ლოგინზე მიესვენე და მეც დევიდს მივბაძე...ახლა დასვენებაზე
და ძილზე მეტია რაფერი მინდოდა...დაახლოებით 1 საათი მეძინა..გამოღვიძებულს უკვე მოსაღამოვებული
იყო..საწოლიდან ავდექი და დევიდის ოთახში შევიჭყიტე...თურმე ღვიძებია და აქეთ იქით
დახოხავდა...
-აბა პატარა მაიმუნო მოგწონს ოთახი?
-კი ნინა..ლამქელაა და ლა ლამაზი...
-:D..კარგია
რომ მოგწონს...არ გშია
-აუ კი...
-წამო ქვემოთ ჩავიდეთ..აქაურობას ხვალ დილითაც დავალაგებ...
დევიდი ხელში ავიყავნე და პირველ სართულზე ჩავედი...კაფეში
შევედი..მენიუ მომიტანეს დევიდმა ერთის მაგივრად ერთჲ 10 კერძი მაინც შეუკვეთა...:D..მაგრამ
ბოლოს მიანც გადავაფიქრებიე და 1 კერძს დაჯერდა...მეც ასევე..ორი წვენი და ვსო..:D...ჭამას
მალე მოვრჩით...მალევე ავედით ჩვენს ნომერში..რადგან დევიდს ეძინებოდa..დღეს ძალიან
გადაიღალა...დევიდი დავაწვინე..მე თვითონ კი ჩემს ოთახში შევედი...დავწექი მაგრამ რომ
ვერ მოვისვენე ბარგის ამოლაგებას შევუდექი...ყველაფერი შევალაგე კარადაში...მერე ჩუმად
დევიდის ოთახშიც გავედი..იქაც ყვეალფერი დავალაგე..ისე რომ დევიდს არ გამოღვიძებოდა..მალევე
დავბრუნდი ჩემს ოთახში...და ჩენს ნივთებს შორის დღიურის ძებნა დავიწყე...ყველაფერი
გადავქექე...დევიდთანაც მაგრამ ვერსად ჩჱმი დღჲური ვერ ვიპოვე...ცუდად გავხდი..
-ღმერთო ჩემო ალბაათ სახლში დამრჩა...არა..ვინმემ რომ
ნახოს?...ვაიმე არა...ამოიგდე თავიდან ნინა ეს სისულელე..ვერავინაც ვერ ნახავს...ის
დამალული გაქვს..ნუ იმედია...და მიანც რომ ნახონ?,მამაჩემმა რომ ნახოს?...იანმა?..კეროლაინმა?..ნუ
კეროლაინმა ნახოს...მისთვის უცხო არაფერი წერია...:D....არა ნინა დამშვიდდი...ვერავინ ვერ ნახავს...ჰუჰ...
ეს აზრები თვიდან ამოვიგდე...პიჟამოები ჩავიცვი და ძილი
დავაპირე მაგრამ რად გინდა თვალზე რული არ მომეკარა...ეხლა უკვე ჩემიანებზე ვფიქრობდი...მე
კი ეს არ მინდოდა...ცოტახნით ამ პრობლემების დავიწყება მინდოდა..ჩემი ჭკუით ძილი გავაგრძელე
მაგრამ რომ ვერაფერი გავაწყვე ავდექი..მაისური და შორთი ჩავიცვი...მოსაცმელიც მოვიცვი....მაგიდიდან
ჩემი ტელეფონი და უირსასმენები ავიღე..ფეხზე ჩავიცვი...ერთი სიტყვით ჩავიცვი...საძინებლიდან
ფეხაკრეით გამოვედი.. .კარის სახელური ჩუმად ჩამოვწიე..თორემ დევიდს ისეთი სმენა აქვს
რომ რო დააცებინო თვალებს დააჭყეტს...:D ..კარები ჩუმად
გამოვაღე….ოთახი
გასაღებით გადავკეტე...და უკვე თავისულფლად ლიფტისკენ გავემართე გამოვიძახე და შიგნით
შევედი...ჩVსვლიასს გავიგონე ვიღამაც როგორ გამოიძახა ლიფტი მე-5 სართულიდან..
-რა იზამ გენაცვალე...მოცდა მოგიწევს...ჯერ ნინა დობრევი
მგზავრობს..:D...(გამეცინა)..ლიფი პირველზე რათქმაუნდა მალე ჩავიდა..გამიმართლა რომ
სასტუმრო ზღვისპირას იყო და მეც ბევრი ფიქრის გარეშე სანაპიროზე გასეირნება გადავწყვიტე..არადა
თუ არ ვცდები უკვე ღამის 1 საათი იყო..ისე მალე გავიდა დრო რომ რავიცი..:((...ჯერ ვისეირნე
სანაპიროზე..ტალღებს შევუძვერი..:D..და ფეხებიც კარგად დავისველე..შუაღამეს გავგრილდი
რა...:D...რათქმაუნდა ქარი იყო რომელიც ჩემს თმებს ეთამაშებოდა და დაარბენნებდა აქეთ-იქით..:D....საკმაოდ
დიდი მანძილით მოვშორდი სასტუმროს...ბოლოს დავიღალე და იქვე ნაპირზე ჩამოვჯექი...ვუყურებდი
მთვარეს და ჩრდილს რომელიც ზღვის ზედაპირს დასთამაშედა...ტალღებს რომლებიც ნელ-ნელა
ხმაურიანად ურტყამდა ნაპირს...ისევ ფიქრი დავიწყე....ოღონდ ამჯერად ზღვაზე...რა არის
ზღვა?..ამ ტალღების ერტოფლიობა?. რომელმაც მოსახლეობის ნახევარი მის კალთაში მოიქცია?...თუ
მესაიდუმლე რომელიც ყველაფერს ფსკერზე ინახავს?..რა არის ის?...ოჰ ღმერთო ეს კიდევ
უარესი საფირებელი ჩემი პრობლემების ფონზე...ისევ მოვიწყინე..ეს ქარი კი ერთობოდა ჩჱმს
თმებზე..რა ენაღვლებოდა მე მელამუნებოდა სახეზე ეს თმები მას კი არა...:D...ასე შევყევი
ამ უაზრო ფიქრებს...ისე რომ ვერც კი შევამჩნიე როგორ გავიდა დრო...
-როგორც ვატყობ კიდევ ვიღაცას ყვარებია შუაღამით ნაპირზე
სეირნობა...დასვენება და ამ სილამაზის ყურება....
-ბატონო?......
