უკვე ერთი კვირა გავიდა რაც ფრანცისკო წავიდა))არც კი მეგონა თუ ესე ძაან აღარ გამიჭირდებოდა უმისობა,კარა და ნიკი დღეს წავიდნენ თაფლობის თვეზე პარიზში))ტობიმ დამირეკა გუშინ მალე ჩამოვალ და გნახავო,დღეს რონი ჩამოდის,ძაან გამიხარდა რადგან მომენატრა))ეშლი სწავლობს,სემი კიდე გერმანიაში წავიდა არვიცი რატომ))მეც ვსწავლობ მაგრამ ძვლივს ძლივობით,არა იმიტომ რომ ისევ დეპრესიაში ვარ არამედ იმიტომ რომ არ მინდა))არ მინდა სკოლა დავამთავრო,მერე უმაღლესში მოვეწყო და ბლა ბლა ბლა )) ნამდვილი ცხოვრება მინდა!სამოდელო კარიერას ვაგრძელებ,ლუისი საუკეთესოა!რამოდენიმე ფოტოსესია გადავიღეთ და მალე ახალ კატალოგს გამოვუშვებთ))
საღამოს
ჩემს ოთახში მათემატიკას ვწერდი როცა ტელეფონზე დამირეკეს,ნომერს დავხედე რონი იყო
-რონიიიი!ჩამოხვედი უკვე?(მე)
-კიიიიიიიი,შეგიძლია შემხვდე?(რონი)
-კი,მისამართი ჩამაწერინე(მე)
მისამართი ჩავიწერე,ჩავიცვი
და წავედი,ერთ-ერთ კაფეში ვხვდებოდით ერთმანეთს,ტაქსი გამოვიძახე და 10 წუთში უკვე იქ ვიყავი,ტაქსიდან რო გადმოვედი სახლის გასაღები დამივარდა,უკმაყოფილომ ავიღე და სასწრფაოდ შევედი კაფეში,რამდენი ხანია არ ვყოფილვარ ამ კაფეში(გავიფიქრე ჩემთვის) და გამახსენდა როგორ დავდიოდით მე , ეშლი , სემი და ნიკი აქ ბავშვობაში ნაყინზე))მალე ერთ-ერთ მაგიდასთან წითელთმიანი,თაფლისფერთვალება გოგო შევამჩნიე და მისკენ წავედი,თვითონაც როგორც კი დამინახა ღიმილი ყურებამდე აუვიდა და ჩასახუტებლად მოემზადა,მეც მივედი და ჩავეხუტე,მერე გვერდით მივუჯექი
-როგორ მომენატრეეე(რონი)
-მეც!აი საშინლად(მე)
-დაგერეკა ხოლმე გოგო!(რონი)
-მე თუ შემ?!ერთზელაც არ დაგირეკია(მე)
-ვიცი ხო(თქვა ნაწყენი ხმით)
ოფიციანტი მოვიდა და გვკითხა რას შევუკვეთავდით
-ყავას დავლევ(მე)
-მეც(რონი)
ოფიციანტმა ჩაიწერა და წავიდა
-აბა მომიყევი რა ხდება შენსკენ ახალი(მე)
-რავი ისეთი არაფერი,სიურპრიზი მაქვს შენთვის(რონი)
-გისმენ(მე)
-აქ გადმოვედი დროებით საცხოვრებლად,აქ უნდა ვისწავლო(რონი)
-ვაიმეე!!რამაგარია,იმედია ჩემს სკოლაში შეიტანე საბუთები(მე)
-ჯერ არცერთში არ შემიტანია(რონი)
-ხოდა ჩემსაში შეიტან და ყოველდღე გნახავ,ეშლის და ჩემს კლასში გადმოდი,მაგრამ სკოლაში აღარც დავდივართ წესიერად,მასწავლებლებთან ვემზადებით(მე)
-მეც უნდა დავიწყო მზადება,თან აქ სამსახიობო სკოლაში უნდა შევიდე,შენც ხომ არ გეცადა?(რონი)
-ჯერჯერობით არა,ეხლა ფოტოსესიებში ვმონაწილეობ(მე)
-ხო ? ფოტოგრაფი ვინაა?(რონი)
-ლუისი,ჩემი მეგობარი(მე)
-მმ,სიმპატიურია?ახალი ურთიერთობა არ მაწყენდა(რონი)
-გეია (მე)
-აუ,რაბედი მაქვს(რონი)
გავუცინე,ოფიციანტმა ყავა მოგვიტანა,ჩვენც კიდევ ცოტა ვიჭორავეთ,მერე ტაქსი გამოვიძახეთ,უკვე 8 იყო საათი და აცივდა იგრძნობოდა ნოემბრის დადგომა,ჯერ რონი დავტოვე სახლში და მერე ჩემთან წავედი,როცა მივედი მათემატიკის წერა დავამთავრე და 9-ზე ინგლისურის მასწავლებელთან ვიყავი წასასვლელი,თბილად ჩავიცვი და პირველ სართულზე ჩავედი
-კეიტ,მიდიხარ ინგლისურის მასწავლებელთან?თუ მიდიხარ ნუტელა წამოიღე რა მაღაზიიდან(ლუსი)
-კაი წამოვიღებ(მე)
კმაყოფილი სახით ცეკვა დაიწყო და მისაღებში გავიდა,საათს დავხედე 10 წუთით ვაგვიანებდი და ვიჩქარე))
მასწავლებელმა მალე გამომიშვა რადგან გვიანი იყო უკვე,ტაქსით არ წავედი რადგან ლუსისთვის ნუტელა უნდა მეყიდა,იქვე ახლოს მაღაზიაში გავიარე და ვიყიდე,მერე ფეხით გასეირნება გადავწყვიტე,ბევრი ხალხი არ იყო რადგან სიცივე იყო,მაგრამ ნიუ-იორკი განათებული იყო როგორც ყოველთვის,Starbucks მაღაზიაშიც გავიარე და თბილი ყავა ვიყიდე,გზაში თან ვსვავდი,ჩემს სახლამდე 10 წუთის გზის სავალი იყო,უცებ შევამჩნიე რო ვიღაც უკან მომყვებოდა,სპეციალურად გადავჭერი ქუჩა მინდოდა შემემოწმებინა თვითონაც გადმოჭრა ქუჩა,კეპი ეკეთა და შავი ტყავის კურტკა ეცვა შავი შარვალი,ისევ გადავჭერი ქუჩა და თვითონაც იგივე გაიმეორა,ცოტა შემეშინდ,გადავწყვიტე ვინმესთვის დამერეკა და მელაპარაკა სახლამდე,ეშლი სწავლობდა და არ მინდოდა,სემთან გერმანიაში ძვირი ჯდებოდა,ტობიც მეზარებოდა,რონის დავურეკე მაგრამ დაკავებული იყო,მერე ჯასტინი გამახსენდა მაგრამ მომერიდა,ჩემთვის არ ეცლებოდა მაგრამ ის ტიპი მაშინებდა,"თუ არ ცალია მეტყვის და გავთიშავ" ვთქვი და დავურეკე,თან ნაბიჯს ავუჩქარე,3 ზარი გავიდა და აიღო
-კეიტ?როგორხარ(ჯასტინი)
-კარგად შენ?(მე)
-მეც,ჰაჰა პირველად დამირეკე,რამე მოხდა(ჯასტინი)
-სიმართლე გითხრა? :დ სახლამდე 10 წუთის სავალია,ფეხით მივსეირნობ და მინდოდა დრო გამეყვანა,და კიდე ვიღაც მგონი დამსდევს(მე)
-დაგსგდევს? :დ ვინ(ჯასტინი)
-არვიცი,უკან დამყვება(მე)
უკან გავიხედე და ის ტიპი მობილურზე საუბრობდა,უცებ გაჩერდა და კეპი მოიხსნა,მაშინვე ვიცანი,ქერა თმები და თაფლისფერი თვალები,საოცარი ღიმილით,
ტელეფონს დავხედე,არ გაეთიშა
-მგონი ჯასტინ ბიბერია(მე)
-ჯასტინ ბიბერი?ფეხით არარსებობს (ჯასტინი)(სიცილი აუტყდა)
-ნუ მახარჯინებ ანგარიშს,მოდი(მე)
ყურმილი დავკიდე,ისიც ჩემსკენ წამოვიდა,გადამეხვია
-მშიშარა(ჯასტინი)
-რატო არ მითხარი რო შენ იყავი :დ ან ამღამე შენ ფეხით რა გინდა(მე)
-მეც ჩვეულებრივი ადამიანი ვარ,გასეირნება გადავწყვიტე(ჯასტინი)
-სად იყავი?(მე)
-ყავის მაღაზიაში :დ დაგინახე და გადავწყვიტე ცოტა შემეშინებინე(ჯასტინი)
-გამოგივიდა კიდეც(მე)
-რომ გითხრა კაფეში დაგპატიჟებ თქო ღამის 11 ზე რა კაფეა(ჯასტინი)
-ხო,გამიბრაზდებიან ჩემები,შეგიძლია ჩემთან წამოხვიდე,რათქმაუნდა თუ გცალია და თუ გინდა(მე)
-კი(მითხრა უცებ)
-5 წუთში მივალთ(მე)
გამიღიმა და ხელი გამომდო,მართლაც მალე მივედით სახლში,კარი დედაჩემმა გააღო და გაკვირვებული 1 საათი უყურებდა ჯასტინს,რათქმაუნდა იცოდა ვინც იყო
-დე,იქნებ შემოგვიშვა?(მე)
-ხოხო,შემოდით(მოვიდა გონს)
როგორც კი შევედი სითბო მეამა,ესე ჯერ არ გამხარებია სახლში მისვლა,მაშინვე გავიხადე ქურთუკი და ჯასტინი მისაღებში შევიპატიჟე,დედაჩემი და მამაჩემი გავაცანი,მალე ლუსი მოვიდა და კინაღამ გული წაუვიდა როცა ჯასტინი დაინახა,ბევრი ფოტო გადავუღე ერთად , მამაჩემმა და ჯასტინმა ცოტა დალიეს,უკვე პირველი ხდებოდა,ძაან მომეძინა,ყველაფერს მერჩივნა ეხლა ჩემი საწოლი მაგრამ სტუმრად ჯასტინ ბიბერი მყავდა და გინდ ჩემი კოჭლი მოხუცი მეზობელი ყოფილიყო სტუმარს არ დავტოვებდი,მთქნარება დავიწყე და შეამჩნიეს
-კეიტ,დაწექი ჩემიდან ნუ გერიდება მივდივარ მაინც მე ეხლა(ჯასტინი)
-არა რას ამბობ(მე)
გამიღიმა და წამოდგა
-შეს ოთახს არ მაჩვენებ?(ჯასტინი)
უხერხული სიჩუმე ჩამოვარდა,მამაჩემს შევხედე :დ ჯერ გაეცინა მერე დასერიოზულება სცადა :დ
-კი რათქმაუნდა(მე)
კიბეებზე ავედით და ჩემს ოთახში შევედით,არასოდეს ამიღწერია ჩემი ოთახი და ეხლა აგიღწერთ,მარჯვენა კუთხეში საწოლი და ავეჯია,ასევე ჩემი შკაფი , მარცხენა მხარეს წიგნების თარო,სწავლის ადგილი და ასევე მაგიდა სადაც 80-90 წლიანი მუსიკის დისკები მაქვს,გვერდით დიდი თარო სადაც ყველა ჩემი საყვარელი ფილმის დისკია მის წინ ტელევიზორი და DVD,გვერდით კოსმეტიკური მხარე და საფულეების კოლექცია
ჯასტინმა ერთი თვალის მოსმით შეათვალიერა ყველაფერი,მაშინვე დისკების მხარეს წავიდა და დაათვალიერა
-ჩემი დისკი არ გაქვს(ჯასტინი)
-შენი ფანიარვარ(მე)
-უფრო მეტი,მეგობარი ხარ(ჯასტინი)
-რა დიდი პატივია(მე)
თავისთვის ჩაიცინა და ჩემს პუფზე ჩამოჯდა
-მაპატიე,გითხარი რო შეგხვდებოდი და ვერ მოვახერხე(ჯასტინი)
-გასაგებია,არც მწყენია შენ ხო არ გცალია(მე)
-როგორხარ,რაღაც დაბნეული მეჩვენები(ჯასტინი)
-კი,არ დაგიმალავ და დაბნეული ვარ,ვერ ვხვდები რა მინდა,რა მინდა გამოვიდე,რა მინდა ცხოვრებისგან(მე)
-მეც მქონდა ეგეთი პერიოდი სანამ ვარსკვლავი არ გავხდებოდი(ჯასტინი)
-რას მირჩევ?(მე)
-გააკეთე ის რასაც გული გიგრძნობს(ჯასტინი)
-გული იმას მიგრძნობს რაც ჩემს მშობლებს არ მოწონებათ(მე)
-შენ ერთხელ ცხოვრობ,და უნდა აკეთო ის რაც შენ გინდა და არა ის რაც სხვას უნდა(ჯასტინი)
დათრგუნულმა საწოლზე ჩამოვჯექი და თავი ხელებში ჩავრგე
-და რა გინდა შენ?ან რა არ გინდა?(ჯასტინი)
-მე არ მინდა ჩვეულებრივი ცხოვრება,რომ სკოლა დავამთავრო,განათლება მივიღო გავთხოვდე და ბლა ბლა ბლა(მე)
-გასაგებია,ნამდვილი ცხოვრება გინდა ანუ(ჯასტინი)
-ნამდვილ ცხოვრებაში რას გულისხმობ(მე)
-ის რაც მოგწონს,რაც გინდა რო აკეთო(ჯასტინი)
-მე მინდა,მინდა რომ სამოდელო კარიერა გავაგრძელო და შემდგომ მსახიობი გამოვიდე(მე)
-და შენ ამას შეძლებ(ჯასტინი)
-ეს მხოლოდ სურვილია ჯასტინ,მე ამას ვერ შევძლებ,ყველას ვერ გაუმართლებს ისე როგორც შენ(მე)
-მე დაგეხმარები,თუ გინ
და დაგეხმარები რო ეს ააახდინო(ჯასტინი)
