|
imedia mogewonebat daakomentaret mikvarxart ***
სკოლაში შევედი..ნუ ეზოში ვიყავით...უი მართლა სულ დამავიწყდა..ის
ვიღაც უცნობს აღარ შევუწუხებივარ..არც სკოლაშ გაუკრია სურათებია არც მორიგი გული დაუნთია..რამაც
ჩემი საყვარელი ადამიანი შეიწირა..((..ამის გახსენებაზე ცოტა მოვიწყინე..((..კლასში
შევედი...ჩემდა გასაკვირად იანი კლასშ დამხვდა..მომასწრო პირველად ცხოვრებაში..:D...ჩემს მეხრზე
დავჯექი..ის გვერდით მეჯდა როგორც იცით...
–პრივეთ ბოთე
–გამარჯობა ნემსა
–მიჭირს ამის აღიარება მაგრამ მიხარია რომ დაბრუნდი
–ხო..ეგ ნამდვილად რთული სათქმელი იქნებოდა და გამეცინა...:D
ოთახში მასწავლებელი შემოვიდა...კლასს მიესალმა მერე
კი ჩემსკენ გამოიხედა და იმ თემაზე ჩამოაგდო თემა რომელიც ყველაზე მეტად მტკენდა გულს
–გამარჯობათ დობრევ..მიხარია რომ დაბრუნდი...ვწუხვარ
დედათქვენის გამო
–მადლობთ მასწ...((
–იმედია ჩადგები კალაპოტში თავიდან
–რათქმაუნდა მასწ..ვეცდები
–კარგი...მაშნ დავიწყოთ
და გააბა 45 წუთიანი საუბარი...რას ვიზამდი უნდა მომეთმინა..იანი
ჩემდა გასაკვირად დღს ბევრს არ ტლიკინებდა არადა მომენატრა მისი სიცანცარე..:D..გაკვეთილის
დასასრულს რაღაც მომაფიქრდა...ზარი დაირეკა მე ჩანთა სასწრაფოდ ავიღე და კლასიდან თავქუდმოგლეჯილი
გავიქეცი...იანს არც გამომშვიდობებივარ...არაუშავს...:D..სკოლიდან სასწრაფოდ გავედი
და იმ ადგილისკენ წავედი სადაც წესით კეროლაინი უნდა დამხვედროდა...მაგრამ არც ის და
არც მისი მანქანა იქ არ იდგა..((..
–სად წავიდა...უჩემოდ?..((
–რაღაც საქმე ჰქონდა...უკნიდან მომაძახა ვიღაცამ...მე
გამოვბრუნდი და იანი დავინახე
–რა საქმე..
–რავი...მომწერა რომ საქმე მაქვს და ნინა შენ წაიყვანეო...
–აა..უი..არა იყოს ფეხით წავალ..
–მოიცა რა გინდა მითხრა რომ მე ჩემს დაიკოს ვუღალატო
–ჰმ..აფერისტ...
–დასპეცებული აფერისტი...:D..წამო წამო...და მისი მანქანისკენ
წამათრია..რათქმაუნდა ძალით აბა სრულჭკუაზე მყოფი ადამიანი ამ შეშლილს მანქანაში არ
ჩაუჯდებოდა..ნუ ფანებს არ ვთვლი...:D
–მაინც ხო დაგითანხმე?
–დამითანხმე?..:OO
...გენაცვალე შენ ძალით ჩამსვი ამ ჯართში...
–ჯართში??...ეს მანქანა ჯართია???
–ხო რა არაა??..
–როგორ გეტყობა მანქანებში რომ ვერ ერკვევი
–ჰმ...სიჩუმე ჩამოვარდა...არცერთი არ ვიღებდით ხმას
სამან არ შევამჩნიე რომ ჩემს სახლს გავცდით და სხვა გზით წავედით..
–იან იქნებ მითხრა სად მიგყავარ
–ჩემთან...
–და რატო?
–რავიცი მე ჩემმა დამ წამოიყვანეო...
–ოხ კეროლაინ კეროლაინ...
ისევ სიჩუმე ჩამოვარდა მაგრამ ამჯერად ეს სიმყუდროვე
იანმა დაარღვია
–ისე მაინტერესებს როდემდე აპირებდი იმის დამალვას რომ
მდიდარი ხარ?
ხო იანმა იცოდა ჩემი საუდუმლო...საავადმყოფოდან რომ
გამომწერეს იმის შემდეგ
–რავიცი..ალბათ კიდევ დიდხანს დაგიმალავდი
–რატო?
–არ ვიცი
–ჰმ...
–კაი დამანებე თავი..))
-კი
ბატონო..თან აი მივედით უკვე...
მართლაც უკვე მათ სახლთან ვიყავით...იანმა მანქანა გააჩერა..მე
ჩამოვედი და დალოდების გარეშე გავუდექი გზას...
–ნინა დამიცადე...იანმა ჩემთან გამოირბინა და გვერდით
ამომიდგა
–რა ხდება?
–არაფერი..მარტო წამოსვლა შემეზარა და...
–ჰმ..))
ერთი სიტყვით უკვე კარებთან ვიდექით...მე ნუ მე რა იანმა კარები გააღო და
| 
