ძალიან დიდი ბოდიში დაგვიანებისთვის...და ალბათ კიდევ დამაგვიანდება ახალი თავის დადება და ამისთვისაც წინასწარ ბოდიში..ეხლა კი ისიამოვნეთ...მემგონი უნდა მოგეწონოთ..საკმაოდ მხიარული თავია...
ორივემ ერთი ლუკმა მოვკბიჩეთ ასე რომ ვთქვათ და
ვერც კი გადავყლაპეთ იმწამსვე საჭირო ოთახში გავვარდით...
–მოგკლავ....(მე)
–გამომყვები უკან..(იანი)
ძვლივს ამოვისუნთქე და ისევ სამზარეულოში
გავედი...ისიც შემომყვა
–იან..აშკარად შენზე უკეთესი მზარეული ვარ...ეს რა
იყო
–მიჭირს ამის თქმა მაგრამ გეთანხმები
–კარგია...ვაი დედა..დავიხრჩვი..და ისევ შევჭმუხნე
სახე...–წყალი მინდა...ცუდად ვარ
–ვაიმე მეც...მაცივრიდან ცივი წყალი გამოვიღეთ და
დავლიეთ..ცოტა გადაგვიარა..
–აუ რა მაგრა დაიწყო რა ეს დღე...ჯერ რომ გამოვიღვიძე
თავი ვერ ავწიე ისე მტკიოდა..მერე ძვლივსძლიობით აქ ჩამოვედი და შენ
დამხვდი...ბოლოს კიდე კინაღამ მომწამლე...
–არც მე არ მქონია კარგი დღე...ყველაფერი
ერთნაირადაა უბრალოდ მე შენ დაგინახე..:D
–რა გაცინებს შე საწყალო ძვლივს დგახარ ფეხზე
–ხო ეგეც მართალია..
–უი მართლა კეროლაინი სადაა?
–არ ვიცი..დილაადრიან სადღაც გავარდა..არ
დაუბარებია სად..
–ნეტა სად წავიდა..ეხლა მაინც...
–არ ვიცი...აუ მშია
–ვაიმე საჭმელი აღარ ახსენო
–აბა მშია და...
–ისე მეც...მაგრამ ისევ ამას არ შევჭამ და
მაგიდისკენ გავიშვირე თითი სადაც ის საზიზღრობა იდო...
–არც მე..
–აბა რა ვქნათ
–წამო სადმე კაფეში დავჯდეთ..და რამე ვჭამოთ
–შენთან ერთააად??..და პირი ღია დამრჩა...
–მეც მიჭირს მაგის დაჯერება რომ შენ გეპატიჟები
სადმე მაგრამ კუჭი მოითხოვს ამას...
–ოხ...კარგი ხო...ესეიგი რა უნდა დამაჯილდოვონ ამასთან
ერთად რომ მივდივარ კაფეში...
–არც მე არ უნდა დამტოვონ ცარიელ–ტარიელი
–ოხ..არ შემარჩინო...და ენა გამოვუყავი
–კარგი ხო..არ წავიდეთ?
–წამოდი...მანქანით?
–რავი როგორც გინდა
–კარგი მოდი მაშინ მანქანით წავიდეთ
–კარგი..წავიდეთ
–ისე...ხვალიდან მაგარი მოდა აიდგამს ფეხს
–მაინც როგორი..
–როგორი და ყველა ხალათს ჩაიცმევს და ისე ივლის
ლოს–ანჯელესის ქუჩებში.. 
–რაა??..და
ცოტა გაკვირვება დამეტყო სახეზე..
იანმა კი
ხელით მანიშნა რომ ჩემი თავისთვის შემეხედა..
მეც
დაუფიქრებლად დავიხედე ძირს...და ჩემს ჩაცმულობას შევხედე..
–ვაიმე ხალათი...და იმწამსვე მეორე
სართულზე ავვარდი..ოთახში შევედი და კეროლაინის ტანისამოსში ძვლივს ამოვირჩიე რაღაც
უბრალო..
ოთახიდან
გამოვედი კარები გამოვიხურე და ქვემოთ ჩავედი თუმცა იანი არსად დამხვდა....გარეთ
გავედი...იანი უკვე მანქანაში იჯდა...
–ჰა მოდი დროზე
–ხო ხო
მოვდივარ..უიმე..უჟმური.(ჩავილაპარაკე ჩემთვის)..მანქანასთან მივედი და
ჩავჯექი..იანმა ხმის ამოუღებად დაძრა მანქანა...დიდი ხანის ვიმგზავრეთ
–მეგონა კაფეში
მივდიოდით..
–ხო..
–მერე აუცილებელია
დასაკარგავში წამიყვანო?
–ცენტრში
მიმყავხარ უმადურო
–მერე უკვე 1
საათია ვმგზავრობთ...ცენტრი ასე შორს არაა
–ხო მარა
გასეირნება მომინდა
–მოდი ჯერ ვჭამოთ
და მერე ვისეირნოთ რა
–კარგი
ხო...უჟმურო
–ეე...
–:D:D..
–ჰმ...
სიჩქარეს
მოუმატა...თუმცა მალევე გავჩერდით
–ჯერ რომ არ
მივსულვართ..რატომ გააჩერე?
–მე არ
გამიჩერებია
–:D..რეებს ბოდიალობ..დაძარი
–არ შემიძლია
–რატომ?
–ბენზინი გათავდა
–რაა..ხუმრობ ხო?
| 
