Our Love Is Like The Wind..I Can't See It But I Can Feel It..:** - 22 ივნისში 2012

-ნინა ..და მეც ხელი ჩამოვართვი..

კარგი ბიჭი ჩანდა...კარგად გავიცანი..დაახლოებით 1 საათი ვიჯექით კიდევ ასე...:D..აღმოჩნდა რომ ჩემს გვერდით სასტუმროში ცხოვრობს...აქ უკვე ნახევარ წელია ჩამოსულია ჯერ თავისუფლებით ტკბება..მალე კი ჩემსავით სამსახურის შოვნა უნდა დაიწყოს..ეხლა 19 წლის ყოფილა..სულ რაღაც 2 წლით უფროსი ჩემზე...:D...ერთი სიტყვით მასზე ყველაფერი მომიყვა...მეც გამომკითხა ყველაფერი და გულწრფელადაც ვუპასუხე თითოეულ კითხვაზე..ერთი სიტყვით ამ გაცნობას მოვრჩით..მე სასტუმროში წასვლა დავაპირე და პაულმაც გაცილება შემომთავაზა..უარი არ მითქვია...სასტუმროში მალე მივედით..მე და პაულმა ნომრები გავცვალეთ...და ერთმანეთს დავპირდით რომ ხვალ დავურეკავდით...პაულს გამოვემშვიდობე და ნომერში ავედი...ჩემს ოთახში შესულს...თავი 1 წამში ლოგინზე ამოვყავი...წუთიც არ იყო გასული რომ დამეძინა..დილით ჩემდა გასაკვირად 5ზე დაძინებულს 8ზე გამომეღვიძა...ძილის გაგრძელება დავაპირე მაგრამ არ დამეძინა..((....ბოლოს მაინც ავდექი..დევიდის ოთახში ჩუმად შევიჭყიტე..ისევ ძინავდა...თან რა საყვარლად...საძინებლიდან ჩუმად გამოვედი...და ისევ ჩჱმ ოთახში შევედი...ეხლლა მაინც ვეღარ დავიძინებდი..ლეპტოპის წამოღება კიდე დამავიწყდა..დღეს ახალი უნდა მეყიდა...მეტი რომ ვერაფერი მოვიფიქრე...შორტი და ტოპი ჩავიცვი,მაგიდიდან ჩემი ტელეფონი და ნაუშნიკები ავიღე....ნომრიდან გავედი და ლიფტი გამოვიძახე...ჩავედი თუ არა ქვემოთ მომსახურე პერსონალს დავავალე ჩემი ძმისთვის მიექციათ ყურადღება სანამ მე გასული ვიყავი და სავარჯიშოდ გავეშურე...მუსიკები ჩავრთე და სანაპიროზე სირბილი დავიწყე..ქვიშას დავსცქეროდი...როდესაც ვიღაცას მთელი ძალით შევეჯახე..ორივენი წავიქეცით..

-ვაი დედიკო

-ვაიმე ბოდიში.....უცნობი ისე ადგა რომ მისი სახე არ დამინახია.. მერე ჩემსკენ გამოიხედა რომ ავეყენებინე..და ვინ შემრჩა? პაული...:D:D

-ვაიმე ნინა...ისევ შენ...:D:D...გაეცინა..რათქმაუნდა მეც სიცილითვე ვუპასუხე..

-ჰე ამაყენებ ეხლა თუ ისევ ზღვას დავუწყო ცქერა...:D:D

-ჰოჰო ბოდიში...პაულმა ხელი გამომიწოდა და ამაყენა..ფეხები სულ ქვიშიანი მქონდა...D:D

-დილაობით ვარჯიშობ ხოლმე?

-კი..ყოველთვის ვვარჯიშობდი და არ ვარპირებ ამ „წესჩვეულები:-ს შეცვლას...

-გასაგებია...ირბენ ხოლმე ჩემთან ერთად?

-რათქმაუნდა....მარტო სირბილი არ მიყვარს...თუმცა მაგ დროს აი ამათ ვთხოვ დახმარებას...(და ჯიბიდან მობილური და ნაუსნიკები ამოვიღე)

-ოჰო...:D:D..კარგი მეგობარია ხო იცი..:D

მეც გამეცინა...მობილური და ნაუშნიკები ისევ ჯიბეში ჩავაბრუნე..და სირბილი დავიწყე...რათქმუნდა ისიც გვერდით მომუყვებოდა...დაახლოებით 5 კილომეტრი ვირბინეთ..და უკვე დაღლილებს არაფერი აღარ შეგვეძლო..მაგრამ მინდოდა ჯერ პაული დანებებულიყო...:D...უეცრად მუხლები მოეკეცა და ქვიშაში მუხლებით ჩაეფლო..

-ვნებდები...აღარ შემიძლია...ხელები მუხლებს დააჭდო და დანანებით აღიარა...

(ნუ რას ვიზამთ ეხლა..ყველა ჩემსავით გამძლე ხომ არ არის..:D)

-ჰა დამარცხდი?..დამცინავად დავხედე ზემოდან...

მან კიდევ ამომხედა..და მანიშნა რომ ერთი წუთი დამეცადა...მოსულიერდა...მერე ადგა და შემომხედა..

-გაიმეორე რაც თქვი...

-რადა დამარცხი...არაა?

-ეხა იცი რა მოგელის?

-კი..

-კარგია..ახსნა აღარ დამჭირდება...ეს თქვა და ხელში ამიტაცა...

-ვაიმე დამსვი..დამსვი პაულ...დამსვი...წელზე მუჭებს ვურტყამდი..მაგრამ აბაა...არაფერმა არ გაჭრა...როგორც იცით სანაპიროზე ვიყავით..ამიტომაც 2 წუთში ჩემი პირი მარილიანი წყლით აივსო...

-პაულ დავიხვრჩვი...ძვლივს ამოვისუნთქე და პირიდან წყალი გადმოვასხი...პაული ოროგრც იქნა შემეშვა..და ამოსუნთქვის საშუალება მომცა...

-ჰა გადარჩი?..:D

-მე კი მაგრამ...

-რას აპირებ...

-არაფერს..უნდა ვაპირებდე რამეს?

-ხო რავიცი..შენგან არაა გასაკვირი..:D

-ისე კარგი იქნება თუ ავალთ..ცოტა არ იყოს შემცივდა..

-მართალი ხარ...წამო...

ზღვიდან ამოვედით...პაულმა სასტუმრომდე მიმაცილა...

-მადლობა რომ მომაცილე

-არაფრის კაცო..: ))

-დაბრუნდები?

-ჰა ვერ ძლებ ხო უჩემოდ?...:D

-არა უბრალოდ მინდა ჩემი ძმა გაგაცნო...

-ძმაც გყავს?..ძალიან კარგი...გამოვიცვლი და რამდენხანში მოვიდე

-1 საათში..გაწყობს?

-სავსებით..

-ძალიან კარგი...

ვთქვი და სასტუმროში შევედი...ჩემი ოთახის გასაღები ავიღე...ლიფტში შევედი და მესამე სართულისკენ დავიძარი...ოთახში შესვლისთანაავე..პირველი დევიდი მოვინახულე...მასთან მსახური ყოფილა და რაღაც სათამაშოებით ართობდა...მეც ამით დრო ვიხელთე...და წყლის გადასავებად შევედი..თორემ თავიდან ბოლომდე გაწეპილი ვიყავი....აბაზანიდან გამოვედი თუ არა კარებზე ზარი დარეკეს...მეც რათქმაუნდა არებისკენ გავეშურე..პირსახოცშემოფარებული..სხვა გზა არ მქონდა..ჩაცმას ვერ ვასწრებდი..პაულს ჯერ არ ველოდი...კარები გავაღე...და..