..რატომ ღმერთო...რატომ...;( ლინდაც ალბათ ხვდებოდა თუ რა მდგომარეობაში ვიყავი ჩემთან მოვიდა და წკმუტუნი დაიწყო... –რა მოხდა ლინდა?გთხოოვ თავი დამანებე...ის კი არ მეშვებოდა..მაშინ მე მას ხელი მოვკიდე და მთელი ძალით ჩავიკარი გულში...კოდისგან მხოლოდ ლინდა და ულამაზესი ყელსაბამი შემომრჩა....ლინდამ ლოკვა დამიწყო და ცოტა გამამხიარულა...უცებ გამახსენდა რომ ჩემი ტელეფონი ლოს=ანჯელესში..ჩემს ოთახში დამრჩა..ნერვიულობის დროს სულ დამავიწყდა რომ წამომეღო....ოჰ ღმერთო
cody's book –3 საათი იქნებოდა რომ გამეღვიძა...ოთახიდან გამოვედი..არავინ ჩანდა ეტყობა ყველას ეძინა.მე გადავწყვიტე მაილის ოთახში შევსულიყავი და ჩემი მძინარე მძეთუნახავსთვის მეყურებინა...კარები გავაღე და ოთახში არავინ დამხვდა..მეგონა აბაზანაში იყო დიდი ხანი ველოდე მაგრამ არ გამოსულა,არც ხმა გამოდიოდა როგორც ასეთი ის სულ მღეროდა მის დაწერილ სიმღერებს ბანაობის დროს...:D...ძალიან შევშინდი..რამე ხომ არ დაემართათქო..ოთახამდე მივედი და დავაკაკუნე მაგრამ პასუხს არ მცემდა და არც შხაპის ხმა გამოდიოდა კარები გავაღე და იქ არავინ დამხვდა..ეხლა უკვე ძალიან გავნერვიულდი....აბაზანიდან გამოვვარდი..და ირგვილვ გიჟვით მიმოვიხედე,საწოლზე მისი ტელეფონი დავინახე ხელში ავიღე და დავინახე სურათი რომელშიც ჩემს ერთ–ერთ ფანს ვკოცნიდი...–არა ღმერთო.. ინსტიქტურად კარადასთან მივედი გამოვაღ და ცარიელი იყო..ჩემოდანიც არსად არ ჩანდა...ყველაფერს მივხვდი და მთელ ხმაზე ვიყვირე –მაილიიიიიიიიიიიი........................... თვალებიდან ცრემლები გადმომიცვივდა როდესაც ოთახში გიჟივით შემოვარდნენ ბავშვები.... –კოდი რა მოხდაა... –მან მან დამტოვა გესმიით...დამტოვაა.... –ვისზე ამბობ? –ჩემს პრინცესაზე..მან დატოვა გესმიით...;( ბიჭები ჩემთან მოვიდნენ და ჩემს დამშვიდებას ცდილობდნენ..მაგრამ ვერაფერი მოახერხეს მე ავდექი და გიჟვით გავვარდი გარეთ..
miley's book დღეები გადიოდა მე კი ოთახიდან არ გავდიოდი...ვიჯექი ჩემთვის ჩემ ლინდასთან ერთად და ვტიროდი..ერთ საღამოსაც ზარის ხმა გავიგონე,მაგრამ მეგონა დედაჩმის ვინმე ნაცნობი იქნებოდა ამიტომ ყურადღბა არ მიმიქცევია...მაგრამ კაკუნის ხმა უკვე ჩემი ოთახის კარებზე გაისმა....ნერვები მომეშალა და მთელ ხმაზე დავიყვირე... –თავი დამანებეთ..ხომ გითხარით რომ არავის დანახვა არ მინდა..მომშორდით... რამოდენიმე წუთის შემდეგ დავინახე როგორ შემოაცურა ვიღაცა კარებში ფურცელი..მე ხელში ავიღე და დავხედე....ზედ ჩემი და ემილის ინიციალები ეწერა...ზულ როდესაც ასე ჩუმად გვინდოდა რამის გაკეთება..ან იმის მიხვედრა მეორესთვის რომ ჩვენ ვიყავით..სულ ამას მივწერდით ერთმანეთს... BFF..გიჟივით წამოვხტი..კინაღამე ფეხი დამიცურდა..კარებს მივვარდი გავაღე და გავვოცდი...სტუმარმა კი იმწამსვე მითხრა... –აი ეს დღეც დადგა.....
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:680 | დაამატა:ChAkUnA | რეიტინგი:5.0/1
