ბავშვებო ვიცი რომ ამ კომენტარზე გაგიჟდებით მაგრამ უკვე გადაწყვეტილია..ეს ალბათ ბოლო თავი იქნება..თქვენი კომენტარებიდან გამომდინარე გადავწყვეტ ამას..ვნახოთ რამდენი კომენტარი ექნება..კარგი იმედია მოგეწონებათ 
მიყვარხართ
–აუ მშია...შევნიშნე რომ დილიდან არაფერი მიჭამია ეხლა
კიდე უკვე 5 მოსულიყო..მმ არც ისე ცოტა მიძინია..საწოლიდან ავდექი და სამზარეულოში
ჩვედი..გადავწყვიტე რამე გამეკეთბინა და კეროლაინი რომ გაიღვიძებდა ერთად ვივახშმებდით..გადავწყვიტე
ბლინები გამომეცხო..მართალი გითხრათ მთლად კარგი მზარეულიც არ ვიყავი..შეიძლებოდა სახლი
გადამეწვა მიატომაც დიდი ყურადღბით ვაკეთებდი ყველაფერს..ყველაფერი გამზადებული მქონდა
შესაწვავად..მხოლოდ ზეთის დასხმაღ იყო საჭირო..ის ის იყო ზეთის წვეთი უნდა დაცემულიყო
ტაფაზე რომ ვიღაცამ გვერდებზე მიჩქმიტა...მეც ვეღარ შევიკლავე თავი და მემგონი ზეთი
მთლიანად დამესხა ტაფაზე..აშუშხუნდა და ნაპერწკლები გაისროლა...ამ ყველაფერმა ჩემი
თითი შეიწირა..რომელიც ცხელ ტაფაზე მიმედო ამ არეულობის დროს და გემრიელად დამეწვა..
–აუჩ..და თითს ვაკოცე...–ვაიმე კეროლაინ მოგკლავ...და
მისკენ შევბრუნდი მაგრამ ხელში გაშტერებული იანის სიფათი შემხვდა..
–იან?
–პრივეტ ბოთე.:**
–აქ რა გინდა?
–ხომ არ დაგვიწყებია რომ ჩემს სახლში ხარ
–ხო მაგრამ მეგონა აქ არ იყავი
–არ ვიყავი ეხლა ვარ
–ნუ ხო სამწუხაროდ
და ისევ ტაფას შევუბრუნდი უკვე ვწვავდი ბლინს და თან
თითს ვკოცნიდი..:D..პატარა ბავშვივით..
–რა იყო..თითი გტკივა?
–აჰა..თან შენს გამო
–გადმომაბრალა მე..
–შენი ბრალია და.
–ოხ მოდი მოდი... იანი მომიახლოვდა და ჩემს თითს დახედა...
–ისე ცოტა გაწითლებული კი გაქვს
–ცოტა?..მე უფრო დიდს დავარქმევდი
–ხო რა იყო..ვაკოცებ და მორჩება
–ან შხამი გადაედება..:D
–ღირსი არ ხარ არაფარის რა..მადლობა თქვი შენნაირ ბოთს
რომ ვეხმარები..ჩემი და სადაა..
–აფერისტ..:D..ზემოთაა სძინავს..
–ძილისგუდაა რა სუფთა..:D
ცოტახანი ასე ჩუმად ვიყავით...ბოლოს მაინც იანმა დაარღვია
ეს დუმილი
–რაღცის სუნი არ გცემმს?
–კი..და სახე შევშმუშნე...აუ რისი სუნია....
–აბა დაფიქრდი...და ირონიულად გამომხედა...მე კიდე ისევ
გაკვირვებული ვუყურებდი..))..ბოლოს კიდე წამოვიყვირე
და ტაფისკენ შევბრუნდი..
–აუ დაიწვა..ბოთე ხარ რა..
–რა ჩემი ბრალია შენ თუ მზარეულობა არ იცი..
–აუუ..
მე ჩემებური წივილ–კივილი დავიწყე..და ხელებს ვუბაგუნებდი
იანს მკერდზე..:D..რათქმაუნდა ხუმრობით..თუმცა აი მეორე უბედურებაც..როგორც სჩანს რომ
დაეწვა საჭმელი ბოლი აუვიდა და მთელს სამზარეულოში შხაპი წამოვიდა...
–ვაიმე იან ეს რა ოხრობაა..
იანმა თავზე მაიკა წამოიცვა.
–რა გინდა გადაგვარჩინა დაწვას....ისე თუ გინდა მომბაძე
–არა გმადლობთ..აუ გავილუმპე
–ხოდა გამოდი გარეთ...
ჩვენ ორივენი სირბილით გავედით გარეთ და თავი აუზთან
ამოვყავით...მე დამწუხრებული სახით ჩემს მაიკასა და შარვალს დავხედე
–აუ დებილო სულ გავილუმპე
–ხო გაგრილდი და...
–ოო..სულ როგორ ხუმრობ..
–გინდა კიდე ვიხუმრო?
–არა მადლობა
–ანუ კი...იანმა ხელი მსტაცა და ორივენი აუზში ჩავცვივდით..
–ვაიმე იან რა ბოთე ხარ..ეს რა ქენი და წყლის შესხმა
დავუწყე..მან კი თავისი ჩვეული ირონიული სახით გამომხედადა
–უკვე სველი ვარ ბოთე
–ვიცი..დებილო ...როგორც ყოველთვის ჩხუბი დავუწყე..:Dამ
დროს თავზე კეროლაინი დაგვადგა
–აქ რა ხდება..:D
–არაფერი..უნდა ხდებოდეს რამე?
–ჰმ..:D..
მე აუზიდან ავედი და კეროლაინს შევხედე
5 წუთის შემდეგ
–დიდი ხანი უნდა ვიყოთ ასე...გავიყინე...დამემართა ანთება
–:D..წამო წამო..ჩვენ კეროლაინის ოთახში ავედით იანი
კიდე კიდევ აუზში დარჩა ტანისამოსითურთ...:D..ბოთეა რა სუფთა..
ოთახში შევედით და კეროლაინი პირდაპირ საწოლზე გაიშხლარტა
–საკმარისად არ იძინე?..:D
–არ მეყო..
–უიმე ძილისგუდა ხარ რა სუფთა...
კეროლაინმა ადგომაც არ იკადრა...:D..მე ცოტა ნაწყენი
სახე მივიღე..რათქმაუნდა ვმასხარაობდი..:D
–ნინა რატომ მიყურებ ეგეთი სახით..
–დეიდა გექეწები ლა დამექმალე ელთი ტოპიკით და ჩოლტიკით...
–უი ეგ სულ დამავიწყდა...კეროლაინი საწოლიდან წამოხტა...ტანსაცმელის
ოთახში შევიდა და იქედან პატარა ტოპი და ლამაზი თეთრი შორტი გამომიტანა...რათქმაუნდა
კარგად მქონდა..რადგან მე და კეროლაინი თითმქის ერთი ტანის ვიყავით..ოთხიდან გამოვედით
და ეზოში გავედით...უკვე საკმაოდ გვიანი იყო და სახლში უნდა წავსულიყავი..რათქმაუნდა
კეროლაინმა წამიყვანა...კეროლაინს ვთხოვე სახლიდან მოშორებით დავეტოვებინე..ცოტა გასეირნება
არ მაწყენდა..რათქმაუნდა კეროლაინმაც გაითვალისწინა ჩემი თხოვნა და ჩემი სახლიდან მოშორებით
დამტოვა..თან ვსეირნობდი თან კიდე ფიქრებში დავქროდი..მალე სახლამდეც მივედი..ეზოშ
შევედი თუ არა იქ პატრულის მანქანა დავინახე..შევშფოთდი და სასწრაფოდ შევედი სახლში...კარები
გავაღ თ არა დავინახე დედაჩმი როგორ ესაუბრებოდა ვიღაც პოლიციელს..
–დედა აქ რა ხდება?
–შვილო..ეს კაცი შენთანაა მოსული
–ბატონო?
–დიახ..თქვენი დაპატიმრების ორდერი გვაქვს
–კი მაგრამ რატომ?
–თქვენ ეჭვმიტანილი ხართ თქვენი მეზობელი სახლის გაქურდვასა
და ხანძრის გაჩნაში
–მეხუმრებით?
–თქვენ და თვენი მეგობრაი ერთ–ერთმა მეზობელმა დაგინახათ
ამოგიცნოთ და საჩივარიც შემოიტანა
–კი მაგრამ ეს როგორ
–გთხოვთ გამოგვყვეთ განყოფილებაში
–შვილო ნუ ღელავ..ყველაფერი კარგად იქნება..აი ნახავ
დღესვე დაგაბრუნებ სახლში
–არა კი მაგრამ ეს შეცდომაა
–არანაირი შეცდომა..
პოლიციელი ჩემთან მოვიდა და ბორკილები დამადო
–კი მაგრამ დედა..
–ნუ ღლავ..უკაცრავად შეიძლება გამოგყვეთ
–თქვენი მანქანით.
–კარგით..
პოლიციელმა მანქანაში ჩამსვა და განყოფილებაში მიმიყვანა..კაბინეტში
შემიყვანა სადაც ჩემდა გასაკვირად კეროლაინიც დამხვდა
–კეროლაინ
–ნინა
–დაბრძანდით ქალბატონებო..(მოგვმართა პოლიციელმა)..–ეხლა
დაგკითხავთ..და მერე ვნახოთ როგორ განვიარდება მოვლენები
მე და კეროლაინი ცალ–ცალკე დაგვკითხეს..რათქმაუნდა ორივემ
სიმართლე მოვახსენეთ..იმ გულის და ხანძარის შესახებ..რომ მხოლოდ და მხოლოდ ჩქრობას
ვცდილობდით..მაგრამ ვინ დაგიჯერა..გამოგვკეტეს ორივე საკანში
–ვაიმე ნინა ეხლა რა ვქნათ
–არ ვიცი კეროლაინ მაგრამ იმედია გადაიხდიან გირაოს
და გაგვანთავისუფლებენ
–იმედია
–იანმა იცის?
–კი..დავურეკე და მოვა...შენება
–კი დედაჩემი გამომყვა
–კარგია..იმედია მალე გადაიხდიან გირაოს
–იმედია...
მალე ჩვენთან პოლიციელი მოვიდა და საკანი გააღო
–თავისუფლები ხართ
–ვაიმე.მადლობაა ღმერთს..მადლობა
მე და კეროლაინი სასწრაფოდ გავცილდით იმ ადგილს და პოლკოვნიკის
კაბინეტში შევედით სადაც იანი და ემეტი დაგვხვდა..
–დედა..
–იან..
ორივენი მათკენ გავექანეთ და ჩავეხუტეთ..
–თავისუფლები ხართ შვილო..შეგვიძლია წავიდეთ
–კარგია..რაც შეიძლება მალე..2 საათიც არაა რაც აქ ვართ
და უკვე მეზიზღება ეს ადგილი
–კარგი შვილო
კეროლაინს დავემშვიდობე და დედაჩემს გავყევი..მთელი გზა
მამას ელაპარაკებოდა..ყურმილი დაკიდა თუ არა მე გამომიბრუნდა და ყველაფერი დაწვრილებით
მომაყოლა..მეც არაფერი დამიმალია.. გზაში ძალიან ბნელოდა..ვერაფერს ვარჩევდით ...უეცრად...
| 
