ჯასტინის წიგნი
გამარჯობათ .. მე ჯასტინ ბიბერი ვარ.. ხო ის ჯასტინ ბიბერი რომელიც ახლახან გაიფიქრეტ გულში.. ის ვარ..ადრე ვოცნებობდი სცენაზე ვყოფილიყავი და ყველას ვყვარებოდი.. ეს ამიხდა კიდეც,მაგრამ ახლა დამღალა ამდემნა აჟიოტაჟმა. ხალხს მარტო კი არ ვუყვარვარ ვძულვარ კიდეც ზოგს.. მინდა ძველი ცხოვრება დავიბრუნო.. მინდა ჩემს ოჯახში ვიყო და როგორც სხვა ბავშვები .. ჩემი ტოლები დადიან კოლეჯებში მეც მინდა ვიარო..გადავწყვიტე რომ კონცერტზე გამოვაცხადო, ის რომ კარიერას ვტოვებ... მაიკი აზამე ყოველთვის მიჯავრდება..
მაიკი ასე გამოიყურება
-ჯასტინ როგორ ფიქრობ კარიერა რო მიატოვო რა მოხდებაა?
-არც არაფერი ხალხი გამიგებს.. და ამას დღევანდელ კონცერტზე გამოვაცხადებ...
-გთხოვ სელენას ხათრით მაინც..
-ხო იცი რომ მე და სელენა ერთად არ ვართ.. მე ის არ მიყვარს, მასთან მხოლოდ ვმეგობრობ, მაგრამ სიმართლეს გეტყვი მასთან რომ მაფიქსირებენ დიდად არ მომწონს, რადგან მერე კუდებს აბამენ ამ ყველაფერს..
-კარგი მაშინ
-მაიკ დაწყნარდი.. ვერ ხვდები რომ ვერაფერს გახდები.? ვერავინ გადამათქმევინებს ..
მაიკი გაჩუმდა ეტყობა მიხვდა რომ ვერავერს გახდებოდა..
მე სცენაზე გავედი...რამოდენიმე სიმღერა ვიმღერე.. მერე კი შევჩერდი..
ბოდიში მოვუხადე და სცენა დავტოვე.. ოღონდ მანამ ისიც ვუთხარი რომ ჩემი კარიერა აქ დასრულდა..
მაიკი გაბრაზებული მიყურებდა.. მის გვერდით ჟურნალისტებს მოეყარათ თავი..
ყველა ერთი და იგივე კიტხვას მისვამდა.. რატომ გადავწყვიტე კარიერის მიპოვება..
ყველას ერთად ვუპასუხე რომ მე ჩვეულებრივი ცხოვრება მინდოდა..
იმ ღამესვე კანადაში გავფრინდი..დედას და მამას გაუხარდა.. მაიკიც მე გამომყვა.. ისიც ხომ კანადელი იყო..ის ჩემ მეზობლაც ცხოვრობდა თავის ძმასთან ნიკთან.
მეორე დილას ნიკის კოლეჯში წავედით მე და მაიკი და ჩვენი საბუთები შევიტანეთ..
კოლეჯი მეორე დილას იწყებდა სწავლას..
ფერის წიგნი
გამარჯობათ.. მე ერთი ჩვეულებრივი გოგონა ვარ და მქვია ფერი..
სრული სახელი ფერნანდაა.. მაგრამ ყველა ფერს მეძახის.. საშინელი ცხოვრება მაქვს..კოლეჯში ყველაზე მაგარ გოგოდ ვარ აღიარებული და ყველაზე მაგარი ბიჭის შეყვარებული ვარ..
მაგრამ ესაა საშინელებაა.. მამაჩემი ძალიან ცივად მეცევა რაც დედა გარდაიცვალა და მაიძულებს ლიამს გავყვე ცოლად.. ლიამი ხომ მდიდარია, მას კი მხოლოდ ფული ადარდებს..
ძმა მყავს კევინი და საუკეთესო მეგობარი ნინა..
ვცდილობ ყოველტვის ნინას გვერდიტ ვიყო ასე მამაჩემი ვეღარ მხედავს და აღარც მიბრაზდება რომ ლიამთან არ ვარ..
ერთი დღე და კოლეჯი დაიწყება..
-ფერ ადექი..
-რა იყო?
-კოლეჯის პირველი დღეა და თან ლიამი გელოდება.
-რა ?? მე ხომ გავაფრთხილეე?
-მამამ დაურეკა..
ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი.. მანქანაში როცა ჩავსხედიტ მხოლოდ მაშინ დაველაპარაკე ლიამს..
-ლიამ ნინას სახლის წინ გამიჩერე
-რატოო?
-რო გეუბნევი ესეიგი გამიჩრე
-კარგი..იქიდან ფეხით წამოხვალ?
-კი
-როუზ ნინა სახლშიაა?
ნინას პატარა დამ გამიღო კარი..
-კი სახლშია.. შემო
-ფერ მოხვედი.. წამო წავიდეთ უკვე წასვლის დროა..და კიდევ ფერ ნიკი წაგვიყვანს
-რაა?
-მე ვთხოვე..
-ააა შენ თუ თხოვე.. კარგი წამო..
-ნიკ.. ნინა მივეიდა და კარზე დააკაკუნა..კარი მაიკმა გააღო მის ძმამ.. რამდენი ხანი არ გვენახა მაიკი..
-მაიკ როგორ ხარ?
-რავი კარგად
-შენი ძმა სადაა?
-ეხლავე მოვა..
-ნიკი გამოვიდა..
-არ წავიდეტ?
-2 წუტი ჩაიცვას და
-ვინ უნდა ჩაიცვას?
-მაიკმა და... გაიგებტ რაა.. შენ როგორ ხარ ფერ?
ეხლა დამინახა ნიკმა,რადგან მოშორებით ვიდექი
-კარგად..
ჯასტინის წიგნი
გარედან ხმები ისმოდა.. ნიკი ელაპარაკებოდა მათ ალბათ..
მე ჩავიცი და სახლიდან გავედი.. ტავი ზევიტ არ ამიწევია..მხოლოდ მიწას ვუყრებდი.. ნიკის ეზოში შევედი.
ჩემ წინ ორი ძალიან ლამაზი გოგო იყო..
ერთი კი განსაკუთრებით მომეწონა..
რაღაცამ მასში ძალიან მიმიზიდა..
-ნიკ წავედით?
იმ გოგოს გვერდით ჩავუარე და ნიკთან მივედი..
-კი მივდივართ
-ჯასტინ ბიბერი? ერთა ამოიღო ხმა.. მეორე კი ზედაც არ მიყურებდა..
-ჯასტინ გაიცანი ეს ნინა.. ჩემი ..ჩემი
ნიკს ენა დაება
-მივხვდი..
-ეს კი ფერი.. ჩვენი სკოლის ფერია..
-ეტყობა კიდეც რომ ფერია
-მორჩით ჩემზე ჭორაობას.. ნიკ დამაგვიანდება.. მე კი არ მინდა დამაგვიანდეს.. თან კიდე მამაჩემი უკვე სამსახურში მიდის და აქ რომ დამინახოს მომკლავს.. მან ხომ ლიამთან ერთად გამიშვა
-კარგი ფერ..
ყველანი მანქანაში ჩავსხედით.. ფერი ჩემ გვერდით დაჯდა..
ძალიან ლამაზი იყო.. საუცხოო,თბილი ხმა ქონდა... მასთან ლაპარაკი მინდოდა, მაგრამ ვერაფერი მოვიფიქრე რიტაც საბარს გავუბამდი.. უცებ ლიამი გამახსენდა..
-ლიამი ვინაა? შეიძლება ვიკიტხოო?
-ლიამიი? გულწივად მიპასუხა.. ჩეთვის არაფერს წარმოადგენს მამაჩემი კი ტვლის რომ მომავალი სიძეა..
მას საუბარი არ სიამოვნებდა, ამიტომ მოვეშვი..
მანქანა გაჩერდა...
ყველანი გადავედით..
ფერი გადავიდა თუ არა მასთან ვიღაც ბიჭი მივიდა და წელზე ხელი მოხვია..
ბიჭმა შემამჩნია მეც და ფერი ხელიდან გაუშვა..
-შენ აქ გადმოხვედი?
-კი და რამე მოხდა?
-არაფერი.. უბრალოდ იცოდე რომ აქაურობა მე მეკუტვნის და სხვათაშორის ეს ფერიაც ჩემია..
ლიამმა ფერისკენ გაიშვირა თითი..
ფერი იქვე იდგა და ყველაფერი გაიგო..
-ლიამ მე ხომ გაგაფრთხილე.. მე შენ არ გეკუთვნი..
-რაო პატარაა?
-მე ხომ გითხარი პატარას ნუ მეძახი მეთქი?
ფერმა ლიამ სახეში გააარტყა და გაიქცა.,, უკან გავყევი...
სკამზე ჩამოჯდა .. მე გვერდიტ მივუჯექი
