აგვისტოს ცხელი დღეები იიდგა. მე და Jay დასასვენებლად ვიყავით ბათუმში. საღამოს აივანზე ვიჯექი, როდესაც მობილურმა დარეკა :
- გისმენთ ? ))
- გამარჯობა sally) ბოდიში რომ გვიან გაწუხებ, მაგრამ ისეთი ამბავი მაქ ხვალამდე ვერ მოვიცდიდი .. - ეს ჩემი მეგობარი და ასევე ჩემი თანაშემწე ბობი იყო.
- არა რა შეწუხება, მიდი მალე მითხარი გამისკდა გული.. - ძალიან ავღელდი
- ესიგი მომისმინე. ერთხელ სტუდიაში რომ გამღერე გახსოვს ? არ გაბრაზდე და საიდუმლოს გაგიმხელ : ) იმ დგეს ჩავწერე შენი ნამღერი და ამერიკაში ერთ-ერთ კომპანიას გავუგზავნე. გუშინ შემეხმიანენ და მითხრეს რომ ძალიან მოეწონე, მე ყველაფერი მოვუყევი შენს შესახებ და ბოლომდე არც კი მომისმინეს ეგრევე მაჯახეს ხვალვე თუ ჩამოვა სამსახურიც ექნება და მუსიკალურ წარმატებებშიც დავეხმარებითო. გესმიის? - მე გაოგნებული ხმას არ ვიგებდი ასე მეგონა გული გამიჩერდა, მეგონა კი არა გაქვავებული ვიყავი - საალ გოგო, შოკში ხაარ ? 
ამოიგე ხმაა ! ცოცხალი ხარ ? - ააააააააააააააააააააა. ... - მე კივილი დავიწყე - არა არ მჯერა ! : | რა იყო დგეს პირველი აპრილია ? გეყოს მეორედ ეგეთი რამ აგარ მითხრა : |
- საკაიფოს მცალია ეხლა მე ?! სასწრაფოდ ხვალისათვის ბარგი ჩაალაგე და შენ და შენი შვილი ამერიკაში მიდიხართ ! ბილეთები უკვე გიყიდეთ ! კაი ეხლა წავედი საქმეები მაქ !
- კიმაგრამ მე..... - არც მაცადა ლაპარაკის დამთავრება ტელი გამითიშა. ასევე გაოგნებული ჩამოვჯექი. ცრემლები მომდაგა და ავტირდი. მე ისევ ამერიკაში უნდა წავსულიყავი, ჩემს მოგონებებთან. ისე მომაწვა დარდი თითქმის მთელი ღამე გავათენე, ჯასტინთან ახლოს ვიქნებოდი მაგრამ არა მას არ უნდა გაეგო არაფერი. ოთახში შევედი და მზინარე Jay-ს მივუწექი და ჩავეხუტე. ასე ფიქრებში ჩამძინებია.. დილით 10 საათზე საშინელმა კაკუნმა გამაღვიძა. ავდექი სასწრაფოდ კარები გავაღე.
- კიდე წევხარ ? გუშინ რა გითხარი ? ! - ბობი ოთახში შემოვარდა თითქოს არც არაფერი მომხდარიყოს , ან აქ რა უნდოდა არაფერი აუხსნია, ეგრევე ეცა და კარადიდა ტანსაცმელების გადმოლაგება დაწყო
- ბობ რა ხდება ? აქ რა გინდა ? - მე ისევ კარებთან ვიდექი და ვუყურებდი
- როგორთუ რა ხდება გუშინ არ მითქვამს გამოგივლი და წამოგიყვანთთქო ?
- არა : |
- ხო კაი ეხლა გეუბნები და იქნებ მომეხმარო ჩალაგებაში ? ! )) - გამეცინა და მაგრად ჩავეხუტე
- მადლობა მადლობა ! ამას არასოდეს დაგივიწყებ 
ნუ ვეცდები - ოჰ ოჰ მორჩი ეხლა მალე გაგვიანდებათ. ბავშვი გააღვიძე და წავედით..
ასე სასწრაფოდ გამოგვყარა სასტუმროდან და შეგვყარა თვითმფრინავში.. Jay-ს მთელი გზა ხმა არ ამოუღია, ისიც კი არ უკითხავს სად მივდიოდით, რაც მისგან ძალიან გამიკვირდა. საღამოს უკვე იქ ვიყავით. აეროპორტიდან სასტუმრომდე ტაქსით წავედით. - დედა სად ვართ ? : | მე მეგონა თბილისში მივდიოდით : (
- გამეცინა და მაგრად ჩავეხუტე. აქ ძალიან მოგეწონება ნახავ, გპირდები არ მოიწყენ :*)) გზაში ქუჩებს ვათვალიერებდი. მახსენდებოდა ძველი დრო, რა ბედნიერი ვიყავი ..როგორ მინდოდა ბავშვობაში დაბრუნება.. სწორედ ამ ფიქრებსში ვიყავი გართული როცა კინოთეატრს ჩავიუარეთ და დავინახე ჯასტინის პლაკატი, თავი ვერ შევიკავე და ცრემლები მომადგა, ამის მერე თავი დავხარე და გარეთ არ გამიხედავს სანამ სასტუმროსთან არ მივედით.
უბრალო სასტუმროში დავბინავდით. ამ დღემაც ჩვეულებრივად ჩაიარა, ნუ რაღა ჩვეულებრივად ერთ დღეში ამერიკაში აღმოვჩნდით მაგრამ მაინც...
