არვიცი ვინ როდის ნახავს, შეიძლება გავიდეს რამოდენიმე წელი და მხოლოდ მაშინ ნახოთ

ჩემი ბავშვობა ამ საიტზე გავატარე და უცებ ჰოპ 18 წლის ვარ, სასაცილოა არა? არასოდეს მეგონა თუ დადგებოდა ისეთი მომენტი როდესაც დავიშლებოდით. საიტი ახლაც არარის უფუნქციო, დიდი იმედი მაქვს რომ არასოდეს წაიშლება, თუ ასე მოხდა ჩემი სულიც თან მიყვება, სიტყვებით ვერ აღვწერ ახლა ჩემს გრძნობებს, ბედნიერი ვარ როცა ძველ დროს ვიხსენებ და მოწყენილი როცა ვაანალიზებ რომ ეს ყველაფერი დამთავრდა.

გიჟივით ვზივარ და ვდებ სიახლეს, ძალიან სასიამოვნო  მომენტია, რამდენი რაღაც გვაქვს გამოვლილი, ცუდიც და კარგიც, ზუსტად ეს ხდიდა საიტს მნიშვნელოვანს, ყოველთვის გვერდში ვედექით ერთმანეთს და ვცდილობდით ყველას ისე ეგრძნო თავი თითქოს საკუთარ სახლში ხარ, ოჯახთან ერთად, უთბილესი და უტკბილესი ადგილი, მუდამ დიდი ნაწილი ეკავება ჩემს გულში აქაურობა, ძალიან ბევრის თქმა მინდა, ვერც კი წარმოიდგენთ რამდენი.

გულს უხარია როცა თქვენს წერილებს ვხედავ ჩატში, გაღიმებული შემოვდივარ აქ და გაღიმებული გავდივარ, ძალიან მტკივა გული რომ არ შეგვიძლია დროის უკან დაბრუნება, ძნელია? კი, ძალიან ძნელია ეს ყველაფერი ჩემთვის.

მომენატრეთ სიგიჟემდე