პირველ სართულზე,ნინო სახლში არ იყო როგორც ყოველთვის,ეს
არც გამკვირვებია,უცბათ კარის ხმა გავიგე,ძალიან გამიკვირდა ამ დილა
უთენია ვინ უნდა,თუმცა რა დილა უთენია კვე 2 საათი ხდებოდა,
კარებთან მივედი და გავაღე,ეს დუგლასი იყო,
-ვა დუგლას შენ აქ საიდან?
-ჯერ გამარჯობა,როგორა ხარ?
-რავი კარგათ შენ?
-რავი მეც კარგათ.ეხლა რისთვის მოვედი,
-გისმენ,
-მოკლედ ეხლა უნდა ახვიდე შენს ოთახში მოძებნო რამე ლამაზი
კაბა,ყიდვის დრო არ გვაQ,და ეხლავე მივდივართ პრესკონფერენცია
მივდივართ.
-მოიცა და ამას ეხლა რატო მეუბევი,?
-აბა როდის მეთქვა მეც ეხლა დამირეკეს და მიხრეს რომ შენთვის
გამოომევლო,და მეთQვა,
-ოოო,აუუ ჩემი მეზარებაა წამოსვლაა:@:@:@
-რაა გეზარება შენ ცუდად ხომ არა ხარ,?
-კარგი ხომე მაღლა ავალ გამოვიცვლი და ჩამოვალ.შენ აქ
დამელოდე და მალე ჩამოვალ,არ მოიწყიინო,თუ გინდა ტელევიზორს
უყურე თუ გინდა ნოუთბუქი მანდ დევს და სადაც გინდა შედი:):)
მე კიბეებზე ავედი ოტახში,წყალი გადავივლე უცბათ,გამოვედი,
მაკიაჟი გავიკეთე კაბა ჩავიცვი,და თმები გავისწორე,გაშლილი დავიტოვე,
შემდეგ ისევ პირველ სართულზე დავბრუდი,დუგლასი youtube_ეზე
იყო შესული და რაღაც ვიდეოც უყურებდა,მერე მეც მივუახლოვდი
და დავიახე რომ ელენის შოუს უყურებდა,სწორედ იმ გადაცემას
რომელშიც ჩემზე იყო თემა მომზადებული,და ზუსტად იმ მომენტს
როდესაც ელენი მეკითხებოდა ჩემსა და დუგლასზე,
-დუგლას რა ხდება?
-არა არაპერი,უბრალოდ არ ვიცოდი რომ ჩვე შეყვარებულებს
გვეძახდნენ:D:D:D:Dისე კარგი წყილი ვიქნებბით:D:D:D.
-დუგლასს!!!
-კარგი ხო ვხუმრობ მე შენ ვერასოდეს შემოგხედავ როგორც გოგოს,
შენ ჩემი დაიკო ხხარ:*:*:*
-ვერც მე შემოგხედავ როგორც ბიჭს.
-და ჯასტინს
-არ მინდა მაგაზე ლაპარაკი.
-რატომ არიდებ თავს,გიყვარს ხოო?
-დუგლას,
-არა გყვარს.
-არა,
-კი.
-არა,
-კი და ვსო აღიარე რომ გიყვარს და თან სიგიჟემდე,
-კარგი მიყვარს ,არ ვიცი მეკეტება,და საშინლად მენატრება,
-რა მოხდა თქვენს შორის.
-აუ ეხლა ამისთქმას აზრია არაქქ მერე გეტყვი ყველაფერს,და თან
პრესკონფერენცია_ზე გვაგვიანდება,
-კარგი მაგრამ სხვა დროს ვერ დამიძვრები,აინც გათქმევინებ ყველაფერს.
-კარგი ხოო.მე და დუგლასი გარეთ გავედი.გარეთ რა თქმა უნდა
უამრავი პაპარაცი იყო,მალევე მივედით მანქანასთან,და ჩავჯექით
საჭესთან დუგლასი დაჯდა,მალევე მივედით იმ ადგილას სადაც
პრესკონფერენცია იმართებოდა,სკამებზე დავჯექოთ და დაიწყო,
უამრავ შეკითხვას სვამდნენ როგორც კინოსთაან დაკავშიირებით ასევე
ჩვენს პირად ცხოვრებაზეც,ვცდილობდი მოკლედ მეთქვა ყველაპერი,
მაგრამ ერთი ჟურნალისტი წამოდგა და ისეთ შეკითხვა დამისვა,
რომელსაც ნამდვილად არ ველოდი,
-გავიგეთ რომ შენი და ჯასტი ბიბერის ურთიერთობა დამთავრდა
მხოლოდ იმიტომ რომ თქვე ჯასტინს უყვარხართ,ეს სიმართლეაა?
ამ კითხვამ ძალიან დამაბნია,ხმას ვერ ვიღებდი,მერე დუგლასმა
შემომხედა და მიხვდა რაც უნდა გაეკეთებინა.
-თუ შეიძლება სხვა კითხვა,შემდეგი,(დუგლასმა ჩემს მაგივრად
თქვა)
-რატო არიდებთ ამ კითხვას თავსს,????მოდიოდა კითხვები
ჟურნალისტებისგა,ყველა ერთი და იმავე კითხვას სვამდა,დიდი დრო
იყო გასული მას შემდეგ რაც პრესკონფერენცია დაიწყო,ამიტომ
ჩვენმა მენეჯერებმა (ჩემი და დუგლასის)თქვეს,
-პრესკონფერენცია დამთავრებულია,მადლობა მობრძანებისთვის,
მე კიდევ შოკში ვიყავი,ვერ გამეგო საიდან შეიძლებოდათ სცოდნოდათ
ეს ამბავი,უკვე ცუდად ვიყავი,დუგლასმა ხელი გამომიწოდა და
სკამიდან წამომაყენა,შEნოიდან მალე გავედით,დუგლასი
იხვდა რომ არაფრის თავი არა ქონდა და ეგრევე სახლში წამიყვანა,
მიმიყვანა სახლში,თვითონ კი თავის სახლში წავიდა,რადგანნ მე
არავისთან საუბრის თავი არა მქონდა,სახლში შევედი პეხზე გავიხადე
ჩანთა სადღაც მივაგდე,და ეგრევე ჩემს ოთახში ავედი,ავიღE ჩემი
აიფონი და მაიკლ ჯექსონის you are not alone ჩავრთე ეს სიმღერა
ჩემთვის წამალივით იყო,თუმცა ჯასტინზე ფიქრს ვერსად გავურბოდი,
ძალიან მაინტერესებდა ასიდან იცოდა იმ ურნალისტმა ის ამბავი?
ჩემს თავს სულ ერთი და იგივე შეკითხვას ვუსმევდი,,საიდან, ან
როგორ გაიგეს,,თუმცა ამ კითხვაზე პასუხი არ არსებობდა,გადავწYვიტე
გამესეირნა,თუმცა ჯერ ჩემი ნოუთბუქი ავიღე და ერთ-ერთ
პაპარაცულ საიტზე შევედი ამან ხო სულ გამაგიჟა,ახალი სიახლე
ვნახე, რა მოხდა ელენესა და ჯასტინს შორის, ,,ნუთუ ჯასტინს
ელენე მართლა უყვარს? ,,რატომ არიდებს ელენე ჯასტინის
თემაზე ლაპარაკს?,,ამან სულ გამაგიჟა,ბოლოს კომპიც გამოვრთე,
ჯინსის შარვალი კედები,და მაიკა ჩავიცვი რომელსაც კაპიშონი ჰქონდა,
რათა არავის ვეცნეე,და სახლიდან გავედი,კიდევ კარგი რომ გარეთ
პაპარაცები არ იდგნენ,თმები გაშლილი მქონდა,ამ გაშლილ თმებზე
კაპიშონი მეფარა,მოკლედ სახე დაფარული მქონდა,და ვერავინ მიცნოობდა
ბევრი ვიბოდიალე,არ ვიცი სად დავდიოდი,სადაც ჩემი ფეხები
წამიყვანდა იქ მივდიოდი,თავი დახრილი ქონდა,უცბათ რაღას ძლიერ
დარტყმა ვიგრძენი,წონასწორობა ძლივს შევინარჩუნე რომ არ წავქცეულიყავი,
ვიგაცას მწარედ დავეჯახე,
-აუ მაპატიეტ რა არ ვიყურებოდი წინ,აუ ბოდიშით რა ვერ შეგამჩნიეთ
(იმდენი ბოდიში ვუხადე რომ,და უცბათ თავი ამოვწიე და დავინახე
ჯასტინი)ხმას ვეღარ ვიღებდი,უცბათ მომვარდა და მაკოცა,ჯერ ვერაფერი
ვიგრძენი,შემდეგ კი ფოტოაპარატების ხმა,პაპარაცები გარს გვეხვია,
და სურათებს გვიღებდა,კიდევ კარგი სახის დაფიქსირება ვერ შეძლეს,
