... ... Love?! It's A Big Shit, What I'm Scared For So Stay Away From Me, I Love Making PeopLe Cry![The End] ❣"You know you're in love when you can't fall❣ ❤asleep because reality is finally better than your dreams.” ❤
წინა თავი:
მაშინვე ჩამეძინა. მეორე დღეს კი ალბათ ხმაურმა გამომაღვიძა. თვალები მაშინვე გავახილე და შეშინებული წამოვჯექი. თვალში პირველი რაც მომხვდა ჯასტინის სახე იყო, უნდოდა ჩუმათ გაეკეთებინა რაღაც მაგრამ არ გამოუვიდა და ჩემი გაღვიძებაც მოახერხა. შემდეგ მის ხელს გავაყოლე თვალი და ბოლოს ჩემოდანის დანახვისას მშვიდად დავდე თავი ბალიშზე. შემდეგ დავფიქრდი და ისევ წამოვჯექი. - რას აკეთებ? - გაკვირვებულმა ვკითხე. - სახლში ვბრუნდები... - ჩუმათ ჩაილაპარაკა, ჩემთვის არც შემოუხდავს. - ლოს-ანჯელესში? - გამიკვირდა, ჩვენ ხომ ახლა ჩამოვედით?! თან სკუტერმა ჯასტინი უსიტყვოდ გამოუშვა. - ხო... ძალიან კარგია აქ ყოფნა, მაგრამ მირჩევნია აღარ გადავდო ჩემი საქმე და უკვე დავიწყო მუშაობა. ჯასტინისგან ასეთი რამ ნამდვილად გასაოცარი იყო, ჩემი სახის გამომეტყველბაზე მიხვდა ვიცოდი ამ ყველაფერს თავისი მიზეზი ჰქონდა და უნდა აეხსნა და სულ რომ ასე არ ყოფილიყო მაინც მოუწევდა ახლიდან გამეორება იმის რაც თქვა. - კარგი, მაშინ ასე გეტყვი რომ დავიღალე... ჩემი და შენი ურთიერთობით. ცალ-ცალკე ყოფნას ვერ ვახერხებთ და ახლა როცა მე აქ არ ვიქნები შენც უკეთესაც დაფირები ყველაფერზე და მეც! - ფლორიდაში საკმარისი დრო მქონდა ამისათვის! - და რამე გადაწყვიტე?.. - რა უნდა გადამეწყვიტა? - გინდა თუ არა ჩემთან ერთად ყოფნა... ან საერთოდ გიყვარვარ თუ არა! ვიცი, შენი აზრი და ამაში მე გეთანხმები, რომ მე ვარ დამნაშავე... მე უნდა ვიყო "მთავარი", მე უნდა გთხოვო პატიება. ოდრი მე ყველაფერი სხვანაირად მინდა იყოს, არ მიდა ასეთი გაურკვეველი ურთიერთობა მაგრამ მიუხედავად იმისა რას ფიქრობ შენ, რა მინდა მე... მე ადამინი ვარ და მეც ისევე დავიღალე ამ ყველაფრით როგორც შენ! არა, არ ვნებდები... არ ვაპირებ სამუდამოდ შენს მიტოვებას მაგრამ დროებით მე დავუბრინდები ჩემს ზედმეტად გადატვირთულ საქმეს... რომელიც ამ ჯერად ყველაზე კარგია ჩემს ცხოვრებაში. - დროებით? და შენ მართლა გგონია, რომ მე დაგელოდები? რაც არ უნდა იყოს, როგორც არ უნდა მიყვარდე ნუ დაგავიწყდება ჩემში ჯერ კიდევ შემორჩა წარსული! და როცა დაბრუნდები, ნუ გეწყინება ჩემგან უარი და ნურც იკითხავ რატომ დაიმსხვრევა შენი უზარმაზარი გული! - ალბათ ხმა მიკანკაბდა და ცრემლები თვალების გახელის უფლებას არ მაძლევდნენ, მაგრამ მაინც ვხედავდი მას და მაინც ვცდილობდი ყველაფერი თავდაჯერებულად მეთქვა. ნამდვილად გამიკვირდა დღევანდელი მისი გამოსვლა, ნამდვილად! ხმის ამოღება არ ვაცალე, მინდოდა ისე მოვქცეულიყავი თითქოს მისი წასვლა და მისი სიტყვები სულაც არ მტკენდა გულს. ვეცადე სახლიდან შეუმშნევლად გამოვსულიყავი. მარტო ყოფნა მინდოდა და საკმაოდ შორს წავედი. საერთოდ აქ მინდორია, ახლა კი თოვლი. არც ერთი ხე, ალბათ ზევიდან რომ დაგეხედათ ულამაზესი ხედი იქნებოდა თეთრ ფონზე გოგონა რომელიც თოველში ზურგით წევს და მიუხედავად იმისა რომ ძალიან ცივა არ ინძრევა. - მე კი ჭკვიანი მეგონე!.. - სიჩუმე დაირღვა და შიშისაგან მთელი სხეული შეკრთა. - ბაბუ აქ რა გინდა? - სწრაფად წამოვჯექი, როცა მისი ხმა ვიცანი. - გითხრა, რომ ზედმეტად სულელი ხარ! ძალიან კარგი იქნება თუ სხვა შუყვარდება და შენ დარჩები ასეთი სულელი! დამშვიდობებოდი მაინც... გგონია არ ვიცოდი რაც ხდებოდა თქვენს შორის?! მაგრამ მინდოდა რომ ერთად ყოფილიყავით, იქნებ რამე გამოსულიყო?! - მას წასვლა უნდოდა და წავიდა... რატომ უნდა გავაჩერო?
- მხოლოდ იმიტომ დაამატა "დროებით", რომ შენს გულს საბოლოოდ არ შეეწყვიტა ძგერა! - თუ მართლა ვუყვარვარ დაბრუნება! - და შენ გიყვარს?! იმასაც ვერ ვხდები გიყვარს თუ არა... ამიტომ მე აგიხსნი, რომ სწორედ ახლა გიყვარს! არ არის აუცილებელი ყოველ მის დანახვაზე გული მიგდიოდეს, ეს გადაცებაა... დროებითი, ამ დროს მოგწონს! ახლა კი გიყვარს! როცა მის დანახვაზე გული კი არ მიგდის, პირიქით მისთვის იბრძვი! მაგრამ შენ აქ ზიხარ... და გგონია ასე უყველაფროთ მხოლოდ ნამდვილი სიყვარული შენარჩუნდება? ძალიან ცდები ოდრი! გაიხედე ირგვლივ, უამრავი თოვლია... ნამდვილი, ეს თოვლი ნამდვილია მაგრამ მუდმივად არ იდება აქ... დაბრუნებდა, მაგრამ ისევ წავა რადგან არავინ და არაფერი არ უწყობს იმაშენი ხელს, რომ სამუდამოდ აქ იყოს... - ბაბუ, ეს თოვლია! ნუთუ თოვლსა და სიყვარულს შორის განსხვავება არ არის? - კი! თოვლი თეთრია სიყვარულს კი ფერი არ აქვს! - ბაბუ! - მე აქ ყოფნას არ ვაპირებ, შენ თუ არ განაღვლებს მეც არ ვაპირებ აქ გაყინვას! მაგრამ შენს ადგილას უკვე გზაში ვიქნებოდი! ისიც წავიდა და მეც აღარ გავჩერებულვარ აქ. დრო ძალიან სწრაფად გავიდა, ალბათ ისევ მე ვაჩქარებდი მას. ლოს-ანჯელესში დაბრუნება ყველას უხაროდა, რათქმაუნდა მეც. კარგად ვიცი, რომ ყველა დადიოდა ჯასტინთან, მაგრამ მე ამას მიმალავდნენ. თითქოს რამეს ვეტყოდი, ვუსაყვედურებდი და ავუკრძალავდი მათ ამას!
არ ვიმჩნევდი, ნამდვილად კარაგად ვგრძნობდი თავს მისი სახლში ყოფნის გარეშე. თანდათან ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდა, მხოლოდ მე და ჩაზი ვიყავით უსაქმურები. რაიანი ნამდვილად გვაკლდა! დღევანდელ დღეს გვინდოდა რამე განსაკუთრებული გაგვეკეთებინა. ბოლოს კი ლამის რაიანის გვერდით აღმოვჩნდით. ჩაზმა გადაწყვიტა ქალაქგარეთ წავლსა და მეც უარი არ მითქვამს, კარგად ვიცოდი ეს სახლი ჯასტინის იყო მაგრამ ჯასინი იქ არ უნდა ყოფილიყო. როგორც ჩანს ჩაზს სიგნალიზაციის გამორთვა დაავიწყდა და რამდენიმე წამში ორივე ხელბორკილებით ვიჯეით მანქანაში. ჩაზს სხვა გზა არ ჰქონდა, ჯასტინს დაურეკა და ჯასტინიც მაშინვე წამოვიდა. არ ვიცი მე მომეჩვენა თუ მართლა ხუთ წუტში აქ გაჩნდა ჯასტინი, მაგრამ ჩემი აქ გაჩერება არ შეიძლებოდა. საშინლად არ მინდოდა მისი ნახვა. არც ის დარჩა ჩემი აქ ყოფნით დიდად გახარებული. ეს იყო პირველი და უკანასკნელი შეხვედრა ჩემი და ჯასტინის, იმის შემდეგ რაც ერთმანეთს დაშორებული კიდევ ერთხელ დავშორდით ერთმანეთს. მაგრამ უკანასკნელი მხოლოდ იმამდე სანამ ის მიხვდებოდა, რომ ჩემს გარეშე ცხოვრება ძალიან მოსაწყენია... და ასევე მეც! ხშირად ჩხუბი არ შეგვიწყვეტია, ჯასტინი ხომ ეჭვიანობის განსახიერებაა! მაგრამ ყველაზე ცუდ მგდომარეობაში ჩვარდი მაშინ, როცა მან ხელი მთხოვა. არდა იცოდა, საერთოდ არ მინდა გათხოვბა და მირჩევნია მუდმივად შეყვარებულები ვიყოთ. ხანდახან მგონია, რომ როცა ადამიანები ქორწინდებიან მათი ურთიერთობა ფუჭდება. მაგრამ დღეს ვატარებთ ექსპერიმენტს, ფუჭდება თუ არა ურთიერთობა ქორწინების შემდეგ. ექსპერიმენტში მე და ჯასტინი ვმონაწილეობთ და ამიტომ ბევრი რომ აღარ ვილაპარაკო სულ რომ ჩემი სახელი არ იცოდეთ, შეგიძიათ მისი ცოლი მიწოდოთ! Justin Bieber's WIFE! P.s. One And Only Love!
არ ვიცი რა გამოვიდა, მაგრამ ახლა რომ არ დამედო მოთხრობას დასასრული არ ექნებოდა. მიყვარხართ ძალიან! ალბათ ზაფხულში ვერ შემოვალ და ძალიან მომენტარებით! ამ მოთხრობით გემშვიდობებით და მომავალ წელს სხვას შემოგთავაზებთ! მიყვარხართ!
| 
