ეს თავი ისევ მინდა რომ ჩემს მარიამს მივუძღვნა...რატოომ??..იმიტომ რომ ხვალ ჩემს ლამაზ გოგოს ხვალ დაბიდუბი აქვს..მიყვარხარ მარ..უძალიანმაგრესად...რადგან საჩუქარს ვერ გიძღვნი მინდა ეს თავი მოგიძღვნა...შენთვის საკმაოდ დიდი დავდე..
–ლას იზამ..გაეკიდე ბოთე...გინდა დაკალგო?
დევიდს თავი დავუქნიე და ოთახიდან გიჟივით გავვარდი..კეროლაინი პირდაპირ კარებისკენ მიდიოდა...
–კეროლაინ გთხოოვ...დაიცადე...გთხოოვ...მომისმინე...
–რა მოგისმინო ნინა...რა?..ამიხსენი...მეგონა მენდობოდი..შენ კი ყველაფერს მატყუებდი...ყველაფერი რაც კი შენს ოჯახზე..შენს თავზე მომიყევი ტყუილი იყო...იქნებ ნინაც არ გქვია..აღარაფერი ვიცი უკვე..
–კეროლაინ გთხოოვ..თუ გიყვარდი მაინც..ოდნავ მაინც მომსიმინე
თავი ჩხარა ბოლოს კი მითხრა
–კარგი...
–მადლობა
ამ დროს დედაჩმი ჩამოვიდა
–აბა რა შვებით გოგონებო
–დედა...კეროლაინმა ყველაფერი იცის
–ო ღმერთო..
–წამომყევი კეროლაინ
–კარგი.....ჩემს ოთახში ავედი რათქმაუნდა კეროლაინიც გამომყვა...
–ვაუ ნინა რა ლამაზი ოთახი გქონია..
–ხო მადლობა..მოდი დაჯექი და ხელი მდივანისკენ გავიშვირე..ორივენი ჩამოვჯექით..კეროლაინმა როგორც ყოველთვის თავი დახარა..მასთან ერთად მეც...
–კეროლაინ ვიცი რომ ჩემზე ძალიან ხარ ნაწყენი და მართალიც ხარ..ცუდად მოვიქეცი თავის დროზე უნდა მეთქვა ყველაფერი..მაგრამ შემეშინდა...
კეროლაინმა ჩემსკენ გამოიხედა...
–ხო კეროლაინ შემეშინდა...იმის შემეშნდა რომ მეგობრები ჩემთან ჩმი ფულის გამო იქნებოდნენ..მაგრამ შენ მე გამიცანი როგორც ერთი უბრალოდ ღარიბი გოგო...მაგრამ მაინც ძლიერ შეგიყვარდი იმისდა მიუხედავად რომ შენც ჩემსავით მდიდარი ოჯახიდან ხარ...მე ამას მივხვდი გაავანალიზე ის რომ ყველაფრისდა მიუხედავად ჩწმთან იყავი და გვერდში მედექი...მივხდი რომ სხვებს არ გავხარ და....იცი შეიძლება გეწყინოს მაგრამ დროის უკან დაბრუნედა რომ შემეძლოს ისევ ისე მოვიქცეოდი...რადგან შენ რომ თავის დროზე გცოდნოდა სიმართლე არამგონია ასე თვისუფლად და ახლოს ვყოფილიყავით ერთმანეთთან....კეროლაინ გთხოოვ მაპატიე...მინდა იცოდე რომ მართლა მთლი გულით მიყვარხარ..როგორც ჩემი სისხლი და ხორცი..ნამდვილი დაიკოსავით..აღარ ვიცი უშენოდ როგორ გავძლებ..მაგრამ შენ თუ ამ ტყუილის პატიება არ შეგიძლია გავიგებ...
–მე..არ ვიცი რა გითხრა
–ალბათ არც არაფერი..
:(..და ავდექი..წინ გავედი..
–ნინა მხოლოდ ერთი პირობით გაპატიებ..(ისიც ადგა და გვერდით დამიდგა)
–რა პირობით?
და გვერდით გავიხედე
მანაც გამომხედა
–მმმ...თუ ერთხელ კიდევ გამასინჯებ დედაშენის საფირმო კერძს...:D
–მოიცა ერთ წამს?..ხუმროოობბ???.
–რატო..რამე შემატყვე ეხლა მე ჯამბაზზის?
–მოიცა დაგაკვირდე..
–ნინაა...
–ხო კაი კაი..არაფერი..მოიცა ანუ მპატიობ ხოო?
–აჰა..
–ვაიმე ჩემი ლამაზი..რა მაგარიაა...და ძაან მაგრად ჩავეხუტე...
–კერ..კიდევ ერთი თხოვნა მაქვს..
–მთხოვე რაც გინდა
–დღეს ჩმთან დარჩი რაა..
–მმმ..აბა რავიცი...:((...
–ვერ მომატყუებ..ვიცი ეხლა გულში როგორ გიხარია..ამიტომ სჯობს პირდაპირ თავი დამიქნიო...:D
–უიმე...რა კარგად მიცნობ
–აბა...:D
–აუ მოდი ეგ საფირმო კერძი დილით მივირთვათ...დღეს კი...(და ჩემს ასე რომ ვთქვათ საიდუმლო კარადასთან მივედი და იქედან ორი ბოთლი არაყი ამოვიღ...)
–აი ამით გავერთოთ
–ნინა ეს რა არის?..:D
–სასმელი..:D
–გიჟი ხარ
–დას ვგავარ...:P
ერთი სიტყვით დავლიეთ მაგრამ რა დავლიეთ...ვგიჟბდით ბოლო დონეზე...
შეიძლება არ დამიჯეროთ მაგრამ ისე დავთვერი ნივთბსაც კი ვეცეკვებოდი..:D
თან მუსიკები გვქონდა ჩართული...უკვე კარგ დონეზე ვიყავით მთვრალები..მაგრამ ვაი ეხლა...დედაჩმი თურმე კარებზე აკაკუნებდა..სულ დამავიწყდა რომ გამეფრხილებინა რომ 1. შევრიგდით და 2. რომ დღეს კეროლაინი ჩემთან რჩბოდა...და 3. და ვუი..რომ ვსვამდით..:D
კაკუნის ხმა რომ ვერ გავიგონეთ ოთახში შემოვიდა...და ვუი..
–აქ რა ხდება?
–ისაა..მე და კეროლაინი ძვლივს ვიდექით ფეხზე...წონასწორობას ძვლივს ვიკავებდით..
–მთვრალები ხარტ?
–არა დალეულები..:D
–აუ ეგ რა მაგრად თქვი ნინა...ჩგეთვალე და ხელი ხელზე დამარტყა..:D
–ვაიმე..ეხლა ორივე მარშ აბაზანაში...წყალი გადაივლეთ..ბედი თვენი რომ ამ ოთახშ ორი აბაზაანაა..მიდი ჰე დროზე...
–არის სერ..და ხელები შებლზე მივიდეთ..ჯარში რომ აკეთბენ ისე..
ჩვენ აბაზანაში შევედით.ცოტა ხნის შემდეგ გავიგონე როგორ კიოდა კეროლაინი და სასწრაფოდ მის აბაზანაში შევვარდი...
ბავშვებო იმედია მოგეწონათ...და დააკომენტარებთ..მადლობა რომ კითხულობთ და დამრთეთ ნება რომ გავაგრძელო..მიხარია რომ მოგწონს..შენ კი მარიამ...კიდევ ერთხელ გილოცავ..:*:*...ამ თავს ყველას გიძღვნით განსაკუთრებით კი ჩემს იუბილარს..:*:*
| 
