Welcome To Reality
უკვე მოთხრობის მეექვსე თავი))
დიდი მადლობა კომენტარებისთვის და ბოდიში დაგვიანებისთვის
იმედია ისევ გახსოვთ მოთხრობა
-დამელოდე!-მომესმა მისი ხმა და მეც გადავწყვიტე დავლოდებულიყავი. სკოლის ეზოში ვიდექი მარტო და ველოდებოდი,როდესაც ის გამოჩნდა. უკან რაღაც ეჭირა,რასაც მე ვერ ვხედავდი.
-სად ხარ ამდენი ხანი? უკვე წასვლაზეც ვფიქრობდი.
-გილოცავ!-მითხრა და ყვავილები მომცა.
-რას? -გამიკვირდა.
-ახალ სკოლაში გადმოსვლას.
-Aww რასაყვარელი ხარ. დიდი მადლობა-ვუთხარი ფეხისწვერებზე ავიწიე და ლოყაზე ნაზად ვაკოცე.
მას კი არაფერი უთქვამს უბრალოდ გამიღიმა.
-აბა წავიდეთ?
-აჰა. აქვე ვცხოვრობ
-მით უკეთესი,მალე მივალთ.
ხელი ჩამკიდა და ერთად მივდიოდით. მიყურებდა და ვწითლდებოდი...
უეცრად მობილურმა დარეკა,დეივიდი იყო.
-ჰოუ
-სად ხარ ამდენი ხანი? არ გამოგიშვეს?
-კი,კი მოვდივარ დაახლოებით 5 წუთში მანდ ვიქნები.
-ძაან კარგი,ოღონდ იცოდე რომ შემოხვალ თვალები დახუჭე.
-რაა?
-თვალები დახუჭე თქო.
-რატომ?
-ეე,მაგას მერე გეტყვი ეგრე ქენი,გაიგე?
-ხო კარგი-ვუპასუხე და გავუთიშე.
-ვინ იყო?-დაინტერესდა დეიმონი.
-ჩემი ძმა. სახლში რომ შემოხვალ თვალები დახუჭეო.
-აა,ალბათ სიურპიზი აქვს.
-უი,მაგაზე საერთოდ არ მიფიქრია. არ არის გამორიცხული.
-გიყვარს სიურპრიზები?
-სიმართლე გითხრა არც არავის გაუკეთებია .
-ეგ ცუდია. უნდა გამოვასწოროთ
-აუცილებლად. -ვუთხარი და გზას გავხედე. 2 წუთში სახლში მივიდოდი.
-იცი,ძალიან მალე მივალ სახლში. აღარ შეწუხდე,ჩემით მივაგნებ როგორღაც.
-აა,კარგი ხო. ისე,იცოდე აწი ბოლომდე მიგაცილებ. უბრალოდ ეხლა სიურპრიზიო რაღაც და...
-აჰა,დიდი მადლობა.
-არაფრის-მოვიდა ჩემთან და მაკოცა.
მეც კოცნითვე ვუპასუხე,თუმცა ბოლოს ჰაერი აღარ მყოფნიდა და შევეშვი.მან კი გამიღიმა და გაბრუნდა...
დეიმონი-ძალიან სასიამოვნო პიროვნება ჩანდა. მე პირადად მომწონდა კიდეც იგი და ძალიან მომეწონა "მისი კოცნა".
როგორც იქნა მივედი სახლამდე და კარი შევაღე.
ირგვლივ კაცი დავინახე,რომელიც მიღიმოდა... მის გვერდზე დეივიდი იდგა.
-მამაააააა?!-დავიყვირე ბოლო ხმაზე და მისკენ გავიქეცი.
-ჩემო ლამაზო გოგო,როგორ მომენატრე-ისიც წამოვიდა და თბილად ჩამეხუტა.
-კი,მაგრამ ჯერ რომ 1 კვირ არ გასულა?-ვუთხარი როდესაც ერთმანეთს მოვესიყვარულეთ.
-იცი,უშენოდ ვერ გავძელი დიდი ხანი... ძნელია სხვაგან იყო,როდესაც იცი რომ სახლში ულამაზესი გოგონა გელოდება.
-როგორ გამახარე მაა<3 მიყვარხაარრ-ვუთხარი და უფრო მაგრად ჩავეხუტე.
-კარგით ეხლა,არ ამატიროთ-სიცილი დაიწყო დეიიდმა.
რომ დავუფიქრდი,მართლა ზუსტად ისეთი სცენა გამოვიდა,როგორიც ლათინო-ამერიკულ სერიალებშია ხოლმე ...
-აბა,რას შვრები მომიყევი-მითხრა მამამ და სავარძელზე წამოჯდა.
-თუმცა,ჯერ გავალ წყალს დავლევ და რომ მოვალ,მერე დავილაპარაკოთ,კარგი? -მკითხა და თან შუბლზე მაკოცა.
-კაიი-ვუპასუხე და მამა გავიდა.
-ჰელენ ჩვენ ისე სალაპარაკო გვაქვს...-დაიწყო დეივიდმა.
-რაზე? -გამიკვირდა მე.
-ვინ იყო ის ბიჭი რომ კოცნიდი?-თქვა მან მკაცრი ტონით
SHIT!!!-გავიფიქრე ჩემთვის. მე ხომ სულ დამავიწყდა რომ უფროსი ძმა მყავდა?!
_______________________________________________________
ბავშვებო დიდი ბოდიშ რომ ვერ ვახერხებდი დადებას და ეხლაც ესეთი პატარა დავდე. გპირდებით შემდეგი იქნება ძაალიან დიდი და თუ დააკომეტნარებთ ხვალვე დავდებ. <3
დიდი მადლობა ყველას ვინც აკომენტარებთ და ყველა მკითხველს გიძღვნით ყველა თავს იმიტომ რომ ძალიან მიყვარხართ!!!
