ხმაც ვერ ამოვიღე რომ რამე მეთქვა ან მეყვირა ან რამე. გული შიშისაგან მისკდებოდა. გაქცევა მინდოდა მაგრამ არ შემეძლო, ერთ ადგილზე ვიყავი დარჭობილი და ცრემლები მომდიოდა. უცებ ჯუსომ ხელი მომკიდა და ცრემლები მომწმინდა ამ დროს მე უკან-უკან დახევა დავიწყე და რაღაცის თქმაც მოვახერხე
- შენ.... შენ.... აქ..... ჩემს.... წინ... დგახარ..... ცოცხალი....
- .... - მან თავი დახარა და არაფერი არ მითხრა
- გთხოვ ამიხსენი რა ხდება ჰალუცინაციები დამეწყო თუ....
- არა ლიზ არანაირი ჰალუცინაცია
- არა არა შეუძლებელია
- კი შესაძლებელია მე გადავრჩი
- რაა??? აბა რა ხდება??? როგორ გადარჩი??? რატომ არ გამოჩნდი??? - თავში იმდენი კითხვა მიტრიალებდა რომ არ ვიცი
- ყველაფერს დაწვრილებით მოგიყვები, ოღონდ ჯერ ჩამეხუტე კარგი?
- არა არანაირად ჯერ ამიხსენი ყველაფერი - ცოტა კი გავბრაზდი, იმაზე რომ ამადენი ხანი დამალული იყო
- ლიზ...
- არანაირი ლიზ მიდი დაჯეჩი და მომიყევი ყველაფერი
- ხო ხო კარგი იღონდ ნუ მიბრაზდები
- რა? როგორ არ უნდა გავბრაზდე როცა მეუბნები რომ ამდენი ხანი დამალული იყავი
- ვიცი ვიცი დამნაშავე ვარ, მაგრამ....
- არანაირი მაგრამ მიდი მითხარი როგორ გადარჩი - და გვერდით ჩამოვიჯექი
- როდესაც კატასტროფა მოხდა მე წყალში ჩავვარდი. დაჭრილი ვიყავი მაგრამ მაინც მოვახერხე ნაპირამდე გამოსვლა. - ზედა აიწია და ჭრილობა მანახა - იქ ვიღაც მოხუცი კაცი დამეხმარა და მდგომარეობიდან გამომიყვანა, მერე გადავწყვიტე ქალაქში დავბრუნებულიყავი, მაგრამ ძალიან შემეშინდა, ამიტომ აქ წამოვედი
- რისი რისი შეგეშინდა?
- იმის რომ ვერ მაპატიებდი, იმის რომ უარს მიტყოდი
- რა უარს?
- რომ არ შემიყვარებდი
- მერე?
- მერე აქ მოსულმა შენი ამბის გაგება გადავწყვიტე და ინტერნეტ საიტებზე დავიწყე ბოდიალი. იქ შენი ძალიან ბევრი ფოტოები იყო ავარიის ადგილიდან. ერთი ვიდეოც კი ვნახე როგორ ყვირიხარ მიყვარხარ. ამან ძალიან გამახარა. მერე FaceBook-ზე ფანების მიერ გაკეთებული ფოტოები ვნახე, შენი დეპრესიის ამბავიც გავიგე და მივხვი რომ გიყვარდი
- მერე რატომ არ გაბრუნდი?
- მართლა ვაპირებდი, მაგრამ იმან გამაჩერა როცა გავიგე რომ ვენები გადაიჭერი
- რატომ რატომ? - ამაზე ძალიან გავბრაზდი და ტირილი დავივყწყე
- რატომ? იმიტომ რომ მივხვი რომ ჩემს საქციელს არასოდეს მაპატიებდი
- კარგი ერთი თავის დროზე რომ გამოჩენილიყავი გაპატიებდი მაგრამ....
- რა მაგრამ? მიდი თქვი - ჯასტინსაც აუცრემლიანდა თვალები
- მაგრამ ახლა აღარასდროს აღარ გაპატიებ
- ვიცოდი ვიცოდი აი ამიტომ არ უნდა მეტქვა შენთვის არაფერი
- რა??? არ უნდა გეთქვა არა??? მართლა საზიზღარი და აუტანელი ადამიანი ყოფილხარ - გამოვვარდი და წასვლა დავაპირე, მაგრამ ჯასტინმა დამიჭირა
- ლიზ გთხოვ არ წახდიდე - და მაკოცა
- არა ჯასტინ ბიბერ შენი დანახვაც არ მინდა გადი გაეთრიე - მე სახეში გავარტყი და გამოვიქეცი, ტაქსი გავაჩერე და აეროპორტში წავედი. ნამდვილად არ ვიცი ჯუსომ რა ქნა, მაგრამ ის კი ვიცი რომ ძალიან მინდოდა მასთან ყოფნა, მაგრამ სიამაყემ დამღუპა. იქიდან ისე გამოვედი, რომ უკან არც კი გამიხედია. მარტო მისი კოცნა მახსოვდა.
- გოგონა ხომ კარგად ხარ?
- დიახ - მგონი
- რამით შემიძლიან დაგეხმაროთ?
- უბრალოდ აეროპორტში წამიყვანეთ
მერე ტელეფონის ძებნა დავიწყე, მაგრამ აღმოჩნა რომ იქ დამჩა, თუმცა იქ ხომ ყველაფერი დავტოვე. მერე მობილური ტაქსის მძღოლს ვთხოვე
- უკაცრავად მობილურ ტელეფონს ხომ ვერ მათხოვებთ
- კი შვილო აი აიღე
- მადლობთ
- არაფრის
ნუკის დავურეკე
- ნუკ ნიუ-იორკში მოვფრინავ და გთხოვ აეროპორტში დამხვდი
- კი არაა პრობლემა შენ რა იყო ტირი?
- ხო ყველაფერს მერე აგიხსნი
