- ჰაი სელ

 თავიდან ვერ ვიცანო ვინ იყო, გამიკვირდა რომ მიცნობდა.

- ვინ ხარ ვერ გხედავ?

- მე ვარ, ჯესი :)

- ჯესი? აქ რა გინდა?

- შენ ვის ეკითხები :) შენ რა გინდა :) ეს რა საშენო ადგილია :)

- დამცინი?

- არა სულაც არა უბრალოდ მაინტერესებს :)

- მეგობრებთან ერთად ვსეირნობდი და აქ აღმოვჩნდი

- მეგობრებთან? თუ ეგრეა გეპატიება :)

- უი ხო ეს დემია ეს კი მაილი

- სასიამოვნოე თქვენი გაცნობა

 შემდეგ თავისი მეგობრებისკენ მიბრუნდა და

- ეს... ჯ...ჯიმია. ეს კი  ...სონია

- სასიამოვნოა

- ჩვენთვისაც

ის ბიჭები რაგაც ძალიან უცნაურად იქცეოდნენ, იცინოდნენ...

დრო გადიოდა. მე და ჯესი ძალიან დავახლოვდით, ძალიან საინტერესო და სასიამოვნო ბიჭი იყო. მგონი შემიყვარდა კიდეც და მასაც...

აი ის დღე მოვიდა რაც ნამდვილად არ მინდოდა. დღეს ჯასტინის კონცერტი იყო. დღეს პეტიმ დამითხოვა და ამიტონ გასეირნება გადავწყვიტე. შემთხვევით ჯესისაც შევხვდი, თუმცა რა შემთხვევით ვის ვატყეუბ, შეხვედრა დაგეგმილი გვქონდა. მაილისა და დემისთვის არ მითქვია, თორე დაიწყებდნენ „სელენა პაემანზე მიდის", „სელენა პაემანზე მიდის"... ნამდვილად არ მქონდა მათი თავი... :)

- ჰაი სელ

 - და მაგრა ჩამეხუტა

- ჰაი ჯეს დღეს ვეღარ გნახავ დღეს იმ დებილი ჯასტინის კონცერტზე მივდივარ :(

- რა ჯასტინი არ მოგწონს?????

- არა ხო არ გადაირიე, არ მომწონს კი არა...

 ჯესიმ რაღაც ამის თქმაზე მოიწყინა. ბევრი ვისეირნეთ და უცებ ტელემაც დამირეკა:

- სად ხარ სელ გვაგვიანდება!!! უკვე ტანსაცმელიც გიყიდე!!!!

- ხო ხო მოვდივარ.

 ასე კისრი ტეხით გავვარდი სახლში. სადაც დემი მგლოვიარე სახით დამხვდა J ეტყობოდა არც მას არ უხაროდა კონცერტზე წასვლა. მე მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი ძლივს ჩამაცვეს მეუბნებოდნენ კეტები ან ტანსაცმელს არ მოუხდებოდაო.

აი, მანქანაც მოვიდა და ჩვენ კონცერტზე წავედით. სიარულისას მეშინოდა ფეხი არ მომტეხოდა. როგორც იქნა მივედით, მაგრამ ჩემი ტანჯვა ახლა იწყებოდა. ჯასტინ ბიბერისთვის უნდა მესმინა მთელი სამი საათი.

მანქანიდან გადავედით და დარბაზში შევედით. ჩვენი ბილეთი პირველ რიგში იყო(ეს საერთოდ ცუდი). მოვიწყინე და გასეირნება გადავჭყვიტე.

ჩემდა უნებურად კულისებს მივადექი, სადაც....