მე კი ვერც კი შევამჩნიე ჩემს წინ ჯასტინი როგორ გაჩნდა... -ისევ შენ?(მე) ხელი მომკიდა და გარეთ გამიყვანა... -რა გინდა თავი დამანებე მტკივა მტივა ხელი გამიშვი..(მე) -მისმინე,ჩემიდან შენმადე სწორედ ის პატარა ბილიკია გასავლელი, რომელსაც ადრე ერთად მივყვებოდით. თითქოს ერთმანეთი გვიყვარდა და ერთმანეთისთვის ვიყავით მოვლენილნი,ახლაც არის დარჩენილი ის სიყვარული ჩემში,რომელიც ერთ დროსმყარი,ძლიერი და წრფელი იყო,რატომ მეგონა, რომ ჩემსავით უზაღვრო სიყვარული იცოდი? რატო მეგონა შენი მეფე გავხდებოდი და შენს გულში შემოვიდოდი. შემოვიდოდი და სამუდამოდ მანდ დავრჩებოდი. მეგონა ჩვენს სიყვარულს არასოდეს უღალატებდი. მინდა წვიმის წვეთი ვიყო-დაეცე ბაგეზე და უმალ გულსჰი ტკბილად ჩაგიცურდე.მინდა ჩრდილი ვიყო-მუდამ შენი თანამგზავრი. მინდა მზეც ვიყო გამოვაშუქო და შენი გაყინული გული გავათბო.. ხანდახან გიჟივით მომინდება შენი ნახვა.. ისე გაიარა რამოდენიმე წელმა, თითქოს ჩვენში არაფერი მომხდარიყოს.მე გული მკარნახობს რომ ისევ ისე გიყვარვარ.(ჯასტინი) -მე ვუღალატე ჩვენს სიყვარულს?არა ეს შენ გააკეთე თავი დიდი ბიჭი გგონია..მე უკვე ბევრჯერ გაპატიე და მეტჯერ აღარ გააპტიებ..მეც გამიგე კარგი?შეგვიძლია მეგობრებად დავრჩეთ მხოლოდ მეგობრებად...(ხელი გავუწოდე) ხელი ჩამომართვა მისკენ მიმწია და მაკოცა...ასე ვიდექით დიდი ხანი ხალხის გარშემო..ქუჩაში.... ბოლოს თავია აწია და თვალებში შემომხედა... -I love You Candice I love you!(ჯასტინი) -იცი,როგორ ვიტანჯები იმის გამო რომ მიმატოვე რომ გული მატკინე რომ დამამცირე ამატირე...(მე) -მაპატიე კენდის მაპატიე :(( აი შემოგხედე თვალებში....აი გაგისწორე მზერა....დარწმუნებულმა ჩემს თავში,რომ შენც მიკურებდი.....მე ხომ ასე გიცნობ შენ....შენს თვალებში მხოლოდ ერთსღა ვხედავდი,მიყურებდი და მეკითხებოდი თვალებით:,,სად გაქრა ის მზერა?"....მეც იგივეს გკითხავ...სად ან რად გაქრა ის მზერა?ან მე სად გამიქრა?სად წაგვივიდა....სად გავქრით?..(ჯასტინი) -სად გავქრით???წარსულში დავბრუნდით...(ცრემლები წამომივიდა) -რას გაუგებ ცხოვრებას?ცოხვრება უამრავ სიურპრიზს გვიმზადებს..მაპატიე გთხოვ..(ჯასტინი) -გახსოვს? პირველად რომ შევხვდით ერთმანეთს? მაშინ წვიმდა...... კოკისპირულად წვიმდა. მე მოვდიოდი ჩაბნელებულ ქუჩაში მარტო და წვიმის წვეთები სახეზე მეცემოდა. მოვდიოდი წვიმაში და ჩემს გულშიც წვიმდა....... ო, როგორ ვოცნებობდი მაშინ რომ გამოედარა, მზე ამოსულიყო ჩემს ცხოვრებაში და გაეთბო და გაენათებინა ჩემი გული..... ო, როგორ მჭირდებოდი მაშინ...... მოვდიოდი წვიმაში და ჩემ გულშიც წვიმდა......მაგრამ ახლა შენი პატიება არ შემიძლია ბოდიში მაგრამ..(წასვლა გადავწყვიტე მაგრამ ხელით დამიჭირა) -გამიშვი ჯაატინ გთხოვ...აღარ შემიძლია პატიება...(მე) -მე არ შემიძლია ვიყო შენი მეგობარი მე შენ მიყვარხარ...ცხოვრება მშვენიერია ხო??? მაგრამ როდესღაც ეს მშვენიერება დიდ უბედურებაში იზრდება. ყველაფრით განებივრებული, არაფერს მოკლებული,მაგრამ თურმე ყველაზე დიდ და მნიშვნელოვან სიყვარულს მოკლბეული. ასეთია უმრავლესობა იმ ადამიანთა ცხოვრება,რომელთაც ყველაფერი აქვთ ცხოვრებაში,მაგრამ ერთ დღეს ყველაფერს კარგავენ! მე შენ ძაან მიყვარხარ გთხოვ მაპატიე შენს გარეშე მე არარაობა ვარ...მე შენ მიყვარხარ ძააან...(ჯასტინი) ცოტა ხანი დუმილი იყო მაგრამ ეს დუმილი მე დავაღვიე.. -მე...(არ დამასრულებინა) -კარგი გასაგებია აღარ გიყვარვარ..(წასვლა ცადა მაგრამ მე ხელი ჩავჭიდე) -მე ის უნდა მეთქვა რომ გპატიობ მიყვარხარ მიყვარხარ მთელი სულით და გულით...შემპირდი რომ აღარ მომატყუებ აღარ დამამცირებ აღარ მატირებ...(მე) -გპირდები გპირდები საყვარელო :)))) (ჯასტინი)... განშორება გრძნობებს ამძაფრებს... დრო გადის და ყველაფერი იცვლება... ___________________________________ აი დავასრულე ეს მოთხრობა იმედია მოგეწონათ..შეიძლება პაატარ იყოს მაგრამ უფრო დიდი არ გამომივიდა დიდი მადლობა რომ ამ ხნის განმავლობაში ჩემთან იყავით და კითხულობდით ჩემს მოთხრობას მიყვარახრთა ხალს აუცილებნლად დავიწყებ!!!!!
