დავიწყებ იმით რომ ეს მუსიკის რვეულში მიწერია:დ.დღეს მუსიკის მასწავლებელმა დაფაზე დაწერა რამოდენიმე სათაური,რათქმაუნდა მუსიკას შეეხებოდა,გვითხრა რომ უნდა ამოგვერჩია ერთერთი და დაგვეწერა პატარა მოთხრობა ან ისტორია.მეც რათქმაუნდა შევუდექი დავალების შესრულებას, 10 წუთში კი დავამთავრე ჩემი მოგონილი ისტორია და 10–იანიც მივიღე^_^:დ. ეხლა  კიდევ აქაც დავწერ და თქვენც ნახეთ ჩემი 10 წუთში მოფიქრებული ისტორია:დ

არსებობდა ადამიანი რომელსაც მუსიკა ძლიერ უყვარდა,მაგრამ ის სრულიად მარტო იყო,არაფერი გააჩნდა ქვეყაანაზე,არც სახლი ჰქონდა არც კარი,მხოლოდ ვიღაცის ნაჩუქარი ერთი ჟანგიანი საყვირი ჰქონდა რომელსაც სულ თან ატარებდა და სულ გულში ჰქონდა მიხუტებული.ქუჩა–ქუჩა დადიოდა და თავის ჟანგიანი საყვირზე მისივე შექმნილ მელოდიებს უკრავდა,და ამით ხალხსაც აოცებდა.ყველას მოსწონდა მისი ტკბილი და საასიამოვნო მელოდია. მან უსაქმურობისგან გადაწყვიტა მელოდიებზე ტექსტებიც დაეწერა.მალე ის ამღერდა.ამან კიდევ უფრო გააოცა ხალხი,მისმა ხმამ.არასდროს აჩერებდა თავის ჟანგიან და ძალიან ტკბილ ხმიან საყვირს,მიუხედავად იმისა შეუძლოთ იყო თუ უბრალოდ ადგილი არ აძლევდა საშუალებას. ქუჩა–ქუჩა დახეტიალობდა და ხალხისგან დახმარებას ითხოვდა დაკვრის სანაცვლოდ,ყველა თანხმდებოდა რადგან უნდოდათ მისი შემოქმედების მოსმენა.ყველა გაოცებული იყო მისი შესაძლებლობებით და იმით რომ ასეთი ადამიანს არაფერი და არავინ ჰყავდა ქვეყანაზე!.გავიდა წლები ის კი ისევ ქუჩაში დახეტიალობდა და უკრავდა.მალე ამ ყველაფრის გამო შეუძლოდ გახდა,აღარც ხმა ჰქონდა,ვეღარც უკრავდა და მალე ის გარდაიცვალა.ამ ამბავმა კი ხალხი შეძრა რადგან ყველას უყვარდა ერთი

‘ მოხეტიალე მუსიკოსი’//

საყვირი უნდა მესენებინა აუცილებლად რავქნა:დ./