ყვეელაფეერი ისეთი კარგი და იდეაალუურრი იყყო,რა კარგად ვერთოობოდით,,რომ არაა ერთი ზარრი საქართვეელოდაან ...

ვცეკვაავდით ვერთობოდით,რომ სუუ სუუ შემთხვეევით,დავინაახე ჩეემი მობილუურრი როგორ ანათეებდაა მაგიდააზე.სასწრააფოდ გავიქეეცი მობილურისკეენ.ნომერს,რომ დავხედეე ქარრთული ნომერი იყყო.მეგონა მამა იქნებოდა და გარეთ გავვიქეცი რომ,ხმა კარგად გამეგონა..მაგრაამ შევცდი,როცა უცხო ადამიაანის,თაან ქართულაად მოლაპარააკის ხმაა გავიგოონეე

-გამარჯობა მაილიი.

-(მეე უცეებ დავიბეენი)HaLlo ვაიმე უკაცრაავათ დავიბეენი..გამარჯობათ,..

-მაილი,ვიცი ეხლა რაც ხდება თქვენთაან,არ მინდა სიამოვნეებაა ჩაგამწაროთ,მაგრაამ ვერააფერს დაგიმალაავთ.არ მაქვს ამის უფლეებაა..მე ექიმი ვაარ..

-(გული ამიჩქარრდაა) რაა ხდეეებააა?

-მამაშეენი,ბილი ავარიააში მოყვა.ნათესავეებმა მთხოვეს დამერეეკა რომ ,აუცილებლად გცდოდნოდა ეს ამბაავიი ..

ერთ ადგილაას გაავშრრი,რომ ვამბობ არ მეღირსა ბედნიერეებათქქო ჩეემი არაავის ჯეერააა.ძვლივსს ვთქვვიი:

-როგორ არრის ეხლააა?

-ერთი ოპოერააციაა უკვეეე გავუკეთეეთ,კარგად იქნებაა.საშიიშიი არაფერია ჯერ-ჯერობით..მცირე მოტეხილობააა..მთავარია არ ინერვიულოთ,თქვეენ ძალიაან შორრს ხაართ დაა მშვიდად იყაავთ,კარგაად იქნეებაა..

-მე მას მარტო ვერ დაავტოვეებ

-ის მარტო არარის მაილი..

-მესმის მაგრაამ,ის შვილეების გარეშეეაა.ხვაალვე ჩაამოვაალ.ძალიაან გთხოოვთ კარგაად მიხეედეთ..

-არ ინერვიულოთ..აუცილეელაად..

-გმაადლობთ...

და მობილუური გავთიიშეეე.ვაიმე ღმეერთო ჩეემო..რა გავაკეეთოო.საქაართვეელოში ,რომ უნდა დავბრუნდე ეგ კი ნამდვილად ვიიცი .აქ რა გამაჩერეებს,როცაა ვიცი რომ,მამა სიკვდილს ებრძვიის.ტეეის როგორ ვუთხრაა ეს ამბაავი..ვეერაფეერი გავიგეე,გაოგნეებული ვიყავი..მამაას რომ ,რამე მოსვლოდა თაავს არ ვაპატიეებდი..სასწრააფოდ ჯასტინს დავურეკეე.ბედი მქონია რომ იმ ხმაურში,ჩეემი ზარის ხმა გაიგო და გარეთ გამოვიდაა.ყვეელაფეერი ვუთხარი,და მანაც ძალიაან ინერვიულაა.ერთი მამის გამო და მეოორე რომ,საქართვეელოში ვბრუნდეებოდი,დაა არ ვიცოდი რამდეენი ხნით..

მირჩიაა,რომ ჯერ-ჯერობით არაფერი მეთქვაა ტეეისთვიის.როდესაც ქორწილი დამთავრდებოდა,მეთქვა მსუბუქი ,ფორმით,რომ არაა კარგაად,აან რააიმე ესთი,რომ თააფლობის თვეე,ტკბილაად და ბედნიერაად გაეტარეებინაა..

მაილი:ჯასტტინ შეენთაან სერიოზული სალაპრააკო მაქქვს

ჯასტინი:ვიცი ,მაილი ჩვეენ უკვე ვილაპარააკეთ,შენ წახვაალ რამდენი ხნითააც გინდაა.მე შეენ დაგელოდეები

მაილი:სწორეედ მაგააზე მინდა დაგელაპარაკო

ჯასტინი:რას გულისხმობბ?

მაილი:მეე რომ,წავაალ ჯასტინ,შეენ ყველანაირი უფლეება გაქვსს არ დამეელოოდო..შეენ შეგიძლიაა,რომ ვინმე სხვა შეგიყვარდეეს.მე არ გთხოოვ დალოდეებაას,არ მინდა ჩეემს გაამო დაიტაანჯო,ვინაიდან არ ვიცი როდის დავბრუნდეები..საერთოდ დავბრუნდეები კიიი ? 

ჯასტინი:ჯერეესერთი რამ გაფიქრეებინაა,რომ მე სხვაას შევიყვაარეებ..რამდეენი ხაანიც,იქნება საჭირრო იმდენ ხანს დაგელოდეებიი..და შეენ რათქმაუნდა დაბრუნდეები.რა კარიეერის მიტოვეებას,ესე ხელის კვრით აპირეებ?შენ გოონია მაგას გააპატიეებს მამაშეენიი ? 

მაილი:არ ვიცი ჯასტინ.წინასწაარ არაფერი ვიცი..კიდევ გეუბნეები,რომ არავინ არარფრისგაან ვართ დაზღვეეულიი..შეენ რაც გინდოდეეს ის გააკეთეე,გთხოოვ ჩეემს გაამო ნუ,დაინტაჯაავ თაავს..: (( და თაავი ჩავხაარეე.

ჯასტინი:რომ წახვაალ ყოველდღეე დაგირეეკაავ

მაილი:არა ჯასტტინ  არ დამირეეკო

ჯასტინი:რაატო?(მოწყენილობა შევატყვეე ხმააში)

მაილი:ვიცი რომ,შეენი ხმის გაგონეება,მომანატრეებს შენს თავს და აქ დაბრუნების სურვილს გამიმძაფრეებს.მე კიდე მამას იქეთ ვჭირდეები...გთხოვ არ დამირეეკო..დაა საერთოოდ შეეცაადე დამივიწწყყო...დღესვეე ჩავაალააგეებ ბარგს..საქართვეელოში გადაფრენა არ გამიჭირდებაა,მოქალაქეეობის მხრივ..დააა დაიმაახსოვრეე,რომ რაც არ უნდა მოხდეეს,მიყვაარხაარ უზომოდ,უსაზღვროდ.გთხოვ არაფეერი მითხრაა,მეეტი უბრალოდ გაჩუმდდიი..

ცრემლეები მომდიოდაა.მივეედი ვააკოცეეე.და სასწრაფოდ გავცილდი იქაურრობაას..მიხუეედაავად ყვეელაფრისა,არასდრროს ვიტყვი რომ,ეს დღეე ჩამწაარდაა,რადგაან ტეის ქორწილი ჩეემთვის ყვეელაზე სამახსოვრო დღედ დარჩეება ამერიკააში..დღევაანდელმა ჩეემა გართობაა,გადაწონაა დღევაანდეელი ტკივილი.ამავდროულაად ბედნიერი და ამავდროულაად უბედურრი ვაარ,,მაგრაამ ვიიცი ,რატომღააც დარწმუნებული ვარ,რომ მამას არაფერი მოუვა და ღმერთი მის თაავს არ წამართმეევს,უბრაალოდ ეს განსაცდეელი დავიმსახურე,რომ ერთხელ და სამუდააომ დავბუნდეე სამმშობლოში და არ დავივიწყყო ის.მე ესე ვთვლი,მეტი არაფეერი ვიიცი.აეროპორტში დავრეკე,და რეისი 3 ზეე იყყო ხვაალ )) ყვეელაფერი მოვაგვაარეე აეროპორტის საკითხეები დაა ჩალაგეებაა დავიწყეე..ძალიაან მიიჭირდა,მაგრაამ ვერ გადავიფიქრებდიი..ჯასტტინს ხმაა ,რომ გამეგონაა,რომ ვუყვაარვაარ და ასე და ასე შემდეეგ,ალბაათ ვეერ წავიდოდი,მისი ეს სიტყვეები ხომ, მასთაან დატოვეებას მომასწაავეებდა.ამიტომაც ვთხოვე გაჩუმეებაა..თვაალ ცრემლიაანი ვალაგეებდი ჩანთაას,რომ კარეებზე ზაარი გავიგონეე..ქვევით ჩავირბინეე,ანი და ნუკი იყვნეენ..

ნუკი:მააილი ჩვენ ყველააფერი ვიცით,ძალაიაან ვწუხვაართ

მაილი:გოოგონეებო : (ქორწილიდაან რატომ წამოდით?

ანი:არამარტო ქორწილიდაან,ჩვეენ საქართვეელოში მოვდივაართ

მაილი:რაა თქვეენ სულ გაგიჟდიით?ისედაც 1 კვირით იყაავით ჩამოსულეები და უკვეე მოდიხაართ?

ნუკი:აბა რაა მაილზზ...უჩვეენოდ წახვაალ ? 

მაილი:დიაახ,და თქვეენ ამ სიამოვნეებააზე უაარს არ იტყვით..

ნუკი:რათქმაუუნდა ვიტყვიით 

მაილი:არააა გოგონეებო..ძალიაან მეწყინებაა

ანი:დაფიქრდი მაილი,რომ ჩახვაალ და მამსთან წახვაალ,განა არ გჭირდეება გვერდით დგომი ვინმეე?

მაილი:გოგონეებო,ძალიაან ბევრი ნათეესავიი მყვაას

ანი:მე მეგობაარს ვგულისსხმოობ

მაილი:1 კვირაში ხომ ჩაამოხვაალლთ?

ნუკი:მააილი 5 დღეე არაფეერ წყვეეტს.ჩვეენ ისეევ ჩამოვალთ აუცილეებლად აქ ,როცა ბილი კარგად იქნება.ეხლაა კი ამერკიააზე მეტაად,საქართვეელოში უფრო გჭირდეებით .დამიჯერე მაილზ.და აღაარ შემეწინააღმდეეგოო.

მართლეები იყვნეენ და გავჩუმდიი..

მეც ვიცოდი,რომ მარტო ,მეგობრების გარეშეე,მეგობრები კი მყაავდაა,მაგრამ ვგულისხმობ ესეთ ახლოს მეგობრიების გარეშე გამიჭირდეებოდა,ის 5 დღეეც კი ,მაგრაამ არ მინდოდაა ჩეემს გამო დატოვეებიათ აქაურობაა..

მათ როგორც ყოველთვის გამამხიაარულეს,დ ყოველანაიირრი ტკივილი დამავიწყეს.

ბარგი ჩავალააგეეთ..მე მხოლოდ ტანსაცმელები ჩავალააგე,ჩეემ ნივთეებს კი აქ ვტოვეებდი,რადგაან საკამაო რაოდეენობა ამშვანეებდაა ჩეემი საქაართვეელოს ოთაახსსაც.

უკვეე ყვეელააფერი მზაად იყო,ხვაალინდეელი ტანსაცმეელიიც.ერთაადერთი რაც და ვინც გულს მტკეენდა ჯასტინი იყყოო...ცოტა ჩავფიქრდდი და მოვიწყინეე..

ნუკი:(იმწამსვეე შემატყო_ნამდვილ მეგობაარს,ხომ შეენი მუნჯურადააც ესმის)ჯასტინზეე ფიქრროობ?

მაილი:აამ კიიი .

ნუკი:წადი და ნაახეეე.

მაილი:გამეცინაა.:დდ რაა?რა სისულელეეაა.

ანიც მისაღეებ ოთაახში იყო და ჩაგვეერთო დიაალოგში:

ანი:რათქმაუნდა,შენ ეხლა ადგეები,ჩაიცმეევ დაა ნახაავს მაას.

მაილი:ძალიაან გთხოვთ,მაგის გარდა ყვეელაფერი მითხაარით..გამორიცხულიააა.

ნუკი:შეენ რომ,გენახააა,რა საახით გვიყვებოდა,როდესაც გითხრა რომ საქართვეელოში ბრუნდეებოდიი..ვფიცაავ ტირილი მომინდაა.

მაილი:ვიცი ნუკი ვიცი მაგრაამ არ შემიძლიაა.

ანი:წადი წაადი..ჩვეენგვიაან ტეის,მსუბუქი ფორმით როგორც დაგვარიგე ყველაფერ ვეტყვით,რომ არ ინერვიყლოს,3 საათისთვის კი ბარგეებით გამოგივლით...

მაილი:აამ წაავიდეე?(დაა წარბები საწლაად ავწიე)მეე ხომ ასე ძალიაან მინდოდააა მისი ნახვაა..ბოლოჯეერ.. : ( მხოლოდ ერთხეელ და მორჩაა.

ანი:კი კიი წწაადი მაილი,,წადდი..

მეც...........