ბავშვებო თან წაიკითხედ და თან მოუსმინეთ ამ მუსიკას, მაგარ ფონს აძლევს
- როგორ გაერთე? - თქვა და ჩემსკენ სვლა დაიწყო - კარგად - ეტყობა დენიელი კარგი ბიჭია - კი - შენს გვერდით მხოლოდ ის წარმომიდგენია, მაგრამ ჩემი ნება რომ იყოს არც ის - მაგას რატომ ამბობ? - იმიტომ რომ მიყვარხარ და შენი ბედნიერება მინდა - და ჩემი ბედნიერება შენთან წარმოგიდგენია თუ დენიელთან? - ოოო... ეგ არ ვიცი - ... - ლიზი ძაან კარგად გიცნობ და ვხვდები რომ შენც ვერ დამივიწყე ამდენი ხნის მანძილზე და ისევ გიყვარვარ, მაგრამ ის ვერ გავიგე თუ გიყვარვარ უარს რატომ ამბობ ჩვენს ერთად ყოფნაზე? - ჯასტინ მართალი ხარ ტყუილის თქმა არ შემიძლია და მითუმეტეს შენთვის ისე ისე მიყვარხარ უფროსწორად უფრო ძაან მიყვარხარ და ვერანაირი დენიელი შენ თავს ვერ შემიცვლის... - მაშინ რა ხდება ლიზი? - ის ხდება რომ მე და შენ ერთად ყოფნისთვის არ ვართ დაბადებულები - მაგას რატომ ამბობ? - იმიტომ რომ ერთად უკვე სამჯერ ვიყავით და სამივეჯერ დავშორდით და თუ ახლა შევრიგდებით და ერთად ვიქნებით, ისევ დავშორდებით და მეოთხე უკვე ძაან მწარე იქნება - არ იქნება ეგრე.... - ჯასტინ ვიცი რომ ეგრე იქნება - ამ ყველაფრის თქმის დროს ცრემლები წამსკდა, ჯასტინი მომიახლოვდა სახეზე მომკიდა ხელი და ცრემლები მომწმინდა - ხომ იცი არ მიყვარს როცა ტირი - ჩემთვის კი ძალიან რთულია ამ ყველაფრის თქმა და იმის ცოდნა რომ ამას შენ გეუბნები - ჩემთვის კი მოსმენაა რთული - ვიცი ვიცი - ე.ი ერთად ვერ ვიქნებით მაშინ ახლა რა ვქნათ? - მხოლოდ ერთი რამ დაგვრჩენია - რა? - მეგობრები ვიყოთ.... მხოლოდ მეგობრები.... კარგი მეგობრები - მეგობრები? და შევძლებთ კი ამას? - უნდა შევძლობ - და იმ ერთად გატარებულ წლებს... დღეებს... წამებს რა ვუყოთ დავივიწყოთ? - მოგვიწევს - მაგრამ მე მაგას ვერ შევძლებ და ვიცი რომ ვერც შენ - ვიცი ვიცი რომ ვერ შევძლებ მაგრამ უნდა ვცადო - მოდი ვთქვათ სიმართლე ვერც იმას შევძლებთ რომ მეგობრები ვიყოთ და ვერც იმას რომ ერთად გატარებული დღეები დავივიწყოთ მე ვერაფრის თქმა ვერ შევძელი მხოლოდ გაშეშებული ვიდექი, ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით და მე ვტიროდი, ჯასტინს კი თვალებზე ვრემლები ქონდა მომდგარი - კარგი იყოს როგორც შენ გინდა - თქვა მან დიდი ხნის დუმილის შემდეგ - შენი სიტყვა ჩემთვის ყველაფერს ნიშნავს. იმას მაინც მივიღებ რომ შენნაირი მეგობარი მეყოლება და ესეც ჩემთვის ძაან ბევრს ნიშნავს - .... - დაგირეკავ ხოლმე - და ნელ-ნელა საკოცნელად წამოიწია, მაგრამ გაჩერდა და ლოყაზე მაკოცა. ამის შემდეგ კი წავიდა, წავიდა. მე კი ატირებული ხმით ჩუმად ვამბობდი - ჯასტინ... ჯასტინ... - მინდოდა რომ მობრუნებულიყო და არ წასულიყო, მაგრამ რას ვიზამდი ის მე გავუშვი, მე გავუშვი. ჯუსო მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა, მაგრამ უცებ, მანქანიდან გადმოხტა და ჩემსკენ წამოვიდა, მომიახლოვდა და მითხრა: - ეს იქნება ბოლო კოცნა ჩემს ცხოვრებაში - და მაკოცა შემდეგ კი წავიდა...
| 
