სრულიად მოულოდნელად კი შუქი წავიდა. რა დამემართა არ იცით.მე ფანჯრიდან გადახედვა მომინდა რადგან ფეერვერკები ანათებდნენ და დავინახავდი სანთელი თუ მქონდა.როცა ფანჯარა გავაღე თვალი ვიღაც ბიჭს მოვკარი თვალი,მაგრამ არ მიმექცევია ყურადღება. მე სანთელს ვვეძებდი უეცრად კი დედაჩემმა დაიძახა: -დახურე ფანჯარა გოგოო გავიიყინეე. სანთელი აგერ მიდევს.(დედიკო) როცა ფანჯარას ვხურავდი ბიჭი მეჯახა თვალში მაგრამ ამ ჯერად ბიჭს დავაშეტრდი.თითქოსს თვალები მატყუებდა. 10 წუთი ვიყურებოდი მერე კი სალის დავუძახე -სალი ეს ხომ სანდროაა? -ხოო და რა მერე? (სალი) -არა არაფერიი ისე (მე) ფანჯარა დავკეტე. ჩემს ოთახში შევვარდი და ტირილიი დავიწყე. არ ვიცოდი რა მატირებდა მაგრაამ ცხარე ცრემლებით ვტიროდი ასე ტირილში ვერც კი მივხვდი როგგორ ჩამეძინა.დილით საკმაოდ გვიან ავდექი.სანამ ავდგებოდი სალის და ანის ხმას მოვკარი ყური.ადგომა არრ მინდოდა,მაგრამ რა უნდა მექნა? საწოლშიი წოლა მომბეზრდა. თან ანიმ და სალიმ ჩამოიღეს კარი კაკუნით. ეტყობადათ ღამე აქ დარჩნენ.მე ჩავიცვი და გარეთ გავედი. -გუშინ რა დაგემართა სულელო (ანი) მე არცერთის მიპასუხიაა. ჩავიიცვიი დაა წავედი სადღაც. კითხვებს თავს ვარიდებდი. გზაში დედა შემეფეთა -დეეე ცოტას გავივლიი დაა მოვალ ) -კაიი მარრიი (დედა) მეე მივდიოდიი,მივუყვებოდი ქუჩებს და თვალ წინნ სანდროო მედგა.გიყვარს ვუმეორებდი ამას ჩემს თავს.უცებ სანდროს შევეფეთეე -მაარრ გილოცავ ახალ წელს და გადამეხხვიაა.(სანდრო) -მეც გილოცავ (მე) ისე ძლიერად მეხუტებოდა გადავვირიეეეე მინდოდა მთელი ცხოვრება ასე ვყოფილიყავით.უცებ ხელი გამიშვა: -წამო გინდა გავისეირნოთ?(სანდრო) -რავიი კიი ) (მე) -მომიყევი რამე შენზე? (სანდრო) -რა უნდა მოგიყვე? მარი მქვია და 13 წლის ვარ. შენზეც მომიყევი (მე) -მეე მეე სანდრო ვარ. 14 წლის. და ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვარრ(სანდრო) -რატომ? (მე) -სალომესს შეყვარებული ვარ.(სანდრო) ამის გაგონებაზე ცუდად გავხდი..... არრ მეგონა თუ ესე მოხდებოდა.მიყვარდა ბიჭი როომელიც ჩემი საუკეთესო დაქალის შეყვარებული იყო. -ვაუ გილოცავ. ეხლაა კაი წავედი მე და იქიდან გამოვიქეცი (მე) -მოიცა (სანდრო) -მეჩქარება მივაძახე და წამოვედი ....! საშინლად ვიყავი. რამოდენიმე წამში ტეელეფონის ზარი გაისმა: -გგოოოოოგოო სად ხარ? (ანი და სალო ერთად ყვიროდნენ ტელეფოში) -სად ვარ? დავეხეტებიი (მე) -მოიცა რატომ ტირი? (სალომე) -იცი ეხლა ამ კითხვას ყველაზე ნაკლებად მოველოდი. იმიტომ რომ მარტო ვარ. სულ მალრტო.საყვარელი ბიჭის და საყვარელი დაქალის გარეშე.(მე) -რას გულისხმობ? -მიყვარს ბიჭი რომელიცჩემი საუკეთესო დაქალის ლოვეა ეს ვთქვი და ტელეფონი გადავგდეე ...! არავის და არაფრის თავი მქონდა.
მინდოდა მთელი ცხოვრება ასე ვყოფილიყავით.უცებ ხელი გამიშვა: 
