უკვე 
ერთი წელი გავიდა, მე კი ჯასტინი არ მინახია. ერთხელ სკაიპით ველაპარაკე, მაგრამ მალევე გავწყვიტეთ საუბარი იმიტომ რომ არცერთს აღარ შეგვეძლო თავის მოკატუნება, ვითომდა კარგი მეგობრები ვყოფილიყავით. იმ ამბის შემდეგ ჯასტინი და მაილი  ნიუ-იორკში თავანთ კარიერას დაუბრუნენ, მე კი ლოს-ანჯელესში დავრჩი და სამსახიობი კარიერას მოვკიდე ხელი, ჯერ-ჯერობით ძალიან წარმატებული მსახიობი სულაც არ ვარ, მაგრამ ახლა რაღაც ახალი შემოთავაზება მაქვს და სულ ახლახანს კონტრაკტს მოვაწერე ხელი, იმედია წარმატებული ფილმი გამოვა და ამ სფეროში ჩემს ადგილს დავიკავებ. ამ ფილმს „როცა სიყვარული მოდის" აი ასე ქვია. ახლა გეტყვით თუ რა ხდება ჩემს პირად ცხოვრებაში. მე დენიელთან ერთად ვარ. ის ძალიან საყვარელი, მხიარული, კეთილია მაგრამ მაინც ვერ შეძლო ჩემთვის იმ საზიზღარი, ვირივით ჟიუტი ჯასტინის დავიწყება. აი, რაც შეეხება ჯასტინს, მანაც გააგრძელა ცხოვრება, მასაც ყავს შეყვარებული, მაგრამ ის ჩემთვის ნათქვამ სიტყვას ასრულებს(მე ეს არ მითხოვია) და ჯერ-ჯერობით არავისთვის არ უკოცნოა. მაილი? მაილის თითქმის ყოველდღე ვწერ, ის ყოველთვის მეუბნება შენი და ჯასტინის ნაირი „ბოთე" ხალხი არ მინახიაო, ერთმანეთი გიყვართ, მაგრამ ერთად არ ხართო. ალბათ, მართალიც არის მაგრამ ამ ყველაფერსაც აქვს მიზეზი... აი, სულ ეს იყო რაც ამ ერთი წლის განმავლობაში საინტერესო რამ მოხდა. აი, ახლა ჩემი წასვლის დროა, ხვალ ვერონაში მივფრინავ ფილმის გადაღებებზე... 

***

ახლა თვითმფრინავში ვზივარ და თქვენთვის ვწერ, თან სიმღერასაც ვუსმენ. რას? რას და სულ ახლახან ჯასტინმა ჩაწერა სიმღერა Where Are You Now და მას ვუსმენ. ეს ის სიმღერაა იახტაზე რომ მიმღერა მარტო ყოფნისას შენს მონატრებაში დავწერეო. მართალია ამის მოსმენა ჩემთვის ძალიან რთულია, რადგან ძველ დროს მახსენებს, მაგრამ სიმართლე გითხრათ იმ ლამაზი წუთების გახსენება სიამოვნება რაღაცნაირ სიამოვნებას მგვრის. შეიძლება ვიღაცამ გიჟად ჩამთვალოს, რადგან ჯუსო მიყვარს და მისი დაჟინებული თხოვნის მაგივრად მე გავიშვი და დავკარგე. ალბათ, ყოველ თქვენთაგანს აქვს კითხვა რატომ? რატომ და მინდა ბედნიერი იყოს, ბედნიერი იყოს ჩემს გარეშე. აი, ჩემ თავს კი საერთოდაც არ დავეძებ. მართალია, ჩემი მოსაზრება ბედნერებაზე თავად ჯასტინმა რომ გაიგოს, მეტყვის ჩემი ბედნიერება შენთან არისო, მაგრამ ეს ასე არ არის, რადგან ჩვენ უკვე სამჯერ ვცადეთ და სამჯერვე დავკარგეთ ერთმანეთი ამიტომაც მეოთხე ცდას აზრი არ აქვს. ჯობია ორივენ ჩვენ-ჩვენ ცხოვრებას მივხედოთ უერთმანეთოთ...