: ) - 20 დეკემბერში 2011

ერთი შეხედვით ეს ადამიანი ბედნიერად მოგეჩვენება,მაგრამ რა იცი მან რა გაჩირვებები განვლო ამ სიყვარულის დასამსახურებლად : )-
ყველაფერი კი ასე დაიწო....
ერთ მდიდარ ოჯახში დავიბადე,ძაალიან მდიდარ ოჯახში,მაგრამ სამწუხაროდ ჩემი მშობლები ქველმოქმედები არ იყვნენ : )) მე კი ყოველდღე მივუტანდი ხოლმე კუჩის კუთხეში მჯდარ პატარა ბიჭს საჩმელს და ცოტაოდენ პურს...ვიცოდი რომ ამისათვის ღმერთი არასოდეს გამწირავდა და რაღაცვაში მაინც დამეხმარებოდა....
ამის შემდეგ ბევრი რამ შეიცვალა....
მამაჩემს პრობლემები გაუჩნდა თავის უფროსთან,რომელიც ქალაქში ძალიან გავლენიან პიროვნებად იწოდებოდა,მაგრამ ვინ იცოდა რა იმალებოდა მის ზუკან....
მამაჩემის მასთან პრობლემები დიდ საქმესდ გადაიზარდა და ჩემტვის დიდი მსხვერპლიც მოჰყვა...მამაჩემი მიმიკლეს,მაგრამ ეს ყველაზე ცუდი არ იყო ,ყველაზე ცუდი ის იყო რომ იგი დედაჩემის ტვალწინ მომიკლეს : ((( ამ დროს თითქოს გულიდან რარაცა ამომგლიჯეს...დედაჩემი სულ გადაირია და საშინელი პრობლემები გაგვიჩნდა..იმის შიშით რომ იმ კაცს მეც არ მოვეკალი,მე და დედა სხვა სოფელში გადავედით საცხოვრებად...ფული დროდადრო გვაკლდებოდა :(( აღარ ვიცოდიტ რა გვექნა...მე - ფიონას და დედაჩემ-კლარას სულ გამოგველია ძალაც და ნერვებიჩ >...ყველაფრის გვეშინოდა..დედაჩემი ოტახში ჩაიკეტებოდა და ჩუმად ტიროდა,მაგრამმ ჩუ მათ როგორ ?! ყველაფერი მესმოდა და მეც ვყვებოდ :((..)მეც ჩუმად :(( )...როგორც გითხარით ფული ძალიან შემოგვაკლდა და ამიტომ კიდევ უფრო პატარა სახლში გადავედით...სადაც ყველაფერს მე ვაკეთებდიი.დედაჩემი კი სულ ტახტზე იჯდა და მამაჩემზე ფიქრობდა....აღარ იცოდა რა ექნა,ჩემი მიტოვება არ უნდოდა,თორემნ ალბათ თავსაც მოიკლავდა :(((..იმ პატარა სახლის უკანა მხარე უუულამაზესი იყოო

..აი მხოლოდ ესღა გვამშვიდებდა...მეგობრებიც ვერ შევიიძინე რადგან ყველა დამცინოდა :(( დაძონძილი დავიდოდი და სულლ სულ მშიერი...ეს ყველაფერი ზაფხულის არდადეგების დროს ხდებოდა...ამ დროს უკვე მე 9 კლასში უნდა გადავსულიყავი...ჰოდა აი ამ არდადეგებზე გადმოვიდა ერთი გოგონა ,რომელიც შემდგომში ცემი საუკეთესო მეგობერი გახდამ - ჯეინი...ის ხვდებოდა ჩემს მდგომარეობას- სiღარიბეს და ყოველდღე საჩმელს დაჩმევდა...მე დედაჩემს ვუნაწილებდი,მაგრამ დედაჩემი მაინც მე მინახავდა....ერთხელაც ვეღარ ავიტანე ბავშვების დაცინვა ,ტირილი დავიწყე და სახლის უკანა მხარეს გავვარდი : (( ვტიროდიიი აღარ მიცოდი რა მინდოდაა ამ ცხოვრებაში...და აი აი ლამაზი ოცნებების დროს ჩამეძინა..ულამაზესი სიზმარი ვნახე..თითქოს ღრუბელზე ვიჯექი და იქიდან გადმოვცქეროდი ქალაქს,სადაც მანქანები დადიოდნენ,,ხალხი მიმოიფანტებოდა და რაც მთავარია უმარლესი სემობები იყოო : )) პირი ღია დამრჩა,გავვოცდი : )) მეც მინდოდა ამ ქალაქში ცხოვრება... და აი ამ დროს მესმის ხმა:
- ჰაიი ! მე ჯეინის და ვარ ჯესიკა,მინდოდა გამეფრთხილებინე რომ დღეს მე და ჯეინი სადილზე გეპატიჯებიტ : )0 სარამოს მოდი.....-მეც სიხარულით დავთანხმდი...
აი დადგა ეს საღამოც...მე მათტან ვივედი და მათ სახლში შესვლისთანავე ჩემი ძველი სახლი გამახსენდა ...ჩემი ოთახი..დედიკო და მამიკოს ოთახი.. : (( მინდოდა ტირილი,მაგრამ მოწყენის საშუალება იმ დღეს არავინ მომცა...აი ახალი წლის თვე იყო..ახალი წელი ახლოვდებოდა,მაგრამ მანამდე ერთი რაღაც დამავიწყდა ....