-ვაუ.. მითხრა მომღიმარმა ჯასტინმა.. მის ყურებაში პირსახოცი გამეხსნა და ახლა მხოლოდ წინ მეფარა.. -როგორ გალამაზებულხარ.. ოთახში შემოვიდა და დივანზე დაჯდა.. მე ხმას ვერ ვიღებდი.. კარები მოვკეტე.. პირსახოცი გავისწორე.. და ჯასტინს მივუბრუნდი -რა გინდაა? -კიდევ უფრო გალამაზებულხარ.. -მორჩი ირონიულ ლაპარაკს.. და წადი.. ვერ ხვდები რომ ნახევრად შიშველი ვარ? -ოჰ..ოჰ.. შიშველი არ მინახიხარ? -წადი და კარი გამოვაღე.. ჯასტინი წამოდგა .. კარი დაკეტა და ჩემკენ წამოვიდა.. მე უკან ვიწევდი.. -უკან მაგიდაა -ვიცი.. -ხოდა ვეღარ გამეცევი.. რამდენი ხანია შენთვის არ მიკოცნია და არ შეგხებივარ.... ხელი სახეზე მომისვა -სამაგიეროდ სელენასთან ერთობოდი.. ჯასტინმა არაფერი მიპასუხა.. წელზე ხელი შემომხვია და მიმიკრა -მიყვარხარ.. იცი როგორ მომენატრეე? -არ მაინტერესებს... მხოლოდ ის მინდა რომ ხელი გამიშვა.. ჯასტინის ხელის მოშორება ვცადე,მაგრამ უფრო ძლიერად მომიჭირა.. ცოტახანს ჩუმად იყო და თვალებში მიყურებდა.. მის ტვალებში სევდა ამოვიკითხე.. დიდხანს ვიყავით ასე.. ბოლოს კი ჯასტინმა მაკოცა.. კოცნა დიდხანს არ გაგრძელებულა -დედას რატო კოცნი? -ელე? ჯასტინმა ელესკენ გაიხედა.. -კითხვაზე რატო არ მიპასუხე? -მე დედაშენი მიყვარს და მოდი ჩაგეხუტოო.. -არა არ მინდა.. -ელე ასე უხეშად ნუ ელაპარაკები ჯასტინს.. -კარგი რა დედი.. მან მიგვატოვა და ვიღაც ნაგავში გაგვცვალა.. -ელე სიტყვები სწორად შეარჩიე.. ახლავე ადი შენ ოთახში.. ჯასტინი გაშტერებული უყურებდა ელეს.. როცა ელე ავიდა მერე მე შემომხედა.. ელე ძალიან განვითარებული ბავშვი იყო.. უკვე წერა და კითხვა შეეძლო .. ვიცოდი რომ ყველაფერი ესმოდა,მაგრამ ჯასტინზე ასე თუ იყო ნაწყენი ეს ნამდვილად არ ვიცოდი.. ჯასტინს ცრემლები წამოუვიდა.. დივანზე დაჯდა.. მე გვერდიტ მივუჯექი.. -მარტო დაგტოვებთ.. ორივეს მაგივრად თქვა ვანესამ და ისინიც ზევით ავიდნენ.. სიჩუმე ჩამოვარდა.. ეს სიჩუმე მე დავარღვიე ცოტახნის.. -ჯასტინ არ მესმის .. ელე ძალიან განვითარებული ბავშვია.. ყველაფერი ესმის მაგრამ შენზე ასე თუ იყო ნაწყენი არ ვიცოდი.. -შენი ბრალიაა!.. -რაა? ჩემიი? არ გახსოვს შენ სელენასთან მიღალატე.. -ვიცი.. ვიცი და კარგად მახსოვს.. მაპატიე.. უბრალოდ ძალიან მეწყინა.. შენ დაგკარგე, ახლა ის.. რისთვის უნდა ვიცხოვრო? ჯობს მოვკვდე.. მის სიტყვებზე გამაჟრჟოლა -გთხოვ ამას ნუ ამბობ.. შენ უამრავ გოგოს უყვარხარ.. -რა ჭირად მინდა მათი სიყვარული? მე მხოლოდ შენთან და ელესთან მინდა..მინდა ვიცოდე რომ ორივეს ისევ გიყვარვართ.. -სიმართლეს გეტყვი.. მე დღემდე მიყვარხარ,მაგრამ შენი და ჩემი ერთად ყოფნა შეუძლებელია... - რონი რატომ არ შეიძლება ერთად ვიყოთ თუ გიყვარვარ? -ეს უკვე შეუძლებელია.. -რატოო? -რატოო? შენ უკან გაიხედე.. ჯასტინმა უკან გაიხედა .. მასაც ძალიან გაუკვირდა როცა კარებთან სელენა და ნიკი დაინახა.. -რა თქვენ? აქ რა გინდატ? -მე წამოვედი იმიტომ რომ ჩვენი ურთიერთობა გადავარჩინო.. უპასუხა სელენამ.. -და შენ ნიკ? ჩემმა შეკიტხვამ ნიკი დააფიქრა.. მერე კი მიპასუხა. -აქ იმიტომ ვარ რომ დაგიბრუნო -რაა? მის ნათქვამზე გამეცინა.. -მე შენ არასოდეს გეკუთვნოდი და როგორ უნდა დამიბრუნოო? და კიდევ ერთი აღარ მინდა საერთოდ თქვენთან ურთიერთობა.. ახლავე წადით აქედან.. სელენა და ნიკი გავყარე.. ჯასტინი დივანზე იჯდა.. -შენ არ მიდიხარ? -შეიძლება რაღაც გთხოვო? -რა გინდა? -გთხოვ ხვალ დილით სანაპიროზე წავიდეთ.. ლაპარაკის დაწყებას ვაპირებდი,მაგრამ არ დამაცადა.. -ვიცი რომ არ გინდა ჩემთან ყოფნა.. მაგრამ გთხოვ ეს ბოლოჯერ დაგელაპარაკები,რადგან ამის მერე არავისთვის ვიარსებებ და სამუდამოდ გავქრები.. გთხოვ.. -კარგი.. მის თხოვნას დავთანხმდი.. ჯასტინი წავიდა ________________________________________________ კომენტარები და გავაგრძელებ.... იმედია კარგი თავია... და არც ძალიან პატარაა...
| 
