ტელეფონში ყველა ჯასტინის სურათი, მესიჯი და სიმღერა წავშალე. არ მინდოდა რომ რამეს მისი თავი გაეხსენებინა. მერე კი ცრემლებად ვიქეცი... ამ დროს ჯასტინი პალატაში გიჟივით შემოვარდა
-გადი აქედან - ვუყვურე მე
-ელენა გამაგებინე რა ხდება?
-რა რა ხდება... რატომ არ მითხარი რომ სინდის ხელი თხოვე?
-ეგ ოთხი წლის წინ იყო... ნუ გადამრიე მაგას რა მნიშვნელობა აქ
-აქ... იმიტომ რომ ის ვინც აქ უყვართ არც იმის ცოლად მოყვანაზე არ ფიქრობენ
-აუ კარგი რა მგონი იმის ღირსი ვარ რომ ჩემი გჯეროდეს
-არა არ ხარ...
-რატომ? რატომ? ამიხსენი რატომ?
-მართლა რომ გიყვარდე მაგას მეტყოდი და სინდის არ მისცემდი უფლებას რომ ჩემთვის წამოეძახებინა... ვითომ არ იცოდი რომ მაგას იზამდა
-არა არ ვიცოდი....
-ოოჰჰ... შენ ჩემზე კარგად იცნობ სინდის...
-ერთხელ... ცხოვრებაში ერთხელ მაინც დამიჯერე ადამიანო - მოვიდა და ხელები მომკიდა
-ღირსი რომ იყო დაგიჯერებდი - და ხელი გავაშვებინე
სახე შეეცვალა. კარებისკენ წავიდა და მომაძახა - იქნებ მართალია ხარ და ისევ სინდი მიყვარს... იმიტომ რომ მე არ შევიყვარები მას ვისაც ჩემი არ ჯერა - და კარები გაიჯახუნა... ვაიმე რა ცუდად გავხდი არ სიტყვებზე.... ეს ყველაზე ცუდა რა იყო რისი თქმაც ჯასტინის ჩემთვის შეეძლო. მარტო დავრჩი და ცრემლებად დავიღვარე. ამ დროს პალატაში სტელა შემოვიდა
-რატომ ტირი ელენა?
-ჯასტინმა... მითრა რომ იქნებ მართალი იყავიო რომ მეუბნებოდი ისევ სინდი გიყვარსო იმიტომ რომ მე შენნაირს არ შევიყვარებდიო
-რა? და რატომ გითხრა ეგ? მაგას უმიზეზოდ არ გეტყოდა... რა მოხდა?
-ჩემთან სინდი მოვიდა და მითხრა რომ ჯასტინმა მას ხელი თხოვა... მე გავბრაზდი და ჯასტინს ვეჩხუბე, მან კი ის მითხრა
-... ღირსი ყოფილხარ... შენი ამბავი რომ ვიცი ისეთს ეტყოდი რომ გულს ძალიან ატკენდი
-... რატომ მეუბნები ეგრე? რატომ მეუბნები რომ ღირსი ვარ?
-იმიტომ რომ დაქალი იმისა სიმართლე რომ ილაპარაკოს და კარგად იცი რომ ტყუილებს ვერ ვიტან....
-ხოო კარგი.... და იქნებ უკეთესიცაა რომ მითხრა... ახლა უფრო შევძლებ მის დავიწყებას
-და რატომ უნდა დაივიწყო?
-იმიტომ რომ ჯასტინი ჩემს გარეშე უკეთ იქნება
-შენ რა გაგიჯდი?
-არა სულაც არა... ეს არის სიმართლე და ასეც იქნება
-არა შენ მართლა გაგიჯდი - და სტელაც გარეთ გავარდა
