წამოვედი, ავდექი და წამოვედი. აზრზე არ ვარ სად ვარ, მაგრამ ვიცი, რომ გზაში ვარ. ჩემთვის ეს ყველაფერი მაინც ნაცნობია, აუცილებელი ხომ არაა რომ ყველაფერი ნანახი გქონდეს? ცურვას კიდევ კოჭებამდე წყალში ვერ ისწავლი. მე სიახლის არ მინდა რომ მეშინოდეს, თორემ რა ძალა მედგა. ერთ ნაბიჯს არ გადავდგამდი ! ხანდახან კითხვები ხომ ჯობია პასუხებს? ამიტომაც ვარ გზაში. ამიტომაც წამოვედი ! ჩემი მთავარი ღირსება აზროვნებაა. ვიზრდებოდე ჩემთვის. ნამდვილი მხატვარი იცი ვინ არის? ვინც აღარ ხატავს. >> უაზრობა არაა. ამაში აზრი დევს და ვინც ვერ მიხვდით.... უფრო ადვილია ადამიანი შეიყვარო, ვიდრე საპასუხო გრძნობა მიიღო.
უაზრობაა ეს ცხოვრება! როცა არსად გეჩქარება ! როცა არავინ გელის,როცა არავინ გენატრება... იბრძოლე ბოლოს, უკანასკნელად, როგორც არასდროს არ გიბრძოლია. იცოცხლე იმისთვის რომ მოკვდე ამ დღეს.
იმ ღამით ბევრი ვიფიქრე. ძალიან ბევრი, რაღაცნაირად, ღრმა და მაღალი ფიქრი იყო. განთიადისას, ერთ რამეს მივხვდი!- რას...- რომ დედამიწას სიყვარული ატრიალებს ... - ამდენი ცოდვა დაამძიმებდა, ვეღარ შესძლებდა ბრუნვას, ზოგ-ზოგებისადმი სიყვარული რომ არა...და ჩემისთანა "ღარიბ-ღატაკსაც" კი გაუჩნდა სადარდებელი. ის დაიბადა ავბედით ღამეს
ის დაიბადა ავბედით ღამეს და არ იცოდა მან სიტყვა გრძნობა, მან არ იცოდა,არც სიყვარული, არც სიხარული და თანაგრძნობა.
იგი ასეთად ქუჩამ აქცია ის გაიზარდა უნდობელთ შორის, ის ტრიალებდა მუდამ იმ წრეში ვინც არ იცოდა რაიმე გრძნობის.
მან რაც იცოდა,ქუჩამ ასწავლა ძარცვაც,მკვლელობაც და ხალხის ჩაგვრაც, მან არ იცოდა სიცოცხლის ფასი და სხვის სიცოცხლეს ატანდა ნაგავს.
მას სდევდა მუდამ უბედურება მან არ იცოდა რაა სიცილი, სადაც ის იყო,თან სდევდა მუდამ უბედურება,სისხლი,სიკვდილი.
თავის სიცოცხლეც არად უღირდა მისი შეჩერება იყო ამაო, ვიდრე ერთხელაც "საქმეზე" გასულს გზად არ შემოხვდა წმინდა მამაო.
მისმა სიტყვებმა "ფული მომეცი" ადგილს მიაყინა წმინდა მოძღვარი, აუკანკალდა მარჯვენა ხელი სადაც ეპყრა მას საღვთო ლოცვანი.
ფული არა მაქვს შვილო არა მე თავადაც ხედავ შენ თვითონ ამას, მშვიდად გამიშვი,ნურას შემამთხვევ არ დაგივიწყებს უფალი ამაგს.
მე არ ვიციო ვინ არს უფალი და ამის შემდეგ დაუშვა სასხლეტს, წიგნი დავარდა,გადაიშალა მან თვალი მოჰკრა მოციქულთ საქმენს.
იარაღის ხმა შესცვალა ჭექამ და დააწვიმდა ფურცლებზე ლოცვანს, მოღრუბლულიყო ზეცა ავბედად და დასტიროდა დაღუპულ მოძღვარს.
წვიმამ ცოტა რომ გამოაფხიზლა ის დაიხარა წიგნი აიღო, მან ერთი-ორი სტრიქონიდანაც უფლის შესახებ ბევრი გაიგო.
საღვთო წერილი მას მოუთხრობდა როგორ სწირავდნენ ღვთის ხალხი თავს, ამდენი ტანჯვა-წამებითაც კი კვლავ აკეთებდნენ ისინი კარგს.
მან გაიხსენა,ფულის გულისთვის როგორ მოუკლა ხალხს სიხარული, თავის ცხოვრების განმავლობაში პირველად იგრძნო მან სინანული.
გარდაცვლილ მღვდელთან მუხლთ დაიჩოქა ცოდვის პატიება სთხოვა ვედრებით, ამდენ ბოროტებას გულმა ვერ გაუძლო და თვალებს მოაწყდა ვეება ცრემლებით.
ამის შემდეგ კი ჩახმახს გამოჰკრა და დაესვენა ზედ გულზედ მოძღვარს, მან ბოროტება მოინანია და არ გაუშვა ხელები ლოცვანს.
მაგრამ შეცდომა მაინც დაუშვა არ აწყენს არვის ამისი ცოდნა, თვითმკვლელობაზე უსაშინლესი არსად არსებობს ქვეყანად ცოდვა.
მას ყველა ცოდვა მიეტევება და დაისჯება თვითნებობისთვის, ის დაადგება ჯოჯოხეთის გზას უსაშინლესი თვითმკვლელობისთვის.
ჩვენ კი წყალობა გვქონდეს უფლისა ვგონებ ეს მართლა სუყველას უნდა, და დაიხსომეთ კეთილო ხალხო სამოთხეს დამსახურება უნდა.
* * *
გზა ის განიერი, სიტყვები ძლიერი.. ფრაზების მყიდველი,ორგული,ცბიერი, მაძღარი მუცელი ვითომდა მშიერი არა ზეციერი...კაცი მიწიერი.. შური ქარს მიჰქონდა და სად არ ფიქრობდა ტირილის მაგივრად .. სიცილი ისმოდა მტრის ბოღმა ჰკიოდა,ცრემლი თვალს სდიოდა და...ეს ყველაფერი..არაფერს ჰქვიოდა ნდობაც,ორგულობას ზენიტს გადასულა მოკვდა და იმწამსვე ზეცაში ასულა კაცი ხარ?... მოდი რა... იცხოვრე კაცურად სიცოცხლე ტანჯულად...კლდეზე გაჯაჭვულა.. აიხსენ სიმართლევ ჯაჭვი ცხოვრებისა! გაჰყევი ნაკვალევს კაცური ნდობისა.. მიეცი გზა ხსნილი ..უშობს და შობილსა ! მარადჟამ გფარვდეს ნათელი ყოვლისა ! * * * იგავი მეგობრობაზე
ადამიანი მოკვდა. მისი ძაღლი დაწვა მის გვერდით და ისიც მოკვდა. კაცის სული დგას კარიბჭესთან, რომელსაც აწერია "სამოთხე" მის გვერდითაა ძაღლიც. კარიბჭეს აწერია "ძაღლებით შესვლა აკრძალულია" ადამიანი არ შევიდა ამ კარში და გვერდი აუარა მას. მათ განაგრძეს გზა და ნახეს მეორე კარიბჭე, რომელსაც არაფერი ეწერა. იქვე იჯდა მოხუცებული... - გვაპატიეთ, პატივცემულო ! - მე პეტრე ვარ ! - ამ კარის იქით რა არის? - სამოთხე. - ძაღლთან ერთად შესვლა შეიძლება? - რა თქმა უნდა ! - წინა კარის იქით რაღა იყო? - ჯოჯოხეთი. სამოთხემდე მიდიან ისინი, ვინც არ ტოვებენ მეგობრებს... * * * 1.ზოგჯერ დგება მომენტი, როდესაც იწყებ ფიქრს, როგორ აპირებდი სამუდამოდ გვერდში გყოლოდა ადამიანი, რომელთანაც ახლა აღარაფერი გაკავშირებს, გარდა რამდენიმე მოგონებისა...
2.არ მოვიტყუები: მენატრება ჩვენი დიალოგები, შესაძლებლობა იმისა, რომ ყველაფერი მომეყოლა შენთვის და რწმენა რომ მუდამ ჩემს გვერდში იქნებოდი... 3.ადამიანებს იმის კი არ ეშინიათ, რომ თქვან: "მე შენ მიყვარხარ" არამედ იმის თუ რა პასუხს მიიღებენ...
4.ყოველთვის გახსოვდეს, რომ როდესაც თავს ცუდად გრძნობ, შენ ხარ თუნდაც ერთი ადამიანის ღიმილის მიზეზი. / 5.ყველაზე საშინელი გრძნობაა, როდესაც ვიღაც თავს განსაკუთრებულად გაგრძნობინებს, მოულოდნელად დაგტოვებს და შენ გიწევს მოიქცე ისე, თითქოს არ განაღვლებს.
6.გამოიყენე ღიმილი რომ შეცვალო სამყარო და არ მისცე მას უფლება შეცვალოს შენი ღიმილი.
7.ზოგჯერ უნდა შეეგუო, რომ რამდენიმე ადამიანი ყოველთვის დარჩება შენს გულში მიუხედავად იმისა არის თუ არა ის შენს გვერდში ამ წამს.
8.მიყვარხარ და მეზიზღები. იცი როგორ ვარ? მინდა გადაგაგდო კლდიდან და შემდეგ გავიქცე კლდის ქვეშ, რათა დაგიჭირო. პლანეტა, 204 ქვეყანა, 809 კუნძული, 4 ოკეანე, 6 მილიარდი ადამიანი, და მე მარტო ვარ : || :დდ * * * ქალი სიყვარულის სიმბოლოა, მშვენიერ გრძნობებში ჩაქსოვილი. ქალი ოცნება და ფიქრებია, ღამის ნაზ სიზმრებში ჩაქსოვილი. ქალი სითბოა და ალერსია, ზოგჯერ ზამთრის ფიფქით დათოვლილი. ქალი გაზაფხულის პირმშოა და მარტის გიჟურ განცდებს აყოლილი
ეს იყო ზღაპარი, ლამაზი, უსიტყვო. მე მას დავუწერე ლექსები ურითმო. დამტოვა. დავტოვე. წავიდა. წავედი. სავალი გზები და ბილიკი გაიყო. მერე? მერე მანაც ჩემსავით სხვა ვიღაც გაიცნო და ყველაფერი თავიდან დაიწყო...
ერთ დღეში ცხოვრებას ვერ შეცვლი, მაგრამ ერთ დღეში შესაძლებელია ისე შეიცვალო აზრი ყველაფერზე, რომ სამუდამოდ შეცვალო შენი ცხოვრება * * *
1.♥დამპირდი! რომ მოვკვდები ერთხელ მაინც მოხვალ ჩემს საფლავზე და წამოგივა ცრემლი, დამპირდი! ძმაკაცებს მოუყვები ჩვენს გიჟურ ისტორიას, დამპირდი! ერთხელ მაინც გამოიშვერ თითს, თუნდაც ზიზღით და იტყვი "ეს გოგო ჩემი იყო და დავკარე!"
2.♥ამბობენ - ძილი ხანმოკლე სიკვდილიაო... ძილი რომ ვერ მავიწყებს შენს თავს, ვერც სიკვდილი დამავიწყებს? 3.♥ ალბაათ ორივე ზედმეტაად ამაყები ვართ იმისთვის რომ ვიყოთ ერთაად..♥
4.♥იცი? მზარავს იმის გაგება რომ ვიღაც სხვა გიყვარს და ეხლა მასთან ხარ, ის ბედნიერია შენთან და მხარზე თავდადებული სეირნობთ. არა!!!! არა! ოღონდ ეს არა.. 5.♥- აღარ მინდა სიყვარულზე ლაპარაკი..გეყოთ..ნუ მანატრებთ..ნუ მანატრებთ..
6.♥იცი, როგორ ვარ? როცა გინდა რომ რაღაცის გწამდეს და გულს ვერ უდებ.. : )) 7.♥მზის ამოსვლა ყოველთვის შენ ღიმილს გავს. წვიმა, შენ ცრემლებს. დღეს დავშორდით მაგრამ არ უწვიმია .
8.♥ნუ ეჭვიანობ ჩემზე! თუ მე შენთან ვარ, ესეიგი მე შენი ვარ და სხვა არავინ მჭირდება! / 9.♥მიჭირს ჩასუნთქვა,რადგან ჰაერში შენს ნაკლებობას განვიცდი ... და თავს ვინუგეშებ,რომ მოხვაალ .. გახსოოვს ?! შენ დამპირდი, როდესაც მზე ჩაქრება ერთად ავანთებთო . ზამთრის ცივ ღამეებში, ჩვენს სიყვარულს მოგაფერებ მძინარესოო !
10.♥ერთხელ ავაგე ტრფობის ტაძარი და დამენგრია გულში ლოდებად...ერთხელ წავაგე მე სიყვარულში... ვფიცავ რომ აღარ განმეორდება. * * * 1.ჩემი ცხოვრება შენს ხელში ფეთქავს...))
2.ჩემთვის მადლი ხარ თუ სასჯელი, ეს სულერთია,მე მაინც გელი ! ლოდინი კი ჯოჯოხეთია... 3.შენ ცივ ზამთრებში,სიბერისკენ გადარხეულში,შვილს იხილავ და კვლავ სითბოს იგრძნობ სხეულში...
5.გაბრაზდა და გაიბუტა მაგრამ მინდა ვუთხრა, რომ ამ ჩემს ფეხებს... / 6.გახსოვს რომ დამპირდი წვიმაში ერთად ვისეირნებთო? კი, მერე? ნახე წვიმს უშენოდ...
7.მაპატიე, რომ მიყვარხარ ! :*
8.კეთილი იყოს შენი მობრძანება ჩემს ცხოვრებაში. 9.დაბრუნდები...უბრალოდ ვიცი , რომ დაბრუნდები ...
10.თბილი, სასიამოვნო საღამო იყო… თუმცა მერე აცივდა... სიცივემ მოიცვა ჩემი გულიც... როცა მარტო ვარ იწყება ფიქრი... როცა მარტო ვარ სულ ვიწყებ ტირილს... : )) * * * 1))არ დამიმსხვრიო მომავალით შექმნილი ოცნებები..მაცოცხლეეეე.....♥ 2))სიყვარულში ერთგულება ნიჭიერთა ხვედრია,რადგან მხოლოდ ნიჭიერ ადამიანს ძალუძს ერთ ადამიანში აღმოაჩინოს მთელი სამყარო :)) 3))სიცოცხლე ბედნიერების დასაწყისია!ბედნიერებას უბედურებით განვიცდით..უბედურებას უიმედობა მოაქვს..უიმედობით ყველაფერი მთავრდება..სანაცვლოდ არაფერი გვრჩება,განადგურებული სულის გარდა..მე ბედნიერება მინდა! 4))ზაფხული და ნაწვიმარი ქუჩის სიცარიელე მინდა..სადაც მხოლოდ მე გავივლი,როცა ყველას ეძინება..♥♥ 5))სიჩუმეც გასაგიჟებლად ხმაურობს ჩემზე.. 6)) არგრძნობის ქალაქში სიყვარულს არ ცნობენ ♥ )) 7))-შეიძლება მიგატოვოს ვინმემ..მაგრამ ღმერთი არასდროს დაგტოვებს მარტო! ) 8))-დაღლილი სამყაროს რიტმიდან გამოდი..დღეს ჩამოვიხსენი სიმძიმე მხრებიდან და ტანზე ზაფხულის ყვავილი ამომდის..გამოდი სულიდან!გამოდი წვიმაში!გამოდი და ისე თამამად მიყურე,მიჭირდეს დიდი ხნით მე შენი გაძლება..♥♥ 9))დროო, შეჩერდი!ასე იოლად მე ვერ გაგატან ბედნიერ წამებს!! ♥♥ * * * - ბედნიერება ჩვენშია, და არა საგნებში ♥. - ფერად აფსურდში ვცხოვრობ, შავ-თეთრ ქვეყანაზე - მე ვუყურებ ცას და ვხვდები რომ მიწა აღარ მომწონს - ჩემთვის არაფერი არსებობს, ჩემთვის ყველაფერი მორჩა, როცა ვიძინებდი გავიგონე.. ჩუმად იჩურჩულეთ ”მოკვდა” ჩემთვის არაფერი არსებობს.. მკვდარი ისევ ისე ვბოდავ.. - გუშინ უშენობას ჩემში ვაგროვებდი.. დღეს კი შენს გარეშე სუნთქვაც გამიჭირდა ♥.. - ახალი არა, სულ არაფერი, ახალი კი არა ძველიც სადაა? მომწონს ცხოვრება შავ-თეთრი ფერის, უფრო წყნარი და უფრო სადაა ♥ - სხვისთვის უბრალო ბიჭია, ჩემთვის სევდა და ეჭვი, მისთვის უბრალო გოგო ვარ, სხვისთვის?! ჯანდაბას სხვები.. : ) - მწარე წუთები გამოვიარე, არ გამიმართლა არცერთ სცენაზე... მარადიული კითხვა მაწუხებს.... ღირს გადავიდე შემდეგ ეტაპზე ♥? - ვინმემ მომაშველეთ ცოტა გაზაფხული, სულში ყინვისაგან კვდომის მომენტია ♥
- ერთი მოურჩენელი სენი მჭირს ... ყველას ვისაც ლაპარაკი შეუძლია ადამიანი მგონია .. * * * 1❤მიყვარს,რომ გიყვარს ჩემი თვალები...)) 2❤შენს ზურგს უკან ყოველთვის ვიტყვი რომ მიყვარხარ..:Xx 3❤მე შენს ბედნიერებში ჩემს ღიმილს ვხედავ 4❤როცა ხელის გულზე გატარებენ ფრთხილად იყავი გახსოვდეს რომ თითებს შორის უფსკრულია.. 5❤მხოლოდ წამებში წუთებად და წუთებში საათებად გადაქცეული დრო მიდის. 6❤ გული ხომ თვითონ უთქმელად ხვდება რა უნდა იყოს ვერასდროს თქმულში. 7❤ბედნიერი თუ არ ხარ, ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ცხოვრებამ აზრი დაკარგა 8❤სიყვარული ერთადერთი გრძნობაა, რომელსაც ბრძენი ვერ ხსნის და უკანასკნელი ბრიყვი განიცდის .. 9❤ერთადერთს ვერასდროს ვერავინ ვერ შეცვლის ♥ 10❤3წლის-დედა ყველაზე კარგია... 7წლის-დედიკო, გაღმერთებ!!! 10წლის-დედიკო, მიყვარხარ! 15წლის-დედა, ნუ მიყვირი! 18წლის-სულ წავალ ამ სახლიდან! 35წლის-მინდა დედასთან დავბრუნდე... 50წლის-არ მინდა დაგკარგო, დედა!70 წლის-ყველაფერს დავთმობდი,ოღონდ კიდე მენახე,დე;( 11❤როცა ყველაფერი თავიდან იწყება... გგონია, რომ არაფერი დასრულებულა... 12❤შენ ჩემი წარსული და ტკივილი ხარ, რაღაცნაირი… უკვე ნაპატიები, მაგრამ მაინც ტკივილად დარჩენილი…: ( 13❤ჩასახლდი იქ, სადაც პრინციპში არაფერი გესაქმებოდა ... ჩემს გულში ... , მაგრაამ თუ გინდა დარჩი.. 14❤ნურასდროს დამტოვებ მარტოს სიჩუმეში...თორემ დარდი მოვა და გულში ჩამიკრავს… 15❤და მაინც ჰქონდა თოვლს თავისი სევდა...ფიფქებით შეკოწიწებული,თეთრი უთქმელობა...(( 16❤მეც მქონდა არჩევანი ყოველთვის.....მაგრამ უბრალოდ საშინლად ერთგული ვარ ♥1♥გაგვაუცხოვა, გაგვარინდა დრომ და სიშორემ... გავურბი, მაგრამ შენზე ფიქრი ვერ მოვიშორე...)) ♥2♥თითები დაორთქლილ მინას ეხება, რატომ გგნიათ რომ ამ პატარა გულში არაფერი არ ხდება... ♥3♥ფიქრები შენთან მრჩება ხოლმე და არ დამიკარგო : )) ♥4♥მე და შენ...გავალღობთ ერთმანეთის გაყინულ ხელებს.შევხვდებით სიზმრებში და გვექნება სამყარო,რომელიც არ არსებობს,და იმდენს ვიცინებთ სევდას შევაწუხებთ…<3 ♥5♥მე ჩემი პატარა სამყარო შევქმენი, სადაც მხოლოდ მე ვარ... სადაც ყველაფერი უბრალო და ფერადია... : ))) ♥6♥მე ჩემი მინდა! ჩემთვის გაჩენილი! და არა სხვისი სითბო... ვიღაცის დარჩენილი... (( ( ♥7♥გაცვეთილი ფრაზებით ნიღბიან ერთგულებას თამაშობენ... (( ♥8♥ნუ ატირდები, ბედმა ზოგჯერ ღალატი იცის და სიყვარულის ბოლო მაინც განშორებაა.. ♥9♥მე მოგიკეტეთ კარები, მაგრამ შეიძლება ველოდები იმას, ვინც ფეხით შემოანგრევს და ისე შემოვა:) ♥10♥შენი მონატრებისგან ყოველთვის კლავიშებზე ცრემლები წვეთავს... იწყება გახსენებით, ფიქრით. გრძლდება მონატრებით, მთავდება ცრემლით... ♥11♥უცებ ჩერდები გახსენდები, გული გეკუმშება და აგრზელებ გზას თითქოს არაფერი ყოფილა... ♥12♥რა მაგარია როცა ტყუილს ისმენ და თან სიმართლე იცი. * * * ობოლი ბიჭის წერილი
დე.. იცი როგორ მომენატრე? ქუჩაში ვდგავარ და დახმარებას ხელგაწვდილი ვითხოვ და თუ რომელიმე უფროსი ქალი თბილად მომექცევა,გულში ვფიქრობ''ჩემი დედიკო რომ ცოცხალი იყოს, ისიც ასეთი თბილი და კეთილი იქნებოდა''. თუ რომელიმე ქალი ცუდად, ცივად მომექცევა, თვალები მიცრემლიანდება მაგრამ მერე ორი მიზეზის გამო ვიშრობ ცრემლებს. პირველი–გულში ვფიქრობ, 'დედა რომ ცოცხალი იყოს, ის ასეთი არ იქნებოდა' 'მისი გული სიკეთით იყო სავსე.' მახსენდება რა კეთილი მყავდი,ხალხს რომელიც ჩემნაირად იდგა და დახმარებას ითხოვდა, რა თბილად ეპყრობოდი,ფულს აძლევდი,რჩევასაც და დედობრივი თბილი ღიმილით უღიმოდი.მეხსენდება და გული სიამაყით მევსება, რაც ტირილის საშუალებას არ მაძლევს, პირიქით, ჩემს სახეს უნებურად ეფინება ღიმილი. მეორე მიზეზი კი ისაა,რომ სანამ ცოცხალი იყავი, თუკი რამე არ დამაკმაყოფილებდა,ტირილს ვიწყებდი, შენკი გაწყრომით მეტყოდი ''არ იტირო'' მოხვიდოდი, შუბლზე მაკოცებდი, ცრემლებს მომწმენდდი, ჩამიხუტებდი და გაბრუნდებოდი. მე გული უფრო მიჩუყდებოდა და ბღავილს მოვრთავდი. ამ დროს მამა მნახავდა, ხუმრობით თავში წამომარტყამდა და მეტყოდა ''რა გატირებს ბიჭო, კაცი არახარ?'' ეს მახსენდება და სიმწრის ცრემლებს ვიშრობ,მაგრამ მერე გამახსენდება დე, შენი ბოლო სიტყვები ''არ იტირო,არ დანებდე,იშრომე და ვაჟკაცად მიბარდი მიწას'' გავიხსენებ შენს ამ ძლივს წარმოთქმულ სიტყვებს და ყველა ცრემლს ვიშრობ,ვიღიმი და გულში მიზანი მებადება.მიზანი იმისა, რომ ვიშრომო, ვისწავლო, ვაჟკაცი დავდგე ! ვიცი იქიდან შენ და მამა თვალს მადევნებთ, გწყინთ, რომ ვერ მეხმარებით, მაგრამ გეფიცებით ჩემგან ნამდვილად დადგება ქართველი ვაჟკაცი, რომელიც დედისა და მამის გულს აუცილებლად გაახარებს ! შემდეგ იქ მეც მოვალ და თქვენს სიხარულით სავსე თვალებს ვნახავ ! მხოლოდ ამათ თუ ღირს ყველაფერი! გეფიცებით თქვენს თავებს,რომ თქვენს იმედებს გავამართლებ ! გეფიცებით * * * გოგონამ და ბიჭმა დადეს სანაძლეო. გოგონას ისე უნდა გაეძლო ერთი დღე, რომ შეყვარებულთან არ დაერეკა, მასთანაც არ მისულიყო და მასზე არც ეფიქრა. თუ ამას მოახერხებდა მაშინ ისინი ერთად დარჩებოდნენ, წაგების შემთხვევაში კი დაშორდებოდნენ. გოგონამ დავალებას თავი გაართვა და მეორე დღეს ბიჭის სახლში გახარებული მივიდა, სადაც შეყვარებულის წერილი დახვდა: ''ყოჩაღ, საყვარელო, შენ ეს შეძელი, შეგილია ასე ყოველ დღე მოიქცე?" გოგომ არ იცოდა, რომ მის შეყვარებულს ერთი დღის სიცოცხლე ჰქონდა დარჩენილი და სიმსივნით კვდებოდა. მიყურებ,! )) მიყურებ დაღლილი თვალებით, და მკითხავ წარსულში თუ ვინმე გიყვარდა? არ მიყვარს ეს კითხვა, ო, როგორ არ მიყვარს, ისე კი ძალიან, ძალიან მიყვარდა.
ყოველთვის მოიძებნებიან ისეთი ადამიანები, რომლებიც ტკივილს მოგაყენებენ, თუმცა მე ბედნიერი ვარ, იმიტომ რომ მყავს ადამიანები რომლებიც დამამშვიდებენ და განწყობას გამიხალისებენ ... ხშირად მითხარით, რომ გიყვარვართ, თორემ დავცარიელდი...ხელი მაგრად ჩამჭიდეთ, რომ ვიგრძნო, ვიღაცას ვჭირდები... ჩამეხუტეთ, რადგან ძალიან მარტო ვარ.
სადღაც სიახლოვე დაირღვა ტანგოში, ვიღაცამ უსიტყვოდ ვიღაცა დატოვა, მგზავრები დავკარგე და ახლა ვაგონში ყველაფრით, ყველასთვის, ყველაზე მარტო ვარ! ნუღარ მოხვალ თუ ატყობ, რომ არ გჭირდები, არ დაბრუნდე თუ იგრძნობ, რომ არ გიყვარვარ, დამივიწყე, იქნებ შევძლო დაგივიწყო, არ მეზებო თუ კი ჩემი აღარა ხარ!
* * * მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ!!! -ეს სიტყვები რომ გითხარი გაგიხარდა.. ბავშვივით გაგიჯდი...გულში დამცინე და გაოცებულმა მკითხე: ”მართლა გიყვარვარო?!!” შენ ვერც კი მიხვდი ეს გრძნობა რამდენად დიდი და გულწრფელი იყო ..ვერ მიხვდი როგორ უყვარდი გოგონას,რომელიც შენი გულისთვის სიცოცხლეს დათმობდა.. ის დიდი და უმანკო სიყვარული რაღაც უბრალო,უმნიშვნელო,ბავშვური ”სამაგიეროს გადახდის” სულელურ მიზანში გაცვალე..გაცვალე ისე რომ ერთხელ არ დაფიქრებულხარ... =(( მიუხედავად იმისა რომ სამი წლის მანძილზე გულისტკენის გარდა,შენგან არაფერი მიგრძვნია,მაინც იმ უმანკო და წრფელი გრძნობით დავდივარ,რაც მაშინ ვიგრძენი როცა გაგიცანიი... გრძნობით,რომელიც გულს საშინლად მიმძიმებს... გულს არ ვუტყდები რომ აგარ დაბრუნდები... შენ ხომ ვერასდროს ვერავინ შეგიყვარებს ისე როგორც მე შეგიყვარე..... სულის ტკივილამდე.... ვიცი ოდესღაც რაღაცას წარმოვადგენდი შენთვის...შეცდომა ყველას მოსდის..და ყველა თავის შეცდომაზე სწავლობს..მეც ჩემს შეცდომაზე ვისწავლე და იმ დღიდან მოყოლებული რაც დაგშორდი,ყოველდღე ამ გაკვეთილს ვიმეორებ...იმ ბავშვს ვგავარ,გამოცდაზე გასვლის წინ დაზეპირებულ ფრაზებს უაზროდ რომ იმეორებს... ერთხელ...ორჯერ...... სამჯერ.... და ისევ თავიდან....სამწუხაროდ ჩემთვის გამოცდის დრო არ მოვიდა... ვიცი არც არასდროს მოვა...... ვიცი..... აღსარებაზე მისულს მოძღვარი რომ თვალთახედვიდან დაეკარგება..... ელოდება.... გათენდება.... დაღამდება... ისევ გათენდება.. ისევ დაღამდება....და ასე დაუსრულებლად.. ის კი დგას და მორჩილად ელოდება...უფლის რწმენით,სწორედ ამ ღრმა რწმენით დგას საკურთხეველთან.... იცი?! ის ცოდვილი მე ვარ... შენ კი უნდა მაპატიო..... ღმერთს არ შეგადარებ არასოდეს.....ღმერთი შეგვადარებს ჩვენ... დაე, განგებამ გადაწყვიტოს ჩვენი მომავალი...... იმ გრძნობის (რომელსაც ამ პატარა გულით ვატარებ) პაწაწკინტელა ნაწილით მაინც რომ გიყვარდე...უბრალოდ მაპატიებდი........... დღე არ გადის შენზე არ ვიფიქრო... დღე არ გადის უფალს შენი დაბრუნება არ შევევედრო......
ყოველი ღამე ”მეორე დღის” იმედით იწყება...იმედით: ” რომ დაბრუნდები”” ””თურმე მყვარებიხარ” =(( რაღაცეები ვიბოდიალე :D:D:D იმედია მოგეწონებათ თუ არა და ეგეც დაწერეთ
Daamowma: Ninikunam
კატეგორია:♥ სხვა | ნანახია:991 | დაამატა:Sali_leto♥ | რეიტინგი:5.0/2
