არ ვიცი რას ვიზამ უშენოდ... შენ ხომ მთელი ჩემი ცხოვრება ხარ... გთხოვ, დარჩი ჩემთან გთხოვ არ დამტოვო... ყველფერი ხომ მხოლოდ დაიწყო... მაგრამ უკვე გაქრა, გაქრა როცა შენ წადი ანუ სამუდამო მარტოობა დაიწყო
თუ მინდა მოგიყვეთ ჩემი ისტორია უნდა დავიწყო თავიდა, ჩემი ბავშვებიდან, როცა ის გავიცანი. მაშინ ძალიან პატარა ვიყავი... ჩვენ ერთად გავიზარდეთ. ჩვენი ოჯახები მეგობრობდნენ, ამიტომ ასე ვთქვათ მე და ის ერთად გავიზარდეთ. პატარები რომ ვიყავით ორივე ვოცნებობდით მომღერლობაზე. თამაშში ვწერდით სიმღერებს, სარკის წინ სავარცხლით ვმღეროდით, მოკლედ ბევრ რამეს ვაკეთებდით რაც ახლა სასაცილოდაც კი არ გვყოფნის. ასე თამაშ-თამაშში შეგვიყვარდა ერთმანეთი, ბავშვურად მაგრამ მაინც შეგვიყვარდა... უფროსწორად იმ დროს ბავშვურად. ჩვენს სიყვარულზე იმ დროს ყველას ეცინებოდა, მაგრამ ეს სულაც არ იყო სასაცილო, რადგან ამ სიყვარულმა შემდეგ და შემდეგ სერიოზული სახე მიიღო, ამას კი ხელი განშორებამ შეუწყო. რა განშორებამ? განშორებამ რომელმაც ყველაფერი შემძინა. მე ბავშვობიდან მძიმე ავადმყოფობა მჭირს, უკურნებელი სენი, სენი რომელსაც ჩემი მოკვლა შეუძლია, მაგრამ ჯერ ღვთის წყალობით ცოცხალი ვარ.... სწორედ ამ სენის გამო გადავედი ლონდონში... იმ დღის შემდეგ როცა ჩვენ აეროპორტში ერთმანეთს დავშორდით(მაშინ 5 წლის ვიყავი, ის კი 6-ის) ის აღარ მინახავს... ან კი სად უნდა მენახა? 10 წელი გავიდა და მე ისევ უკან ვბრუნდები. უკან ლოს-ანჯელესში... ხო სულ დამავიწყდა მეთქვა მე ელენა მქვია მას კი ჯასტინი, დიახ სწორად მიხვდით ის ჯასტინ ბიბერია
|
