ალბათ თითოეული
თქვენთაგანი იყო ისეთ სიტუაციაში, როცა არავინ და არაფერი გინდათ.
არავის თქვენი
არ ესმის და არც არავის ჭირდებით.
ალბათ ეს ყველაფერი თქვენს გარშემო იშვიათად
ხდება, მაგრამ ნიუ იორკში მცხოვრები, 19 წლის გოგონა სელენა სულ ესეა.
ძალიან დეპრესიულია. მდიდარი ოჯახიდანაა. ყველა
ჰყავს. დედა, მამა, დაც კი ჰყავს მაგრამ პრობლემა შიგ სელენაშია.
ადრე ემოც კი
იყო, მაგრამ სკოლაში აუკრძალეს მაგრამ შინაგანად ისევ ის სელენაა.
სკოლაში დასცინიან. რა
თქმა უნდა, არავის ემეგობრება. არც არავის არასოდეს უცდია მასთან კონტაქტში
შესვლა. ესეთი შემთხვევა მხოლოდ
ერთხელ იყო როცა სკოლაში ახალი, ძალიან მხიარული
და კეთილი გოგონა, მაილი გადმოვიდა.
როცა სკოლაში შემოვიდა ყველას მოეწონა. ლამზად, ფერადად
და მხიარულად ეცვა. როცა
მაილიმ სელენა შენიშნა მაშინვე მიხვდა, თუ როგორი ტიპის ადამიანი იყო და გვერდით
მიუჯდა.
სელენამ იგნორირება გაუკეთა მაგრამ მაილი არ ნებდებოდა.
–
ჰეი ! რა გქვია?
–
სელენა...
–
სასიალოვნოა, მე მაილი.
–
...
–
რა გჭირს?
–
რა უნდა მჭირდეს? გაიარე რა..
–
კარგი, ნუ მეჩხუბები! მაგრამ იცოდე, თუ დაგჭირდი აქ
ვარ.
–
რაში უნდა დამჭირდეს შენნაირი ფუშფუშა და ნაზი
გოგო?
–
ბევრ რამეში, იცოდე, მალე ყველაფრის შეცვლა
მოგინდება, და მანამდე გემშვიდობები..
თქვა მაილიმ და წავიდა.
სელენა დაიბნა. ჩაფიქრდა კიდეც ბევრ რამეზე, მაგრამ ბოლოს
მაინც ჩუმად თქვა
თავისთვის:
არა! არ დამჭირდები! ...
მე ესეთი ვარ...
მე არ შევიცვლები...
