მთავარი
რეგისტრაცია
შესვლა


საიტის მენიუ

გამოკითხვა 1
მოგწონთ ახალი დიზაინი?
სულ პასუხი: 88

გამოკითხვა 2
რამდენი წლის ხართ ? ♥
სულ პასუხი: 1625

გამოკითხვა 3
საიდან გაიგეთ ჩვენი საიტი ?
სულ პასუხი: 1118

  
მთავარი » 2013 » აპრილი » 13 » Love? It's A Big Shit, What I'm Scared For So Stay Away From Me, I Love Making People Cry! [14]
9:26 PM
Love? It's A Big Shit, What I'm Scared For So Stay Away From Me, I Love Making People Cry! [14]
......

Love? It's A Big Shit, 
What I'm Scared For So Stay Away From Me,
 I Love Making People Cry!
 [14]

________________
 

......


წინა თავი:




Love? It's A Big Shit, 
What I'm Scared For So Stay Away From Me,
 I Love Making People Cry!
 [14]



- I Just Need Somebody To Love... Real Love! - ცრემლნარევი ხმით ჩავილაპრაკე.
ჩაიცინა, რაღაცის თქმა უნდოდა, მაგრამ ვერ ამბობდა.
- რა მნიშვნელობა აქვს, მაინც გულს ატკენ... და შენც ასევე!  - უაზროდ მიყურებდა.
ვიცოდი რომ მართალი იყო, თვალი ავარიდე და მას მოვშორდი.
- ახლა რა მოხდა? - ცოტახანში მკითხა.
- არაფერი, უბრალოდ ცუდად ვარ... თავი მტკივა!
გამიღიმა და კედელს მიეყრდნო.
უხერხულად ვგრძნობდი თავს, სიჩუმე კი საშინელად არ მომწონდა.
ჯასტინი გაქვავებული იდგა და მე მიყურებდა, მე ხანდახან თუ გავხედავდი... ფანჯრიდან ვიყურებოდი და ერთადერთი ვისზეც ვფიქრობდი ჯასტინი იყო.
ცრემლები ფანჯრისრაფაზე წვიმის წვეთებივით ეცემოდა, ერთადერთი რაც სიჩუმეს არღვევდა საათის ხმა იყო.
კიდევ ერთხელ გავხედე მას, მაგრამ ამ ჯერად ჩემს უკან იდგა. ნამდვილად არ ველოდი, ვერც შევამჩნიე როგორ მოვიდა და შევხტი.
გაიღიმა და სახეზე ღიმილი დარჩა.
ცოტახანი მას ვუყურებდი, შემდეგ ისევ ზურგი ვაქციე.
ხელი მხაეზე დამადო და მაჯამდე ჩამოაცურა, ძლიერად ჩამჭიდა ხელი და მისკენ შემაბრუნა.
ძალით გაჩერებული ცრემლები, აღარ დამემორჩილნენ და ჩემს სახეზე მოიფანტნენ.
ჯასტინმა ნელა, ჩაფიქრებულმა მომწმინდა ცრემლები.
ხელს არ მიშვებდა და თანდათან უფრო და უფრო მიახლოვდებოდა, მე კი გაუნძერვლად ქვევიდან ვუყურებდი და მეგონა ჩემი გულის ხმა მასაც ესმოდა.
მის მძიმე სუნთქვას სახეზე ვგრძნობდი, გაიღიმა და შუბლი შუბლზე მომადო.
კიდევ ერთხელ მომწმინდა ცრემლები, ხელი მის მხარზე დამადებინა, თითქოს მობეზრდა ჩემი "ქანდაკებასავით" დგომა.
რამდენიმე წამში სხეულში საშინელმა შეგრძნებამ დამიარა, როდემდე უნდა ვყოფილიყავი ასე?! როდემდე უნდა მერწმუნებინა საკუთარი თავისთვის, რომ ჯასტინს როდისმე დავივიწყებ?! როდემდე?!
ხელი ძლიერად ჩავჭიდე, მეორე ხელით კი უფრო ახლოს მოვწიე ჩემკსენ, კმაყოფილმა გაიღიმა და ძლიერად მაკოცა.
მოულოდნელად მაკოცა და ცოტა დავიბენი, შემდეგ მეც ავყევი უაზროდ იღიმოდა და მის ღიმილზე მეც მეღიმებოდა.
- არა მოიცა! - უცებ მოვშორდი, როცა გამახსენდა ლუკასი და კელი.
- What?! - გაბრაზებულმა შემომხედა.
- I have a Boyfriend! And you have a Girlfriend! - მშვიდად ვუთხარი და ხელი გავუშვი.
- ვიცი, მაგრამ მთავარია ვინ გიყვარს! and... i love my ex-girlfriend! - გაიცინა, ერთი ხელი წელზე მომხვია მეორეთი კი სახიდან თმა დაგამიწია და ისევ მაკოცა.
წინააღმდეგობა აღარ გამიწევია, ნელა დამაწვინა საწოლზე, თითქოს ეშინოდა რამე არ მტკენოდა.
- რა გინდა ახლა ყველაზე მეტად? - მოულოდნელად მკითხა და წამოჯდა.
- მინდა რომ წახვიდე... - არც დავფიქრებულვარ ისე ვუთხარი.
- ახლა უკვე ვიცი რაც გინდა და არ გეშინია, რომ წავიდე? - ეშმაკურად გამიღიმა.
- არა!
- why? - წარბები აწია.
- მე არ გაგიშვებ! - გავუღიმე და ჩემსკენ მოვწიე, მანაც კმაყოფილმა გამიღიმა და "თავისი საქმე" განაგრძო.

ყველაფერი და ყველა დამავიწყდა, არც ლუკასი მაინტერესებდა და კელი მითუმეტეს! 
ბედნიერი ვიყავი, მინდოდა სამუდამოდ ამ ოთახში დავრჩენივლიყავით ორივე და ეს ოთახი სადღაც სხვა სამყაროშო გამქრალიყო!
გაგვიმართლა, რომ არც მარია დაბრუნდა და არც მისი მშობელბი შემოსულან ოთახში.
დილით როგორ გავიღვიძებდი? თუ არ გახსოვთ გაგახსენებთ, მის მკლავებში, რომლებსაც ისე მიჭერდა თითქოს ეშინოდა ღამეს ვინმეს არ მოვეტაცე.
მის სახეს ქვევიდან ავხედე, მიღიმოდა და თვალები ბედნიერებისაგან გაბრწყინებული ჰქონდა.
გვუღიმე და მისკენ გადავბრუნდი.
- Good Morning! - კიდევ ერთხელ გამიღიმა და შუბლზე მაკოცა, მეც გავუღიმე.
- ნუ ხარ ჩუმათ! - სიჩუმე საკმაოდ დიდხანს გაგრძელდა, შემდეგ ისევ ჯასტინმა დაარღვია.
- რა ვთქვა? - გამეცინა.
- არ ვიცი... რაც გინდა! - წამოჯდა.
- კარგი... როგორ ხარ? - დაბნეულმა ვუთხარი და ისეთი სახით შევხდე თითქოს გამოცდაზე ვყოფილიყავი და მიანტრესებდა სწორი პასუხი ვთქვი თუ არა.
- სერიოზულად? შენია ზრით ახლა ცუდად ვარ? - გაიცინა და მეც წამომაჯინა.
- მაშინ შენ მკითხე რამე... ან შენ ილაპრაკე რამეზე! - უკმაყოფილოთ ვუთხარი, მაგრამ მაინც გამეღჲმა.
- კარგი, მოდი წავიდეთ აქედან! - ჭერს უყურებდა.
- სად? 
- სადმე, სადაც ხელს არავინ შეგვიშლის! 
- მე არც აქ არავინ მიშლის ხელს...
- დავიჯერო ლუკასი და კელი ხელს არ გიშლიან? - გაიცინა და მე შმომხედა.
ლუკასი თქვა თუ არა სახეზე ღიმილი შემახმა, მხოლოდ ახლა გამახსენდა ლუკასი და მზად ვიყავი თავი მომეკლა.
ჯასტინი მიხვდა და გაბრაზებულმა უკმაყოფილოდ გადაატრიალა თვალები.
- რა მოხდა? - გაბრაზებულმა მკითხა.
- მე მას დავპირდი... - უკმაყოდილოდ ვთქვი.
- რას დაპირდი?! შეყვარებას დაპირდი?! სერიოზულად?! - ცოტაც და მიყვირებდა.
- ხმას დაუწიე! - კარისკენ გავიხედე რომ მიმხვდარიყო, სახლში ამრტოები არ ვიყავით. - ლუკას დავპირდი რომ ვეცდებოდი! მე კი არ ვცდილობ... - თვალი ავარიდე.
- კარგი რა! - აგდებულად თქვა და გაიცინა.
- არა, არ შემიძლია! არ მინდა გული ვატკინო! - ხელი გავაშვებინე.
- გირჩევნია, რომ მე მატკინო გული?! 
- ჯასტინ შენც გყავს შეყვარებული! 
- ძალიან ცუდი თუ ვერ არჩევ შეყვარებულს და არც ვიცი რა ქვია კელის! 
ჩუმათ ვუყურებდი დაბნეული თვალებით, ის კი გაბრაზებული მიყურებდა.
- i just want a girl who's mine! what's a problem babe?! - გაბრაზებულმა თქვა და ხელები გაშალა - Come to me! - გაიღიმა და ჩემსკენ წამოიწა.

წინააღმდეგობა არ გამიწევია, რა აზრი ჰქონდა მის მოტყუებას... მან იცოდა, რომ ეს მე მომწონდა!
მაგრამ ცოტახანში ისევ მომიარა ლუკასმა და ჯასტინს მოვშორდი, აბაზანაში შევედი და მოვწესრიგდი.

როცა გამოვედი უკმაყოფილო სახით შემომხედა და მანიშნა გავსულიყავით.
მარიას მშობლებთან ერთად ვისაუზმეთ და მაშინვე დავტოვეთ სახლი.
ორივე ისე ვიჯექით მანქანაში, თითქოს არც ვიცნობდით ერთმანეთს.
- მორჩი! - ჩუმათ ვუთხარი.
- რას მოვრჩე? - ცოტახანში ისევ გაბრაზებულმა გამომხედა.
- ასე მოქცევას, მორჩი! - ისევ მშვიდად ვუთხარი.
- შენც მორჩი ასე მოქცევას! 
- რატომ არ გესმის ჩემი? რასდროს, რატომ არ გესმის?!
- რა გავიგო, ოდრი? კარგი! გაივგე რატომ არ მპასუხობდი და არ მირეკავდი! გავიგე შენი, გინდოდა ჩემი დავიწყება იმიტომ რომ გეგონა ვერასდროს მნახავდი და ასე ორივე დავიტანჯებოდით! მაგრამ ახლა რატომ არ გინდა ჩემთან ყოფნა?! იმიტომ, რომ ვიღაცა ბიჭს დაპირდი რაღაც სისულელეს?! თუ გიყვარვარ რატომ ცდილობ ჩემს დავიყწებას, როცა მეც მიყვარხარ?! - ბოლო ხმაზე მიყვირა და მანქანა გააჩერა.
არ ვიცოდი რა მეთქვა, პირველ რიგში არ შემეძლო ვინმსგან ყვირილის ატანა!
- ნუ ყვირი! - მე ისევ მშვიდად ვუთხარი - ლუკასი ვიღაც ბიჭი არ არის!
- აბა ვინ არის?
- შენ არც გიცნობდი, როცა ლუკასი მიყვარდა და მასზე ვოცნებობდი! - ახლა მეც ავუწიე ხმას.
- მართლა?! და ახლა გგონია რომ ლუკას უყვარხარ?! რომ ყვარებოდი აქამდე გეტყოდა ამას! უბრალოდ მოწონებას და სიყვარულს შორის ძალიან დიდი განსხვავებაა ოდრი!
- როდის აქეთ გადაწყვიტე ჩემთან შერიგება და ყვეალფრის დავიწყება? - ცოტახანში ვკითხე.
- იმის შემდეგ, რაც გამახსენდა რომ შენც მომეცი ერთი შანსი... და ისიც დააყოლე რომ შენ ყველას აძლევ შანს, რადგან იცი რომ მომავალში ეს შენ დაგჭირდება! - დამშვიდდა და ჩვეულებრივი ხმით მითხრა.
დაბენული ვუყურებდი, როგორ უნდა მეთქვა ჯასტინისთვის უარი?! უბრალოდ შეიძლება ჩემს ერთ უარს ჩემი ცხორვება დაგაეწყვიტა, ან შეიძლება საერთოდ დამთავრებულიყო... რაგდან მის გარეშე არაფერი არ წარმომიდგენი!
- ბოდიში! - ფიქრებიდან მისმა ხმამ გამომიყვანა, ნელა გავხედე და თავი ოდნავ უკან გადავწიე.
- არაფერს არ გაძალებ... უბრალოდ არ მინდა შეცდომა დაუშვა... არ უნდა მეყვირა, მაგრამ რაღაც სისულელეებს იმიზეზებ! - ღვედი გაიხსნა და ჩემსკენ მოიწია.
- გამიღიმე რა!.. - თავი მისკენ შემაბრუნებინა და გამიღიმა. - ძალიან მიყვარხარ! - ხელზე მაკოცა და ისეთი სახით შემომხედა თითქოს ჩემს პასუხს ელოდებოდა.
თუმცა არა თითქოს, ის მართლა ელოდებოდა პასუხს რომელიც იგივე სიტყვებით უნდა გამეცა.


ვიცი რომ პატარაა, მაგრამ მინდოდა დამედო და მეტს ვეღარ ვასწრებდ ძალიან დიდი ბოდიში! :((
დააკომენატრეთ და პასუხს უფრო მალე გაიგებთ :D
მიყვარხართ!

PrettyBoySwag
კატეგორია: ♥ BooK ☆ | ნანახია: 841 | დაამატა: PrettyBoySwag | რეიტინგი: 5.0/4
სულ კომენტარები: 211 2 3 »
2013-04-14 Spam
male gaagrdzele! <3