აი ახალი დღე დაიწყო... მე კოლეჯში წასასვლელად ვემზადები, როგორც იქნა ვიწყებ ახალ ცხოვრებას. პირველი დღისთვის ჩვეული სტილი ავარჩიე
არ მინდა ვინმეს ჩემზე გადაჭარბებული შთაბეჭდილება შეექმნას... მერე მანქანა დავქოქე და კოლეჯში წავედი. პირველად დირექტორის კაბინეტში შესვლა მომიწია... ვერ წარმოიდგენთ როგორ ვნერვიულობდი... დერეფანში ყველა ჩემს სახელს ამბობდა „ეს ანა არ არი?" ცოტა არ იყოს ეს მაღიზიანებდა, მაგრამ რას იზამ? დირექტორთან საუბარი ძალიან მოსაწყენი იყო, მაგრამ ჩემზე ცუდი შთაბეჭდილება რომ არ შექმნოდა, დებილივით თავს ვუქნევდი, მიუხედავად იმისა რომ აზრზე არ ვიყავი რაზე ლაპარაკობდა :დ... მერე კლასში შევედი. ჩემს იქ შესვლაზე ბავშვებმა ჩურჩული დაიწყეს... არა ამას ვერ გავუძლებ... როგორია სადაც კი წახვალ ყველა შენზე ლაპარაკობდეს... მხოლოდ ერთი გოგო იჯდა ჩუმად და ისიც გაშტერებული მიყურებდა :)... ეტყობოდა კარგი გოგო უნდა ყოფილიყო.
მე ამ გოგოს გვერდით მომიწია დაჯდომა... მთელი გაკვეთილი უხმოდ ვიჯექით. მე მასწავლებელს ვუსმენდი ის კი მე მიყურებდა. ზარი რომ დაირეკა. გასვლისას ჩემთან მოვიდა
-გამარჯობა მე მარი მქვია...
-სასიამოვნოა მე ანა, მაგრამ შეგიძლია ანი დამიძახო - ხელი რომ გამომიწოდა ეს დავინახე
აი მაშინ მივხვდი თუ რატომ მიყურებდა ისე გაშტერებული :დ ძალიან ბევრი ვილაპარაკეთ... როგორც გითხარით კარგი გოგო იყო... მგონი დავმეგობრდით კიდეც...
რამდენიმე კვირის შემდეგ
სკოლის შემდეგ მე და მარი სულ ვსეირნობდით. ბოლოს კი მითხრა
-ანი არ გინდა ჩემს როკ ჯგუფს შემოუერთდე?
-შენ რა როკ ჯგუფი გყავს?
-ხოო...
-და აქამდე რატომ არ მითხარი?
-რავი... არ არის ცნობილი და...
-მერე რა არავინ იცის რა იქნება
-:) რას იზამ შემოგვიერთდები? არა თუ არ გინდა არ გაძალებ... უბრალოდ ძალიან კარგად მღერი და კარგ სიმღერებს წერ... კიდე ცნობილი ხარ და...
-მე მე ვარ ცნობილი?
-ხო შენ... ბოლოს და ბოლოს ჯასტინ ბიბერის ყოფილი შეყვარებული ხარ - მე თავი დავხარე, მერე კი ვუთხარი
-სიამოვნებით შემოვუერთდები შენს ბენდს
-wow რა მაგარია თან ბიჭებსაც გაგაცნობ
-კარგი წავიდეთ?
-წავიდეთ - მარიმ სადღაც მიმიყვანა... ზუსტად არც კი ვიცი სად. მერე რომელიღაც სახლში შევედით.. იქ ვიღაც ბიჭები დაგვხვდენ
-ბიჭებო გაიცანოთ ეს ანია.. ანი გაიცანი ეს გიოა
ეს ნიკა
ეს კი შოთა
-სასიამოვნოა
-ჩვენთვისაც
-ბავშვებო ანა ძალიან კარგად მღერის და დავითანხმე რომ ჩვენს როკ ჯგუფში ემღერა
-მაგარი აზრია - თქვა შოთამ... მგონი ეგ შოთა იყო 
- მაშინ სრულფასოვანი წევრი რომ გახდე უნდა გვიმღერო -სიამოვნებით
-აბა არას იმღერებ?
-მმმ.... Evanescence - Bring Me To Life
-ვაიმე როგორც იქნა ვიღაც იმღერებს წესიერ სიმღერას აბა ამან წაიღ ტვინი ბიბერით - თქვა ნიკამ და ხელი მერის მიათითა
-ენა ბიჭო
-დავიწყოთ?
-მჰ... - და სიმღერა დავიწყე
-wow უკვე ჩვენიანი ხარ - თქვა გიომ და ყველანი ჩამეხუტენ
იქედან მე და მარი ჩემთან წავედით...
-wow რა მაგარი სახლია
-მადლობა
-აქ მარტო ცხოვრობ?
-ხო
-რატომ?
-ეგ ძალიან გრძელი ისტორიაა
-აჰა... იცი სულ მინდოდა მეკითხა მაგრამ ვერადა ვერ ვბედავდი
-მიდი აბა
-შენ და ჯასტინი ერთად რატომ არ ხართ? - ეს ის კითხვა იყო რომელზეც პასუხი ყველაზე რთული გასაცემი იყო... ვიფიქრე არ ვუპასუხებთქო, მაგრამ მაინც ვუთხარ
-მარ ჩემ და ჯასტინს შორის ურთიერთობა ისე არ აეწყო როგორც გვინდოდა
-კი მაგრამ თქვენ ხომ ერთმანეთი გიყვართ? როცა ჯასტინმა ნანუკას შოუში თქვა რომ თქვენი ერთად ყოფნისთვის მარტო მისი სიყვარული საკმარისი არ იყო, მეგონა რომ შენ აღარ გიყვარდა, მაგრამ შევცდი... როცა მის სახეს ახსენებ თვაელი გიბრწყინდება, ოღონდ სევრდით როგორც მას... ეს კი მაშინ ხდება როცა ორ ადამიანს ერთმანეთი უყვართ მაგრამ ერთად არ არიან... რატომ არ ხართ ერთად?
-მარ ძალიან მაგარი ადამიანი ხარ... და გთხოვ ნუ დამაძალებ ამაზე საუბარს... და კიდევ ერთი თუ გინდა რომ მეგობრები ვიყოთ მაშინ ჯასტინიზე არ მელაპარაკო
-კარგი არ მეგონა თუ ეს შენთვის ასეთი რთული თემა იყო
-შენ ვერც კი წარმოიდგენ როგორი რთულია....
