ციდან სამ მეტრზე))
-იდიოტო, დამსვი..
-კაი რა ნუ ბუზღუნებ, გეყო..
-არ გიხდება რომანტიკულობა დამსვი.. არ მიყვარხარ მე შენ, თითქმის არც კი გიცნობ, დამსვიიი..
-რა საყვარელი ხარ როცა მიბრაზდები (გიომ ანა დასვა, გაუღიმა და ჩაიხუტა)
ანამ კაბა გაიწმინდა და უთხრა -ახლა კი სახლში წამიყვანე, ისედაც დიდი ხანია აქ ვარ.
-მე რომ მეჩქარება ? ვერ წაგიყვან სახლში, მოგიწევს სხვას უთხრა
-შენ რა გაგიჟდი ? დროზე! სახლში მინდა.
-კარგი, კარგი გავიხუმრე (გაუღიმა) მისია შესრულებული იქნება
ანა ყოველთვის თავს იფასებდა გიოს წინაშე, უნდოდა ეწვალებინა და არ გამოემჟღავნებინა რომ ის მოსწონდა, მაგრამ სახლში შესვლისას ანა მოტრიალდა, გიოს გაუღიმა და უთხრა
-ეს ჩვეულებრივი დღე არ ყოფილა, მადლობა.
გიო დაიბნა, აღარაფერი უთქვამს, უბრალოდ ჩაჯდა მანქანაში და სახლისაკენ გზა განაგრძო, დაბნეული იყო, მხოლოდ ანაზე ფიქრობდა, ბევრი აზრი უტრიალებდა თავში, არასდროს ფიქრობდა მომავალზე, ამბობდა რომ მომავალზე ფიქრი დროის ხარჯვა იყო.ყოველ დღე გიო ანას აკითხავდა და ის სასეირნოდ მიყავდა, ცდილობდა გაერთო, და მეტად ეგრძნობინებინა სითბო. ის დიდი ხანი იკრეფდა ძალას რომ მისთვის ერთხელ და სამუდამოდ დაესვა კითხვა „რას გრძნობ ჩემს მიმართ?". ეს დღეც დადგა, გიო სახლიდან გამოვიდა, ბედნიერი იყო, სიცოცხლე უხაროდა, ყვავილები მიჰქონდა და თან ფიქრობდა როგორ ეთქვა ეს ყველაფერი ანასთვის. როდესაც სახლს მიუახლოვდა გაშეშდა, ყვავილები ხელიდან გაუვარდა და ნელ-ნელა, აუჩქარებლად დაეცა ცივ მიწაზე, გამოტრიალდა და ყველაფრის აზრი დაკარგა, ძნელი იყო გენახა საყვარელი ადამიანი სხვასთან ერთად. მხოლოდ ახლა დაფიქრდა მომავალზე, ახლა ღელავდა ყველაფერზე, მისმა ცხოვრებამ აზრი დაკარგა, ცხოვრებას სხვა თვალით შეხედა რომელმაც სიკვდილისაკენ უბიძგა, მანქანაში ჩაჯდა, აღარაფერი ახსოვდა, სიჩქარეს ნელ-ნელა უმატებდა.. აი მერე კი, მერე აღარავინ იცის რა მოხვდა, სად წავიდა გიო, იყო თუ არა ცოცხალი. გიოს სიკვდილამდე მხოლოდ ერთი კითხვა ჩაესმოდა ყურში „გადარჩება?" მან კი იცოდა რომ გადასარჩენი არაფერი იყო, მას არ უნდოდა რომ გადარჩენილიყო, ერჩვინდა მომკვდარიყო ვიდრე ამ უაზრო სამყაროში ისევ ეცხოვრა, ამ ქვეყანას ტანჯვის მეტი არაფერი მოჰქონდა. ვარაუდობდნენ რომ გიო სწორედ უფალმა წაიყვანა, სწორედ იქ, „ციდან სამ მეტრზე))"
აღარ ვიტყვი არაფერს ჩემს დაბრუნებაზე ! უბრალოდ მომენატრეთ ! <3 და მინდა გითხრათ რომ არ დავუშვებ რომ ერთი ადამიანის გამო ისევ მომიწიოს საიტიდან წასვლა))) გპირდებით ! მადობა ხატის ;დ