მეორე დღეს ჯასტინი დილიდან გასული იყო . . თუმცა არ მომიწყენია , ჯეიდენს თმებს ვუბწნიდი . . თან ბევრს ვხალისობდით , დრეიკმა სასმელი მოიპარა და ბიჭებმა დალიეს . სიმღერებს ვუსმენდით ერთ ამბავში ვიყავით . ტელეფონმა დარეკა დავხედე და ჯოის ნომერი იყო . . ძალიან დავიბენი არ ვიცოდი მეპასუხა თუ არა . .–გისმენთ
–როგორ ხარ ჩემო მშვენიერო ?
–კარგად ჯოი შენ როგორ ხარ
–ძალიან ცუდად , მენატრები საშინლად. .
–მეც მეც მომენატრე (თვალები ამიცრემლიანდა)
–მიყვარხარ ანა ძალიან მიყვარხარ
–მეც მიყვარხარ . . (ამ დროს გავიგე ჯასტინის ხმა )
–ანა ვის ელაპარაკები ?
–(გავშრი , გავიყინე. . შემაციია)
–(მეორედ გამიმეორა კითხვა) ანნა ვის ეუბნები რომ გიყვარს ? (უკვე ბრაზნარევი ტონით მელაპარაკებოდა .) 
–მეე მეე . . (გავუთიშე ჯოის)
–(სერზიოდული სახით მიყურებდა , ვიფიქრე ეხლა რამეს დალეწავს მეთქი , იცით რა სახე მქონდა ? საშინლად ავნერვიულდი , ვერ მოითმინა და გამიღიმა) ჯოის ელაპარაკებოდი არა ? 
–მაპატიე , დამირეკა და როგორ უნდა მოვქცეულიყავი ?
–აუცილებელი იყო მისთვის გეთქვა რომ გიყვაარს ?
–(ტირილი დავიწყე )
–(ჩემკენ წამოვიდა , ცრემლები მომწმინდა) ანნა !
–(შევხედე)
–გიყვარს ჯოი ? მითხარი რომ გიყვარს , მითხარი რომ მე შენთვის არაფერს ვნიშნავ და შეგეშვები . .
–არა არ მიყვარს . . მე შენ მიყვარხარ
–(მოვიდა და ჩამეხუტა) მეც მიყვარხარ . . (თავზე მაკოცა) შევიდეთ თორე გაიყინები . .
–შევიდეთ (გავუღიმე)
სასტუმროში რო შევედით უკვე ყველა დასაძინებლად იყო წასული . . მე არ მეძინებოდა არც ჯასტინს .
–დრეიკს შევაკითხავ და სასეირნოდ წავიდეთ
–კარგი . . ფოტოაპარატს წამოვიღებ . .
10 წუთში სასტუმროდან გავედით , სანაპირო ზოლს გავუყევით და ეგრედ წოდებულ "ბულვარ"–ზე გავისეირნეთ . . ჯასტინი და დრეიკი ხელი–ხელ გადახვეულები მოდიოდნენ მე სურათებს ვუღებდი , რა დღეში იყვნენ რო გენახათ . . შემდეგ ჯასტინმა ნაყინის ჭამა მოინდომა . . 
მე არ მიყიდა გაცივდეებიო . . : დ
– ანნა ! ნახე როგორ გგავს (სიცილი დაიწყო) 
–აბა რა ? (ჯასტინისკენ მივიწიე)
–აი ეს (და ლოყაზე მიკმინა)
–ეეე მეტკინაა . . დეგენერატოო
–(ხელის ჩარტყმა მინდოდა , მაგრამ დამიჭირა ხელი და აღარ მიშვებდა)
–გამიშვი ხელი ცხოველო . . ველური ხარ რა.. გოგოს როგორ უდნა მოექცე არ იცი . .
–შენ გოგო ხარ ?
–არა ბიჭი ! (ძლივს გავაშვებინე ხელი და მისგან მოშორებით დავდექი )
–კარგი რა ლამაზო . . მოდი ჩემთან . .
–არ მოვალ !
–ჩემთან მოდი . .
–არა !
–მაშინ მე მოვალ და ჩგეხუტები . .
–არ მოხვიდე . .
–კარგად დაფიქრდი . . მოვიდა თუ არა
–არა არ მინდა არ მოხვიდე . .
–კარგი ! (გაიცინა )
–(ორივე ჩუმად ვიყავით ხმას არ ვიღებდით , დრეიკი ვიღაც გოგოებთან ერთად პოზიორობდა . ნეტა გენახათ რა დღეში იყო )
–(ჯასტინი მიყურებდა და იღიმოდა)
–ნუ მიყურებ !
–ჰააჰ . . ეგღა მაკლია ვინმემ დამიშალოს შეყვარებულის ყურება რა . .
–არ ვარ მე შენი შეყვარებული
–აბა ვისი ხარ (მიცინოდა და ნელ–ნელა ჩემკენ იწეოდა)
–არავისი . .
–ნახეე ჯოი რეკავს . . ეხლა ვუპასუხებ (არანაირი ჯოი არ რეკავდა . . ჩემ მობილურს ხელში ათამაშებდა) 
–არ უპასუხო . . მომეცი მოილური
–არ მოგცემ . .
–მომეცი (მისკენ წავიწიე)
–(დრო იხელთ და მომეხვია) ეხლა სად წახვალ ? 
–გემიშვი (ჭირვეულად ვიმეორებდი ერთსა და იმავე სიტყვას)
–არ გაგიშვებ . . !
–გამიშვი !
–არა ! (მაკოცა)
როგორც იქნა დამთვრდა ჩემი ბუტიაობა და ერთად მოვდიოდით მე და ჯასტინი . . უცებ პაპარაების მთელი ბრბო გამოჩნდა . .
–ფუუ ამათი (შეიგინა ჯასტინმა)
–ჯაასტინ !
–მაპატიე მაგრამ . .
–აუუ ამათ აქ რა უნდათ (სახე შეეცვალა დრეიკს)
–მეშინია . . დავბრუნდეთ რა სასტუმროში . .
–(ბრბო ჩვენკენ გამოემართა) გეშინია ? (გაეღიმა ჯასტინს)
–ხოო . .
–რისი ?
–ნახე რამდენი არიაან და თან როგოორ მორბიაან . .
–მოდი ჩემთან . . არსადაც არ წავალთ . .
–ხვალ ნახე ჟურნალ–გაზეთებდი თქვენი სურათებით რო იქნება აჭრელებული . .
–(პაპარაცები მოგვიახლოვდნენ , ყველა სურათს გვიღბდა , კითხვებს გვაყრიდნენ . . საშინლად ვიყავი , გაქცევა მინდოდა . . თუმცა ჯასტინმა ხელი არ გამიშვა , პირიქით წელზე ხელი მომხვია და პაპარაცების დასმულ კითხვებს პასუხს სცემდა)
–ვინ არის ეს გოგონა თქვენი ?
–ის მსოფლიოში ყველაზე კარგი ადამიანია . . მე ის ძალიან მიყვარს . .
–ჯასტინ ძალიან გთხოვ დავბრუნდეთ . .
–ეხლავე ანნ ეხლავე . .
დრეიკმა დრო იხელთა და მძღოლთან გადარეკა , მალე მოვიდა მანქანა ჩვენს წასაყვანად . . მე ბევრი ვიტირე (რა მატირებდა არ ვიცი) . . ჯასტინი ძალიან გაბრაზებული იყო . . 
თუმცა რას ვიზამდით . . სასტუმროში მივედით გამოვიცვალე და საწოლზე წამოვკტორიალდი , როცა ჯასტინმა კარი შემოაღო . .
–შეიძლება ?
–შემოდი . .
–როგორ ხარ ?
–უკეთესად. .
–შენ ვერ წარმოიდგენ რა დამემართა , როცა გნახე რო ტიროდი . . საშინელებაა , , ყველაფერი ჩემი ბრალია 
–თვს ნუ იდანაშაულებ . . არაუშავს ყველაფერი ხდება
–როგორ ვერ გავითვალისწინეე
–არაუშავს . .
–ეხლა ხო ხვდები რა ძნელია იყო ცნობილი . . (გამიღიმა) 
ჩემკენ წამოვიდა და გვერდით მომიჯდა , მთელი ღამე თავზე მედგა .. წამით არ მომშორებია . . მალე მასაც ჩაეძინა . . 
