ძალიან ბედნიერი ვიყავი,აი დადგა ჩემი საქართველოში წასვლის დღეც,

დილას ნინომ გამაღვიძა,ნახევრად მეძინა და ისე ვიცმევდი,ბოლოს კი

ისე ავღმოჩნდი აეროპორთში ვერაფეეივიგრძენი,ყველანი იქ იყვნენ

პაპარაცები,ფანები,უბრალოდ ადამიანები,ჯასტინიცმოვიდა,

-აუ ჯასტინ მომენატრები,

-მეც მომენატრები,როგორუნდა გავძლო უშენოდ ერთი თვე,

-ჯასტინ ერთი არა ორი კვირა,შენ ხომ დამპირდი შენს დაბადების

დღეზე მანდ ვარო,

-ხო ვიცი,მაგარმ ეს ორი კვირა ისე გაიწელება თითოს ორი

საუკუნეაოო,

-არაფერიც მალე გავა,აი ნახავ,თან ხო იცი იქ ჩემი დაქალი მელოდება

რამდენი ხანია არ მინახია ისე მომენატრა,

-ვიცი,ააუ მიყვარხარ,და ერთმანეთს ისე ვაკოცეთ რომ ვერავინ

შეამჩნია,მერეკი ექსკალატორზე დავდექი,რეგისტრაცია გავიარე,

და თვიმფრინავში ჩავჯექი,ჩამეძინა რომ გავიღვიძე უკვე თბილიში

ვიყავი,თან გახარებული ვიყავი თან დაღონებული.თვითმფრინავიდან

გადმოვედი ბარგიც გადმოვალაგეთ,აეროპორტში ელენე უნდა

დამმხვედროდა,უცბათ ელენე დავინახე,მანაც შემამჩნია.,ჩემოდნები

დაბლა დავყარე და მისკენ გავიქეცი.ერთმანეთს მაგრამ ვეხუტებოდით/

-ვაიმე ელენე როგორ მომენატრე:*:*:*

-მეც ლელე(ლელე ეს ჩემი ზედმეტ სახელი იყო რომელიც ელენემ

შემარქვა რადგან როდესაც ელენეს ეძახდნენ მე ვიხედებოდი ან როცა

მე მეძახდნენ ის იხედებოდა ამიტომ რომ გავერჩიეთ მე ლელე დამარქვეს,

ასე ვიქნებოდი ჩახუტებულები კიდევ დიდხანს რომ არა ჯასტინის

ზარი,უცბათ ამოვიღე აიფონი და ვუპასუხე,

-ხო ჯასტინ,

-როგორ ხარ,ხომ არ დაიღალე უკვე ჩახვედი,რამე ხომ არ გჭირდება,

როგორ იმგზავრე?

-ჯასტინ!!!

-რაააა:?:?(მკითხა საცოდავათ)

-კარგათ ვარ,არ დავღლილვარ უკვე ჩავედი,არაფერი მჭირდება,კარგათ

ვიმგგზავრე დაწყნარდი:?:?:!!

-რა იყო მე შენზე ვზრუნავ,

-და Eჭვიანობ,

-არა,

-კი!!

-არა!!

-კი!!.

-კარგი ხო ოტა ვეჭვიანობ.

-ცოტააა???:D:D

-კარგი ხო ,ვინ დაგხვდა აეროპორტში?

-ელენე,

-ისე როგორია ელენე,როგორი თვალები აქ,ლამაზიაა,შეყვარებული

ჰყავს,რამდენი წლისააა ჩემთვის შესაფერისიაა???

-და შენ გგონია მაგით მაეჭვიანებ,მაგას ვერ ეღირსები,

-კარგი ხოოო.უკვე მენატრები იციი:(:(:(

-მეც მენატრები,არაუშავს დღეს 20_ია 3 მალე მოვადა შენც ჩამოხვალ

-ხხო აბა რაა,კარგი ეხლა წავედი და დაგირეკავ მერე,

-კაეგი მიყვარხარ,

-მეც,და გავუთიშე ტელეფონი,

-ლელე ვინ იყო.

-ჯასტინი სხვა ამ ტელეფონზე მგონი არავინ რეკავს:D:D

-აღარ მივდივართ?

-კიკი,აი ეხლა მძღოლი მოვა მე დავიქირავე,და სახლში წაგვიყვანს,

-უი ლელე სულ დამავიწყდა ეხლა მე ხომ მთელს მსოფლიოში

ყველაზე მაგარ მსახიოსა და მომღერალთან ვდგავარ,

-აუ ელენ არ დაიწწყო ეხლა გთხოვ,

-OMG.ღმერთო ჩემო ეს შეუძლებელია,ელენე ვაიმე თქვენთან

ფოტოს გადაღება შეიძლება?აუ ავტოგრაფიც რა თუ შეიიძლება.

მე თქვენი დიდი ფანი ვარ,

-აუ ელენ გეყოფა წავიდეთ ეხლა,

-ხო კარგი,

-გარეთ გავედით მთელი ნქართული მასმედია იქ იყო,ამათმა

საიდან იცოდნენ ის ვერ გამეგომძღოლიც მოვიდა და სახლში მიგვიყვანა,

სახლი არც დიდი და არც პატარა იყო იმხელა იყო მე ელენეს და ჯასტინს

რომ გვყოფნოდა,სახლში მალე მივედით,ბარგი ამოვალაგაეთ,ელენე

იმაზე დავიყოლიე რომ სანამ საქართველოში ვიქნებოდი ჩემთან

იქნებოდა მერე კი ამერიკაში წამომყვებოდა,მაგარმ თვითონაც

მთხოვა რაღაც,

-აუ ლელე გთხოვ რა სანამ აქ ხარ იარე ჩEმთან ერთად სკოლაში და

ერთად დავამთავროთ მე_10 კლასი,უკვე აღარ შემიძლია იმათ

ხელში,იქ შენ მაინც მეყოლები,,მე დავთანხმდი,დავრეკა დასღაც

სავახშმოდ წავსულიყავით,თავიდან მანქანით მივდიოდი მაგარმ

მერე გადავწყვიტეთ ფეხით გაგვესეირნა,მე და ელოს ერთნაირი

გემოვნება გვქონდა,ამიტომ ორივე შორტები გრძელი მაიკა,იმან

ქონვერსის კედები მე დოქტორ მარტენსები და შემოსაცმელები

ჩავიცვით,თუმცა მერე გავიხადე რადგან გარეთ ცხელოდა,ჩანთები

ავიღეთ და გარეთ გავედით,ერთერთ რესტორანში წავედით ძალიან

მქონდა მონატრებული ქართული საჭმელები,და თითქმის ყველაფერი

დავაგმოვნე,შემდეგ კი გასეირნება გადავწყვიტეთ,ელენემ წამიყავანა

იმ ადგილზე სადაც ადრე ჩემი ზველი ეგრედ წოდებული,,გრუპა,,

იკრიბებოდა,იქ თითქმის ყველანი იყვნენ,იყვენენ ჩემთვის უცხოეეიც,

ელენე წინ მიდიოდა მივიდა ყველასან და გადაკოცნა მე მას უკან მოვყვებოდი,

ერ ნელი ნაბიჯებით,ღამე იყო და კარგათ ვერ მხედავდნენ მერე

კი უკვე სინათლეში შევედი და ყველას აღფრთოვანებული სახხე უნდა

გენახათ,ზოგიერთი უცხო გოგო ჩემიფანი აღმოჩნდადა კივილი მორთეს.

ბოლოს ძლივს დავაწყნარეთ.სურაები გადავიღეთ და ავტოგრაფებიც

დავარიგე,მერე უცბათ ტელეპონმა დარეკა,ამოვიღე ცემი აიფონი

და ჯასტინი იყო,

-ლელე ვინა(მკითხა ელენემ)

-შენი აზრით?

-ჯასტინი.

-აჰა,და ვუპასუხე ტელეფონს,ყველა გაჩუმდა მე დავიწყეინგლისურად

ლაპარაკი,ყველა მე მიყურებდა.

-ხო ჯასტინ.

-კუ როგო ხარ?(კუ ეს კიდევ ერთი ჩემი ზედმეტ სახელი იყო რომელოხ

ასტინმა შემარქვა რადგან როდესაც რმის მოტანას მთხოვდა კუსავით

დავჩანჩალებდი და ნელა მიმქონდა)

-კარგათ,რა არის რისთვის დამირეკე?

-მომენატრე.

-მეც,

-ვისთან ერთად ხარ სად ხარ?

-ოო ჯასტინ რა ნერვებს მიშილის ეგ შენი ეჭვიანობის სცენა(ლამის ვუყვირე,ნუ ყვირილი გამოვიდა იმხელა ხმაზე ვუთხარი,)

-კარგი რა მითხარი სად ხარ?

-ეზოში?

-ეზოში ვისთან ერთად,

-ელენესთან!!

-და არ გეშიანია?

-რისი,

-შენი რომელიმე გიჟი ფანი რომ მოვიდეს და რამე დაგიშავოს?

-არა,

-აი მე კი მეშინია!!!

-ოოკარგი რა არაფერი მომივა,ნუ ნერვიულობ

-კარგი ხო,

-მიყვარხარ!!

-მეც მალე გნახავ?უკვე არ რამოდენიმე საათია რაც არ მინახიხარ

და საშინლად მენატრები,

-კარგი ხო მერე დაგირეკავ.თელეფონი გავუთიშე,ელენემ კი მკითახა

რა უნდოდა მე კი ქარტულად ვუპასუხე,აღარც კი მახსოვდა იქ მდგომი

ხალხი.

-რა უნდოდა ლელე.

-რაოდა მიყვარხარ და საშინლად მენატრებიაო>ეს ვთქვი თუ არა

ყველა გაკვრვებული იყუურებდა ეს მზერა ვერ შევამჩნიე,

-კარგი რა უყვარხარ ბიჭს და რა ქნას ,ენატრები,მერე კი მივხვდი

რატომ მიყუებდნენ ასე უცნაურადდა ელენს ვთხოვე სახლში

დაღლილები ვიყავით ამიტომ დავჭექი,ელენე ჩემს ოთახში დავაწვინე

მონატრებული ვიყავი,ასტინს ველაპარაკეთ სკაიპით,მერე კი ერთმანეთ

ჩავეხუტეთ და დავიძინეთ,დილით ორივეს ადრე გაგვეღვიძა.8_ის

ნახევარი იყო საათ რომ დავხედე.მერე ავდეQით მოვწესრიგდით

და ტანსაცმელი ჩავიცვით,ასე რომ ვთქვათ ძერსკულ ზმანზე ვიყავით.

პირველ სართულზე ჩავედით,სასადილოში,ჩაი დავლიეთ და ცოტახანი

ვილაპარაკეთ უკვე 9 საათი იყო ამიტომ მანქანის გასაღები ავიღე და

გარეთ გავედით,მანქანაში ჩავჯექით საჭესთან მე ვიჯექი,და სკოლაში

წავედით,თითქმის ყველა გარეთ იყო დიიდი უ პატარა,სკოლის

ეზოში შევედით თუ არა ჯერ მანქანამ მიიბყრო მათი ყურადღება,

მერე მანქანიდან ჯერ ელენე გადმოჯდა და ყელა მას დააეხვია ,

შემდეგ კი მე გადმოვედი და მათი ყვირილი დაიწყო,ისიც

კი ვისაც ადრე არ ვევასებოდი ჩემი ფანები გამხდარან,თავიიდან

ცოტა გაუჭირდათ ჩემთან შეგუება როგორც მოსწავლესთან მაგარმ