ფანების მთელ ამალას შევეჩეხე, მომლებიც მთელი ძალით ყვიროდნენ „ჯასტინ მიყვარხარ" როგორც კი მათ შევხედე მაშინვე მივხვდი რომ სტუდიაში მათი კუმირი ჯასტინ ბიბერი იყო. კარებთან როცა მივედი შევბორძიკდი, შესვლა არ მინდოდა, რადგან ჯუსოსთან შეხვედრის მეშინოდა. მეშინოდა მისთვის თვალებში ჩახედვის, მისთვის სიმართლის თქმის(რასაც არ ვაპირებდი), მოკლედ ძაან შეშინებული ვიყავი. ბოლო წუთს მაინც შევძელი მთელი ძალის მოკრება და თამამად შევედი სტუდიაში. იქ ეშლი და ზაკი დამხვდნენ:
- გოგო სად ხარ ამდენ ხანს?
- კარგა ხანია მოსული ვარ, მაგრამ აქ შემოსვლა ნამდვილად გამიჭირდა
- ხო ჯასტინ ბიბერია აქ და ფანების შეკრებააა, აუ რა გადარეულები არიან... - თქვა ზაკმა.
მე ფანებთნ მხოლოდ ერთი საერთო მქონდა მეც სიგიჟემდე მიყვარდა ჯასტინი. უფრო სწორად მათზე მეტათ. რამდენიმე წუთში კლიპზე მუშაობასაც შევუდექით. მაგრამ უცებ გადასაღებად რაღაც დეტალი გვჭირდებოდა, რომელიც ერთ-ერთ ოთახში იყო. მე მის მოსატანად წავედი. ოთახთან მივედი და კარები გამოვაღე ჯასტინი დავინახე.
იქ მაისურს იცვლიდა. მე გონება დავკარგე, ისიც კი ვერ მოვიფიქრე რომ კარები დამეკეტა და გავსულიყავი, რომ მას არ დავენახე. ცრემლები ვერ შევიკავე და ტირილი დავიწყე. მის დანახვაზე ბავშვობის ყველა მოგონება გამარსენდა. უკლებლივ ყველა. ადგილზე გავშეშდი. ამ დროს კი ჯუსომაც გამოიხედა. ნამდვილად არვიცი მას რა მოუვიდა, მაგრამ ეტყობოდა რომ ენა გადაყლაპა. მაისური ხელში შერჩა. თვალებზე ცრემლები მოადგა, მაგრამ მან ჩემგან განსხვავებით თავი შეიკავა და არ უტირია. ხუთი წუთი სამარისებული სიჩუმე იდგა, ორივენი დაშკირებული ვიყავით ერთმანეთის ნახვით. არცერთი არ მოველოდით ამას. ბოლოს კი სიჩუმე მაინც ჯასტინმმა დაარღვია
- ჰაი სელ
- ჰაი ჯას - აკანკალებული ხმით ვუთხარი მე
ამის შემდეგ კი ჯასტინს სახეზე ხიმილი შეუთამაშდა. მოვიდა და ჩამეხუტა
- რამდენი ხანია არ მინახიხარ მომენატრე
ღრმად ამოვისუნთქე და ვუთხარი - მეც
- აქ რას აკეთებ?
- აი ის ხელსაწყო მჭირდება - და აკანკალებული ხელით მივანიშნე
- მოგცე?
- კარგს იზამ
- კარგი ეხლავე - როგორც კი მომცა უკან გამოვბრინდი და წასვლა დავაპირე, როცა გამაჩერა და მითხრა - კიდევ შევხვდებით. მე უხმოდ გამოვედი, რადგან ხმის ამოღების თავი არ მქონდა. როდესაც ეშლისთან მივედი ხილსაწყო მივაჩეჩე და წყლის დასალევად გამოვედი:
- რა იყო რანაირი სახე გააქ გეგონება მოჩვენება დაინახეო
- ნეტა მართლა ეგრე ყოფილიყო
- აააა????
- ვერ გაიგებ
- კარგი
- მოდი რა ცოტა შევისვენოთ
- თუ გინდა გადაღებები ხვალ გავაგრძელოთ
- კარგი იქნება ძაან დიდი ბოდიში ეშ
- არაუშავს არაა პრობლემა - ამ დროს ზაკიც მოვიდა
- გოგოებო ვერ გამოიცნობთ რა მოხდა
- აბა თქვი რა მოხდა
- იცით ვისთან მომიწევს მუშაობა?
- ვისთან - ძლივს ამოვღერღე რაღაც
- ჯასტინ ბიბერთან და დემი ლოვატოსთან
- wow გილოცავ ზაკ - უთხრა გახარებულმა ეშლიმ, აი მე კი ეხლა დანამრვილებით ვიცოდი რომ ინფაქტი გარანტირებული მქონდა. უკვე დრო იყო, რომ ყველაფრისთვის თვალი გამესწორებინა. უკვე მივხვდი, რომ ბავშვობაში დავბრუნდი, ოღონდ რამდენიმე კორექტირებით. ეს კი ეშლი, ვანესა, ჯესი და ჯასმინი იყო. ვიცოდი რომ სულ მალე დემისაც ვნახავდი. შემდეგ კი ტეილორს. აი, უკევ ავაწყვე ჩემი მომავალი.:)
- ზაკ გილოცავ, მაგრამ მე სასწრაფოდ უნდა წავიდე ჯესი....
- აი ჯასტინიც მოვიდა - თქვა ზაკმა და უკან გამახედა. მე და ჯასტინი ერთმანეთის პირისპირ ვიდექით და ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით
- ზაკ მე უნდა წავიდე - ვთქვი მე და სასწრაფოდ გამოვეცალე იქაურობას.
შემდეგ ტაქსი გავაჩერე და სახლში წავედი. იქ რომ მივედი ჯესი და ნესა სახლში არ დამხვდნენ, ეტყობა ნესას ყავდა გაყვანილი გარეთ. ამ დროს ტელემ დამირეკა. ისევ ის უცნობი ნომერი იყო:
- მეტყვი თუ არა სიმართლეს?
- საერთოდ ვინ ხარ?
- იცი ვინც ვარ
- საერთოდ რა გინდა?
- ერთი რამე მაინტერესებს მეტყვი თუ არა სიმართლეს?
- რა სიმართლე უნდა გითხრა საერთოდ არც კი გიცნობ
- შენზე უკეთ არავინ არ მიცნობს
|
