თოვს ძალიან ცივა სიცივისგან გალურჯებული და გაწითლებული ბავშვები კვლავ განაგრძობენ თოვლში თამაშს უკვე თოვლის ბაბუაც გააკეთეს მართალია არც ისე კარგად გამოიყურება მაგრამ მაინც კმაყოფილები არიანძალიან ხმაურობენ ნეტავ პატარაობაში მეც ასეთი ვიყავი? არამგონია. დარწმუნებული ვარ ძალიან სცივათ მაგრამ არ უნდათ სახლში შესვლა, გუნდაობენ. მოდი ახლა მეორე მხარეს გავიხედოთ აქაც თითქმის იგივე სიტუაციაა ბიჭი მისდევს გოგოს რომელმაც ცოტა ხნის წინ გუნდა ესროლა აი დაიჭირა და წააქცია. ახლა გოგონა მისდევს იცინიან ვფიქრობ სულ ასე გაგრძელდება ! მე კი რატომ ვარ აქ რატომ ველოდები მას ? ის ხომ ზამთრის ცივ ამეს წავიდა მაგრამ ხომ მითხრა რომ თავს ჩემს გარეშეც კარგად გრძნობს? უბრალოდ მე ვგრძნობ თავს მის გარეშე ცუდად. ფანჯრიდან მოხუცი იხედება გაბრაზებული რაღაცას ბუტბუტებს აი ფარდა გადასწია და შევიდა მაგრამ ბავშვებმა მას სახლი ასაფეთქებელი შეუგდეს. ქალი8 ბუზღუნებდა , სწყევლიდა მათ ემუქრებოდა... ბვშვები იცინოდნენ. ჩემს თვალჭინ დაღამდა... სიცივისგან გაფერადებულ ბავშვებს უკვე აკითხავდნენ მშობლები. ბავშვები ტიროდნენ ემუდარებოდნენ კიდევ დაგვტოვეო მაგრამ ბოლოს მაინც ბუზღუნით სახლში შესვლა უხდებოდათ. აი უკვე ბოლო ორი ბავშვიც დაიშალა. ბიჭიც აცილებს პარტნიორს სულ გალუმპულები არიან, მაგრამ მაინც ცინიან. ბიჭმა გოგო გააცილა და წამოვიდა აი უკვე ბოლოჯერ შეტრიალდა და დაუქნია ხელი. ბიჭი ჩემსკენ წამოვიდა და გულგრილად ამიარა გვერდი მე ისევ ირგვლივ ვიხედებოდი სანამ ცივი გუნდა არ მომხვდა. ძალიან გავბრაზდი და უკან მივიხედე მაშინვე ვიცანი ბიჭი რომრლმაც ცოტა ხნის წინ გულგრილად ჩამიარა გვერდი მე გაბრაზებული ვუყურებდი ის კი იცინოდა. მე ამან სულ გამაცოფა და ამ დროს მან შობა მომილოპცა ახლა გამახსენდა რომ დღეს შობა იყო მაგრამ ამისთვის სად მეცალა ბიჭს დავუბღვირე და ვკითხე
ანასტასია: რატომ მესროლე? ნიკი: შენი გამხიარულება მინდოდა დღას მთელი დღეა მოწყენილი ხარ [img]http://www.polyvore.com/cgi/img-thing?.out=jpg&size=l&tid=11881425[/img]მე გამეღიმა თოვლის ბაბუასთან მივედი თავი მოვაძრე და ვესროლე მერე გავიქეცი და ფეხი ამიცურდა ვახშმად გუნდა დავაგემოვნე ამაზე გავბრაზდი გველის თვალებით შევხედე და ჩემს ადგილს დავუბრუნდი ვიცოდი სინდისი შეაწუხებდა და მოვიდოდა ბოდიშს მომიხდიდა არც შევმცდარვარ
ნიკი:მაპატიე რა არ მეგონა თუ გეწყინებოდა შენი გამხიარულება მინდოდა რა მაპატიე ე ხმა არ გამიცია მაგრამ მისი სიტყვები ძალიან მესიამოვნა ნიკი: მაპატიე რა... მაპატიებ? ანასტასია: ხო კარგი მაგრამ უნდა წავიდე ნიკი: გაგაცილებ! ანასტასია: არა იყოს არ მინდა ნიკი: გთხოვ ანასტასია: არც კი გიცნობ ნიკი: მე ნიკი მქვია ახლა ხომ მიცნობ? მე გამეღიმა და უარი ვეღარ ვუთხარი
თოვს ძალიან ცივა სიცივისგან გალურჯებული და გაწითლებული ბავშვები კვლავ განაგრძობენ თოვლში თამაშს უკვე თოვლის ბაბუაც გააკეთეს მართალია არც ისე კარგად გამოიყურება მაგრამ მაინც კმაყოფილები არიანძალიან ხმაურობენ ნეტავ პატარაობაში მეც ასეთი ვიყავი? არამგონია. დარწმუნებული ვარ ძალიან სცივათ მაგრამ არ უნდათ სახლში შესვლა, გუნდაობენ. მოდი ახლა მეორე მხარეს გავიხედოთ აქაც თითქმის იგივე სიტუაციაა ბიჭი მისდევს გოგოს რომელმაც ცოტა ხნის წინ გუნდა ესროლა აი დაიჭირა და წააქცია. ახლა გოგონა მისდევს იცინიან ვფიქრობ სულ ასე გაგრძელდება ! მე კი რატომ ვარ აქ რატომ ველოდები მას ?
ის ხომ ზამთრის ცივ ამეს წავიდა მაგრამ ხომ მითხრა რომ თავს ჩემს გარეშეც კარგად გრძნობს? უბრალოდ მე ვგრძნობ თავს მის გარეშე ცუდად. 
ფანჯრიდან მოხუცი იხედება გაბრაზებული რაღაცას ბუტბუტებს აი ფარდა გადასწია და შევიდა მაგრამ ბავშვებმა მას სახლი ასაფეთქებელი შეუგდეს. ქალი8 ბუზღუნებდა , სწყევლიდა მათ ემუქრებოდა... ბვშვები იცინოდნენ. ჩემს თვალჭინ დაღამდა... სიცივისგან გაფერადებულ ბავშვებს უკვე აკითხავდნენ მშობლები. ბავშვები ტიროდნენ ემუდარებოდნენ კიდევ დაგვტოვეო მაგრამ ბოლოს მაინც ბუზღუნით სახლში შესვლა უხდებოდათ. აი უკვე ბოლო ორი ბავშვიც დაიშალა. ბიჭიც აცილებს პარტნიორს სულ გალუმპულები არიან, მაგრამ მაინც ცინიან. ბიჭმა გოგო გააცილა და წამოვიდა აი უკვე ბოლოჯერ შეტრიალდა და დაუქნია ხელი. ბიჭი ჩემსკენ წამოვიდა და გულგრილად ამიარა გვერდი მე ისევ ირგვლივ ვიხედებოდი სანამ ცივი გუნდა არ მომხვდა. ძალიან გავბრაზდი და უკან მივიხედე მაშინვე ვიცანი ბიჭი რომრლმაც ცოტა ხნის წინ გულგრილად ჩამიარა გვერდი მე გაბრაზებული ვუყურებდი ის კი იცინოდა. მე ამან სულ გამაცოფა და ამ დროს მან შობა მომილოპცა ახლა გამახსენდა რომ დღეს შობა იყო მაგრამ ამისთვის სად მეცალა ბიჭს დავუბღვირე და ვკითხე 
მაგრამ უნდა წავიდე 
