წვიმს.. და მე გავქცერი გზას...იმ გზას რომელიც შენია... ეს ის გზაა მე რომ არ მიყვარს ))) შენ რომ წახვედი,,, დამტოვე,,, დამაიმედე,,, * მმე... მესმის შენი.. ნამდვილად მესმის... მაგრამ შენ არ ხარ ჩემი ; )) მე შენ არ გიყვარვარ... იცი ... შენ გშურს ჩემი ; )) რადგან მე ეს სიყვარული ჩემით შემიგრძნია და გულში ბევრის დატევა შემიძლია.. გაივსო გული სევდით... იცი რამდენმა ფურცელმა იტირა ჩემი ამღლებულ გრძნობების ისტორიაზე რომ მოვუყევი? ... წავალ... და რომ წავალ რა? : )) იტირებ? დამტირებ ? მოხვალ? ინანებ? არა... ამაყი ხარ))) შენ მე არ დამტირებ.. შენ რა... და მართლა არ ინანებ?! არა ინანებ.... შენ არ ხარ ისეთი როგორი სიტყვებითაც გივსებ სახელს ხო?! : )) შენ რომ ცუდი იყო... მე არ ავიღებდი კალამს.. და არ დავწერდი ამას... ტკივილი გავა... მაგრამ მე შენი ლანდი ბარბაცით დამსდევს როგორც ის მთვრალი... მე არ მშორდება )) მოვა დრო და ვიცი რომ მოხვალ ჩემთან,, მთხოვ რომ შეგიბრალო... მთხოვ რომ გაპატიო, წარსული დავივიწყო...?! იცი.. ეს შედევრია.. მაგრამ იცი რა ?! მე ძალა აღარ მაქვს... აღარ შემიძლია )) როცა დრო იყო არ მოხვედი, არ მიკადრე, მე შენ არ მკადრე,,,,,,,, არ იცოდი რომ მოხვიდოდი? იცი რა ბავშვი აღარ ხარ.. ახლა მოსვლა ძალიან გვიანია )) დაგაგვიანდა... მე ლექს გამოვცდი. დაგაჯერე რომ არ მიყვარხარ, ახლა ჩემს თავს უნდა მოვარტყო..იცი ჯიუტი ვარ. არ მჯერა. ; )) "ღმერთს გადარებდი?! მიყვარდი... ახლა კი აღარ მიყვარხარ..."
